ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με εχει ριξει πολυ το γεγονος οτι δεν εχω μια σταθερη δουλεια,πλεον δεν αντεχω να μιλαω με γνωστους και φιλους γιατι σχεδον ολοι καπου εχουν καβατζωθει και εγω αν και προσπαθω,τιποτα. Επισης,στεναχωριεμαι αφανταστα που δεν ειμαι ο παλιος μου εαυτος σε σχεση με το αυτοκινητο. Τι εννοω? Ενω παλιοτερα οδηγουσα ολη μερα,καθε μερα,εντος και εκτος πολης με τετοια ανεση λες και δεν ηταν αυτοκινητο,αλλα τα ποδια μου,τωρα δεν μπορω.Με εχει πιασει κατι τρελο,παγωνω,τρεμω..και ετσι εχω περιοριστει πολυ,πααααρα πολυ. Δεν μπορω να παω σε ειδικο για αγωγη γιατι φοβαμαι σε μελλοντικες δουλειες,διαγωνισμους,ασεπ κλπ οτι αν η γνωματευση γραφει κατι σχετικο,θα απορριφθω. Εχω παει σε ψυχολογο αλλα μου ειπε οτι η ψυχοθεραπεια θα δουλεψει μαζι με αγωγη οποτε να παω και σε γιατρο.Αλλα με στεναχωρει παρα πολυ αυτη η ανικανοτητα μου,συνεχεια σκεφτομαι τη ζωη μου πως ηταν πριν που οδηγουσα με ανεση.Πφφφ...γιατι ρε γαμωτο?