Βίος και πολιτεία του Αλεξέι Ναβάλνι

Βίος και πολιτεία του Αλεξέι Ναβάλνι Facebook Twitter
O Αλεξέι Ναβάλνι θα μείνει στην ιστορία ως μια περισσότερο τραγική παρά ηρωική φιγούρα, χωρίς να μάθουμε ποτέ τι θα γινόταν αν κατάφερνε να ανέλθει ποτέ στην εξουσία της πατρίδας του.
0

ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΑΦΩΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ταινίες από το Navalny ανάμεσα στις περσινές υποψηφιότητες για το Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ, ήταν όμως βέβαιο ότι το βραβείο θα πήγαινε τελικά στην ταινία του Ντάνιελ Ρόχερ για τον πιο επιφανή Ρώσο αντικαθεστωτικό του 21ου αιώνα, ο οποίος κατά την τελετή απονομής σάπιζε ήδη στις ρωσικές φυλακές, από τις οποίες δεν θα έβγαινε ποτέ ζωντανός.

«Ας μην την κάνουμε βαρετή αυτή την ταινία, ας την κάνουμε θρίλερ» ακούγεται να προτείνει χαμογελώντας στον σκηνοθέτη, στην αρχή του ντοκιμαντέρ. «Και μετά, αν σκοτωθώ, κάνε μια βαρετή ταινία στη μνήμη μου».

Μετά τον θάνατο –ή μάλλον την δολοφονία, καθώς ό,τι κι αν συνέβη για δολοφονία πρόκειται– του Ναβάλνι, η ταινία βλέπεται πλέον με άλλο μάτι, αποκτώντας μια μακάβρια και στοιχειωμένη διάσταση, που ούτε το χαμόγελο, το χιούμορ και η εκτυφλωτικά χαρισματική προσωπικότητα του ήρωά της δεν μπορούν να απαλύνουν.

Τουλάχιστον υπήρχε κάποιος σαν τον Ναβάλνι, παρά τα προηγούμενα πολιτικά ατοπήματά του, να ασκεί έστω και μια υπόγεια, μια «σκιώδη»  αντιπολίτευση.

Στο ντοκιμαντέρ γινόταν και μια μικρή αναφορά στις εξαιρετικά «αμφιλεγόμενες» (ρατσιστικές για την ακρίβεια) θέσεις του Ναβάλνι και στις διασυνδέσεις που είχε με ακροδεξιούς και εθνικιστικούς κύκλους, στην αρχή τουλάχιστον της πολιτικής του καριέρας.

Λίγους μήνες μετά τα περσινά Όσκαρ, το Euronews φιλοξενούσε στην ιστοσελίδα του μια συνέντευξη της Τζέιντ ΜακΓκλίν, ερευνήτριας στο King's College του Λονδίνου με ειδίκευση στη ρωσική πολιτική, η οποία υπενθύμιζε τους βαριά προσβλητικούς χαρακτηρισμούς («κατσαρίδες») που είχε χρησιμοποιήσει μια δεκαετία πριν ο Ναβάλνι για τους Μουσουλμάνους του Καυκάσου, αλλά και για τους μετανάστες από τη Γεωργία και την Κεντρική Ασία στη Ρωσία, καθώς και τη συμμετοχή του στη «Ρωσική Παρέλαση», μια ετήσια εθνικιστική (με πολλές νεοναζιστικές αποχρώσεις) εκδήλωση με κεντρικό σλόγκαν «Η Ρωσία για τους Ρώσους».

«Όποιος πιστεύει ότι ο Ναβάλνι αποτελεί έναν ιδανικό φιλελεύθερο δημοκράτη δυτικού τύπου κάνει λάθος», έλεγε η Βρετανίδα ερευνήτρια στο Euronews πέρσι το καλοκαίρι. Ίσως αν γνώριζε ότι σε μερικούς μήνες ο Ναβάλνι θα ήταν νεκρός, να μην ήταν τόσο αυστηρή στις επισημάνσεις της.

Ο Ναβάλνι άλλαξε μέσα στα χρόνια την ατζέντα του, εγκαταλείποντας τις εθνικιστικές και ρατσιστικές κορόνες (κάποια πάντως από τα πιο ντροπιαστικά βίντεο εκείνης της περιόδου επιπλέουν ακόμα στο κανάλι του στο YouTube), ενώ συγχρόνως άλλαζε και το πανίσχυρο αντίπαλο δέος, το καθεστώς του Πούτιν, προς το ακόμα χειρότερο και πιο σκοτεινό, καταπνίγοντας κάθε αντίθετη άποψη.

Τουλάχιστον υπήρχε κάποιος σαν τον Ναβάλνι, παρά τα προηγούμενα πολιτικά ατοπήματά του, να ασκεί έστω και μια υπόγεια, μια «σκιώδη» αντιπολίτευση. Τώρα δεν υπάρχει κανείς και ο Αλεξέι Ναβάλνι θα μείνει στην ιστορία ως μια περισσότερο τραγική παρά ηρωική φιγούρα, χωρίς να μάθουμε ποτέ τι θα γινόταν αν κατάφερνε να ανέλθει ποτέ στην εξουσία της πατρίδας του.

Navalny - Official Trailer

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Navalny: Ένα κοντινό πορτρέτο του πιο επιφανούς Ρώσου αντικαθεστωτικού

Daily / Navalny: Ένα ντοκιμαντέρ για τον πιο επιφανή Ρώσο αντικαθεστωτικό

Το «πολύκροτο» ντοκιμαντέρ για τον Αλεξέι Ναβάλνι που προβάλλεται ήδη στις πλατφόρμες είναι μια συμπαραγωγή CNN και HBO και προσφέρει αποκαλύψεις, απαντήσεις αλλά και επίμονα ερωτηματικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

Daily / The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

To εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Louis Theroux για το «κίνημα» των Ισραηλινών εποίκων που έχουν πλέον βάλει ως στόχο την ισοπεδωμένη Γάζα, και προβλήθηκε πριν από λίγες μέρες στο BBC, βρίσκεται και στο YouTube, προς το παρόν τουλάχιστον.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Daily / American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Η ταινία του 2000 που βασίστηκε στο ομώνυμο, αγρίως αμφιλεγόμενο, μυθιστόρημα του Μπρετ Ίστον Έλις, με τον Κρίστιαν Μπέιλ στον ρόλο ενός σαλεμένου γιάπη, μοιάζει από πολλές απόψεις εξαιρετικά προφητική και ανησυχητικά επίκαιρη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Είμαστε όλοι αθώα και χαριτωμένα καρτούν κατά βάθος

Daily / Είμαστε όλοι αθώα και χαριτωμένα καρτούν κατά βάθος

Αν υπήρξε ένα ναδίρ στην μαζική χρήση του Chat GTP για τη δημιουργία εικόνων που μιμούνται την αισθητική του γιαπωνέζικου Studio Ghibli, αυτό ήταν μάλλον η «παιγνιώδης» οικειοποίηση του εργαλείου από τις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Daily / Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Έξι δεκαετίες μετά από την κλασική ταινία του Βισκόντι, το ιταλικό έπος του Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα αναβιώνει στο Netflix, σε μια άρτια και πολυτελή σειρά έξι επεισοδίων, λουσμένη στο σικελικό φως 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ