Συνέχεια στο θέμα της γνωμοδότησης Ντογιάκου για την ΑΔΑΕ δίνουν οι Εισαγγελείς, η Ένωση των οποίων μιλάει μεταξύ άλλων και για εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Πέραν της επιστολής των 16 συνταγματολόγων κατά της γνωμοδότησης Ντογιάκου για την ΑΔΑΕ, αλλά και μετά την παρέμβαση του ΔΣΑ, ήρθε η σειρά της Ένωσης Εισαγγελέων, να δώσει την δική της απάντηση.
Με αφορμή τη γνωμοδότηση του Ισίδωρου Ντογιάκου για το απόρρητο των επικοινωνιών και τις αρμοδιότητες της ΑΔΑΕ, με ανακοίνωσή της η ΕΔΕ τάχθηκε υπέρ της δυνατότητας του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να γνωμοδοτεί επί θεμάτων που παρουσιάζουν γενικότερο ενδιαφέρον.
Αναλυτικότερα, η ανακοίνωση της έχει ως εξής:
«Κατά το Σύνταγμα ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και όλοι οι εισαγγελικοί λειτουργοί εντάσσονται στη δικαστική λειτουργία της Πολιτείας και απολαμβάνουν προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας.
Καθήκον της εισαγγελικής Αρχής, μεταξύ άλλων, είναι η τήρηση της νομιμότητας, παρέχεται δε από το νόμο και ειδικότερα από τη διάταξη του άρθρου 29 παρ.2 Ν. 4938/2022 (ΚΟΚΔΛ), στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η αρμοδιότητα να γνωμοδοτεί επί θεμάτων που παρουσιάζουν γενικότερο ενδιαφέρον, ερμηνεύοντας διατάξεις νόμων.
Σχετικά δε με διατάξεις νόμων που αφορούσαν το απόρρητο των επικοινωνιών, έχουν εκδοθεί στο παρελθόν οι με αριθμούς 9/2009, 12/2009 και 9/2011 γνωμοδοτήσεις Εισαγγελέων του Αρείου Πάγου.
Αμφισβητήσεις ως προς το αντικείμενο και τα όρια της γνωμοδοτικής αρμοδιότητας του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, όπως και της με αριθμό 1/2023 γνωμοδότησής του, θα μπορούσαν να εγερθούν, εάν το περιεχόμενο αυτής, αφορούσε συγκεκριμένο θέμα για το οποίο είχαν επιληφθεί τα αρμόδια δικαστικά όργανα, ώστε να αποκλειστεί κάθε ενδεχόμενο επηρεασμού της κρίσης τους, περίπτωση που δεν συντρέχει εν προκειμένω.
Η έκφραση επιστημονικών και άλλων απόψεων που αξιολογούν ή παρερμηνεύουν το περιεχόμενό της, δεν μπορεί να αποτελεί την αφορμή για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών σκοπιμοτήτων και αφενός μεν να βάλλεται ο θεσμός και αφετέρου δε να επιχειρείται να παρεμποδιστεί η δικαιοδοτική κρίση και η έκφραση γνώμης δικαστικής Αρχής».
