Κραυγές και ψίθυροι για κάτι που μας εκθέτει διεθνώς

Κραυγές και ψίθυροι για κάτι που μας εκθέτει διεθνώς Facebook Twitter
Ένα από τα απολαυστικά στιγμιότυπα αυτής της απρόσμενα επεισοδιακής συνέντευξης τύπου ήταν η έκφραση του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, ο οποίος καθόταν ακριβώς δίπλα στην Ίνγκεμποργκ Μπέγκελ.
0

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ούτε στον εαυτό τους μάλλον, έχει όμως κανείς την αίσθηση ότι κάποιοι από τους πλέον ένθερμους ακόλουθους του πρωθυπουργού, από εκείνους και εκείνες που μοιάζουν να έχουν «παντρευτεί» άνευ όρων αυτή την κυβέρνηση και να έχουν αποδώσει στον ίδιο μια αίσθηση πεπρωμένου, κλονίστηκαν, λιγάκι έστω, εντός τους από το προχθεσινό άναρθρο σχεδόν ξέσπασμά του κατά την κορύφωση του γνωστού επεισοδίου με την Ολλανδή δημοσιογράφο.

Τι κι αν πήγαν να ρίξουν όλο το φταίξιμο σ’ αυτή την ιδιοσυγκρασιακή κυρία με το επιδεικτικό λουκ και τους κακούς τρόπους; Τι κι αν της απέδωσαν χυδαίους χαρακτηρισμούς που δεν συνάδουν στην αστική ανατροφή και στη φιλελεύθερη προδιάθεσή τους (μόνο το «παστρικιά» δεν είδα από όλο το vintage μισογυνικό ρεπερτόριο); Τι κι αν έπεισαν ακόμα και το εαυτό τους ότι «και λίγα της είπε», η καρδούλα τους το ξέρει. 

Εντελώς αντικειμενικά και με όρους δημόσιας εικόνας, δεν ήταν αντίδραση αυτή ψύχραιμου και προετοιμασμένου ηγέτη. Στην καλύτερη περίπτωση ήταν σαν άσκηση αυτοσχεδιασμού που έμοιαζε να λειτουργεί με κάποιον τρόπο στις πρόβες ή στον καθρέπτη, την ώρα της παράστασης όμως τίποτα δεν πήγε σωστά. Ούτε το timing, ούτε η εκφορά, ούτε τίποτα. Αυτό δεν αλλάζει όσο κι αν οι εθνεγερτικοί τόνοι που αναδύθηκαν εν εξάλλω από μέσα του βρήκαν υποτίθεται ανταπόκριση στα πατριωτικά ένστικτα του κοινού.  

Δεν είναι ζήτημα ευπρέπειας, κάθε άλλο. Ζήτημα ουσίας είναι και ευκαιρίας που χάθηκε. Το μόνο που κατάφερε με τον τρόπο της ήταν να υποβαθμίσει και να θέσει υπό αμφισβήτηση ένα ζήτημα υπαρκτό που μας εκθέτει διεθνώς αλλά εμείς αποφεύγουμε να αναγνωρίσουμε ακόμα και την ύπαρξή του.  

Κι εκείνη όμως, τι διάολο; Σα να ήταν βαλτή μέσω της δικής της ξεκούδουνης παράστασης για να κάψει ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όσο αυτό των βίαιων (και παράνομων, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο) επαναπροωθήσεων (pushbacks) προσφύγων για τις οποίες διαβάζουμε τακτικά σε διάφορα επιφανή και mainstream διεθνή μέσα, εδώ όμως ομερτά και σιλάνς. 

Ήταν εντελώς αχαρακτήριστος και αντιδημοσιογραφικός και άκυρος ο τρόπος που το έθεσε χωρίς να κάνει καν κάποιο ερώτημα, αποδίδοντας μόνο χαρακτηρισμούς στον ερωτώμενο, λες και ήταν μέλος σε κάποιο προεκλογικό πάνελ όπου έχουν εγκαταλειφθεί προ πολλού οι αβρότητες και η αντιπαράθεση στοιχειών και απλώς ο ένας υποψήφιος κατηγορεί τον άλλον ως κατά συρροή ψεύτη.

Δεν είναι ζήτημα ευπρέπειας, κάθε άλλο. Ζήτημα ουσίας είναι και ευκαιρίας που χάθηκε. Το μόνο που κατάφερε με τον τρόπο της ήταν να υποβαθμίσει και να θέσει υπό αμφισβήτηση ένα ζήτημα υπαρκτό που μας εκθέτει διεθνώς αλλά εμείς αποφεύγουμε να αναγνωρίσουμε ακόμα και την ύπαρξή του.  

Μια από τις πιο γλαφυρές λεπτομέρειες πάντως, ένα από τα απολαυστικά στιγμιότυπα αυτής της απρόσμενα επεισοδιακής συνέντευξης τύπου, ήταν η έκφραση του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, ο οποίος καθόταν ακριβώς δίπλα στην Ίνγκεμποργκ Μπέγκελ την ώρα που εκείνη πήρε το μικρόφωνο για να εγκαλέσει τον Έλληνα πρωθυπουργό. Ένα κοντινό πλάνο στο πρόσωπό του, στο βλέμμα του ουσιαστικά, αφού μόνο τα μάτια αφήνει ακάλυπτα η μάσκα, αποκαλύπτει πληθώρα αλληλοσυγκρουόμενων συναισθημάτων καθώς στρέφει το κεφάλι και κοιτάζει τη δημοσιογράφο πλάι του με ένα μίγμα σύγχυσης, τρόμου, δέους και γνήσιας και αγνής έκπληξης.

Σα να διαταράχτηκε βίαια κι από το πουθενά η συνήθης εθιμοτυπική νιρβάνα, σα να βρέθηκε ξαφνικά στην πρώτη γραμμή μιας αντιπαράθεσης για την οποία δεν τον είχε προειδοποιήσει κανείς ότι μπορεί να συμβεί.   

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αρθούρος Ρεμπώ

Τι διαβάζουμε σήμερα / Η ουσία και η διαδικασία στην «υπόθεση Ίνγκεμποργκ Μπόιχελ»

Σήμερα: Στο Τζιμπουτί θυμούνται τον Ρεμπώ • • • η ουσία και η διαδικασία • • • επαναφορά της δωρεάν ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής • • • το κινητό του δικαστή προδίδει • • • «ξέρεις τι σιχαίνομαι περισσότερο;» • • • από μοντέλο διάσημη ζωγράφος
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Daily / Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Με μια λύπη παραπάνω πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Μάλκολμ-Τζαμάλ Γουόρνερ, του «γιου» του Μπιλ Κόσμπι στην πιο διάσημη παγκοσμίως οικογενειακή σειρά της δεκαετίας του ’80, με τον οποίον μεγαλώσαμε συγχρόνως κάποτε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Daily / Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Το βιβλίο είναι ανάγνωσμα, είναι αναψυχή, αλλά μπορεί να είναι και μια προέκταση του κατόχου του, ένα στοιχείο και ένα αξεσουάρ που υποδηλώνει την «ταυτότητα» ή την «φυλή» του ατόμου που το διαβάζει (ή το περιφέρει νωχελικά στις διακοπές).
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Daily / «Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Η τελευταία ερευνητική δουλειά της βραβευμένης σκηνοθέτριας Πέτρα Κόστα, είναι ένα υποδειγματικό, υποβλητικό ντοκιμαντέρ με κεντρικό άξονα την καθοριστική συμβολή των Βραζιλιάνων Ευαγγελιστών στην άνοδο του «Τραμπ των Τροπικών» στην εξουσία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Εμείς και οι «μουλάδες»

Daily / Εμείς και οι «μουλάδες»

Για μια χώρα που η Εκκλησία έχει τόση μεγάλη εξουσία (και τόσο αμύθητη περιουσία), που ισχύει σε μια ολόκληρη περιοχή της το άβατο για τις γυναίκες και που αρνείται σθεναρά τον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας, σαν πολύ έντονη άποψη δεν έχουμε για το Ιράν;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ύβρις πιο βαθιά κι από τον ωκεανό

Daily / Ύβρις πιο βαθιά κι από τον ωκεανό

Το νέο ντοκιμαντέρ του Netflix «Titan: The OceanGate Disaster» για τις συνθήκες που οδήγησαν στο μοιραίο, τελευταίο ταξίδι του υποβρύχιου σκάφους Titan με προορισμό το ναυάγιο του «Τιτανικού», λειτουργεί ως παραβολή για τις συνέπειες της ύβρεως και της απληστίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ