ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...ότι σου αφιερώνω το "Στη ρωγμή του χρόνου" Χαρούλα...Θέλω να σε δω...

που έμπλεξα με πιτσιρίκι,που ΔΕΝ παιρνει πρωτοβουλίες.

τι ειναι χειροτερο; να μισεις τον ευατο σου η να μην νοιαζεσαι για αυτον;

Όταν ακούω τη φράση: "για να μην τα πολυλογώ" ξέρω αυτόματα ότι έχω να κάνω με πολυλογά!

νομίζω πως θα ξεράσω από τα αυτιά!

γεια σας παιδια..ειμαι κοπελα και ειμαι 19 χρονων...απο μικρη μου αρεσε πολυ ο χορος...νιωθω τοσο οικεια οταν χορευω νιωθω οτι μπορω να εκφραστω και να γαληνεψει η ψυχη μου!!!ανακαλυψα οτι με γεμιζει πεμπτη δημοτικου που γραφτηκα στο σχολειο σε ενα προγραμμα και ειχε παραδοσιακους αλλα και χορογραφιες που μας εκανε η δασκαλα με μοντερνο στυλ...δεν ηταν απλες χορογραφιες ηταν αρκετα απαιτητικες...παρ'ολα αυτα σταματησα οταν πηγα γυμνασιο αν και καποιες φορες με φωναζε η καθηγητρια αυτη να παρουσιαζω διαφορες χορογραφιες χορευοντας λιγα δευτερολεπτα στην αρχη...απο τοτε δεν καταφερα να το συνεχισω..να γραφτω σε μια σχολη...και δεν ειναι θεμα θελησης ειναι θεμα τα ασχημα οικονομικα του σπιτιου που με κρατανε πισω...θελω πολυ να το ακολουθησω και μακαρι να το εξελιξω και να συνεχισω και επαγγελματικα....θελω να μου πειτε γνωμες σας σχετικα με το αν πιστευτε οτι μπορει να μου κοστισει το οτι ειμαι 19 και ουσιαστικα δεν ξερω βασικα πραγματα και δεν εχω πολυ τριβη με τον χορο...και γενικα δεν ξερω ποτε θα καταφερω να το ξεκινησω..

είναι συνέχεια ειρωνική και προβλέψιμη..αλλά είναι με τους περισσότερους έτσι..όταν όμως της μιλήσω ειρωνικά την ενοχλεί..με κούρασε, δεν μου αρέσει να με μειώνουν και να με περνούν για χαζή..μπορεί να κάνεις χαζομάρες για να περάσει καλά η παρέα αυτό δεν σημαίνει ότι είσαι ζώο!

όταν ο άλλος δεν σου δείχνει και κανένα σημαντικό ενδιαφέρον..όπως μιλάει με όλους μιλάει και με μένα..όταν δεν ξέρεις αν έχει σχέση..όταν ξέρεις ότι αν φας χυλόπιτα μετά θα τον ξαναδεις..

Γιατί όταν συμπερεφέρεσαι ευγενικά, νοιάζεσαι, στηρίζεις,σέβεσαι τότε νομίζουν ότι έχουν δικαίωμα να σε "πατάνε";Η καλοσύνη δεν είναι αδυναμία και η κακία δεν είναι μαγκιά.

Μ. Δευτέρα ώρα 19:05 έσβησε μετά από καιρό το γέλιο από το πρόσωπο μου έφυγε από την ζωή μου με δύο λέξεις > πρέπει... Πρέπει..Ίσως τελικά να μην τόσο πρέπει αλλά να ηθελε και μόνος του,Ένα είναι το μόνο σίγουρο πως από τοτε είμαι κλειδωμένη στο δωμάτιο μου και έχω την ανάγκη να κλαίω όλη μέρα ...Ο ύπνος πλέον είναι ένα κακόγουστο αστείο ,Δεν θέλω να δω κανέναν (ούτε και κανένας θέλει να με δει) βέβαια από τότε π έπαψα να είμαι η γελοτοποιος της παρέας όλοι με ξέχασαν όμως δεν τους κατηγορώ...Τι να με κάνουν τώρα? Να τους μαυρίζω την ψυχή? Εδώ οι γονεις μου δεν με καταλαβαίνουν >>>και άλλα τέτοια πολλά .... Τα πράγματα όμως χειροτερεύουν ανεβάζω συνέχεια πυρετό ,έχω ταχυκαρδίες καθώς η μύτη μου όλο τρέχει αίμα και η ατάκα της μάνας μου > Δεν μιλάω...Για ακόμα μία φορά μένω σιωπηλή και αυτός....Αυτός που επερνα πάντα δύναμη με εγκατέλειψε και αυτός ....ΠΑΡΑΚΑΛΩ να δημοσιευθεί άμα τύχει να το δει κάποιος γονέας ή κάποιος που να ξέρει ένα άτομο με παρόμοια προβλήματα ΜΗΝ ΤΟ ΑΓΝΟΉΣΕΤΕ θέλει αγάπη!!!! Παρακαλώ