που αν και "πανέμορφη" (γελάστε) και κολοκύθια τούμπανα, είμαι εσωστρεφής και "ξενέρωτη", και δεν χορεύω,και δεν κάνω small talk, και δεν νιώθω άνετα να είμαι το κέντρο της προσοχής, και δεν γουστάρω την πολυκοσμία, και κοκκινίζω εύκολα και ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ. τότε κι εγώ θα κάνω εξάσκηση στο να βρω ατάκες να πετάω επιτόπου στον κάθε κακεντρεχή που πρέπει να κάνει το σχόλιό του για το πώς φέρομαι λες και τον ενοχλώ να είμαι ήσυχη και στην κοσμάρα μου.και θα απαντήσω δεόντως στην επόμενη φίλη μου που θα σιγοντάρει τον κάθε καλοθελητή για να μου την πούν όλοι μαζί με υφάκι και στυλάκι (αυτοί είναι τα αλάνια βλέπεις, εμείς είμαστε κουραδόμαγκες), κι όλα αυτά επειδή (για παράδειγμα) το έχω ραμμένο όταν δεν έχω κάτι να πω και δεν μου βγαίνει να χορέψω, τι να κάνουμε τώρα, γουστάρω να πίνω και να καπνίζω στο περιθώριο, άντε γεια! Και στην επόμενη φίλη που μια χαρά ξέρει να ζητάει συμβουλές από την "μαμά Τερέζα" αλλά όταν θέλω εγώ κάνω μια συζήτηση, με φτύνει και μου λέει με ύφος αυτά να πάω να τα πω στον ψυχίατρο και όχι σ' αυτήν. Κατά τα άλλα, σε προτρέπουν να μιλάς και να είσαι ομιλητικός και κοινωνικός, γιατί ρε, ποιος ακούει; Αφού όταν ακούτε το ουσιώδες θέλετε να κλείσετε τ' αυτιά σας.Τ.Κ.