ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

"Μη χαθούμε", "Θα μιλήσουμε", "Πάρε κανα τηλέφωνο" και πάει λέγοντας...Δεν θα τα πούμε ποτέ ξανά. Το ξέρω. Καλά να περνάς λοιπόν...

να σε δω, να σ' ερωτευθώ

Αλλο να ακουει κανεις οτι εγινε καπου σεισμος και αλλο να το βιωνει. Αγωνια για το αν θα ζησουμε,για το αν θα μας πλακωσει το σπιτι η οχι,για το τι κανουν τα αγαπημενα μας προσωπα. Μεγαλη ταραχη.Μεγαλυτερος σεισμος απο οσο δηλωσαν,δεν δηλωσαν πολλα λογω τουρισμου. Να ακους βοη και μετα να αρχιζεις να πηγαινεις κατω,πανω και μετα αριστερα-δεξια με μανια.Να σπανε πολυφωτα,κορνιζες,διακοσμητικα,πιατα,ποτηρια,να χορευουν τα επιπλα,να προφυλαζεις το κεφαλι σου απο τα πραγματα που πεφτουν στο κεφαλι σου και να λες μεσα σου "ηρθε το τελος μας".Να φωναζουν ολοι βοηθεια,κυριως οι νεαρες που ηταν μονες σπιτι,να τρεχεις πανικοβλητη χωρις να ξερεις τι προκειται να σου ξημερωσει.Μαγαζια και σπιτια να τα βγαζουν ακαταλληλα,να καταστρεφονται ολοκληρες περιουσιες κι εμεις να μην ξερουμε αν θα ζησουμε η οχι.Να μην τυχει σε κανεναν να ζησει κατι τετοιο.Να προσευχομαστε καθε μερα γιαυτα που εχουμε γιατι ποτε δεν ξερεις τι σου ξημερωνει.

ότι εύχομαι να ήσουν εσύ αυτός που έγραψε αυτήν την εξομολόγηση...

Πήγε καλά στις πανελλήνιες έκανε το μηχανογραφικό και είχαμε πει να δήλωνε πρώτη επιλογή φαρμακευτική. Χθες συζητούσαμε και λέει δεν δήλωσα πρώτη επιλογή φαρμακευτική, παιδαγωγικά έβαλα. Εμένα μου ήρθε να πάθω εγκεφαλικό. Πιο ηλίθια επιλογή δεν μπορούσε να κάνει. Έκανε τόσο διάβασμα για να περάσει παιδαγωγικό?????????? Πάμε καλά?????? Τι να κάνει στο παιδαγωγικό????? Αν είναι δυνατόν δηλαδή. Να την δω μετά όταν θα τελειώσει και θα είναι άνεργη τι θα κάνει. Κρίμα πολύ κρίμα. Στεναχωρέθηκα.

βρίσκουμε έναν, κάνουμε ένα παιδί και μετά χωρίζουμε... θα έχουμε την διατροφή, ένα όνομα για το παιδί μας και εμείς συνεχίζουμε ανενόχλητα την ζωή μας μαζί με το παιδί μας αφού ο στόχος μας επετεύχθη: γίναμε μανάδες...

Πώς να σε εμπιστευθώ εγώ εσένα, ανθρωπέ μου, για σχέση ή οτιδήποτε άλλο; Με βγάζεις έξω από τα ρούχα μου, και να το έκανες κυριολεκτικά, θα είχαμε ένα αποτέλεσμα. Αντίθετα τώρα δεν ξέρω πού πάνε τα τέσσερα.

Μάνα 2 αγοριών κοντά στα 50 δημόσιος υπάλληλος και οχι καμιά νοικοκυρούλα, ο ένας 19 χρονών φοιτητής και ο άλλος μόλις τελείωσε το σχολείο με στόχο να περάσει σε αρκετά υψηλόβαθμη σχολή στα επαγγέλματα υγείας. Πολύ καλός μαθητής, πρώτος απο τους πρώτους...Η κυρία αυτή είχε σίγουρο οτι ο γιός της θα καταφέρει να περάσει στην συγκεγκριμένη σχολή και σε συγκεκριμένη πόλη και έτσι πίεσε τον 19χρονο να δηλώσει την συγκεκριμένη πόλη ώστε να είναι μαζί όταν μπει και ο δεύτερος στην σχολή. Είχε πει σε όλον τον κόσμο για το που στοχεύουν(επειδή είναι μάνα που έδινε και αυτή εξετάσεις και οχι μόνο ο γιός της, ''θα περάσουΜΕ εκεί, θα γράψουΜΕ τόσο, θα τα καταφέρουΜΕ''), και να μην πω οτι είχε πάρει σβάρνα όλες τις εκκλησίες για να προσευχηθεί για τον γιό της, ο οποίος όπως καταλάβατε του έχει τρελή αδυναμία.Τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα, βασικά ήταν μια αποτυχία. Όχι μόνο δεν θα περάσει στην σχολή που θέλει, αλλά ούτε στην πόλη που είναι και ο αδελφός του και μάλλον δεν θα περάσει σε καμία αντίστοιχη σχολή επειδή απέχει απο την περσινή βάση κατά 3.000-3.500 μόρια. Τώρα έχουν πέσει όλοι πάνω στο παιδί, γνωστοί και άγνωστοι να του λένε να μην στεναχωριέται και να ξαναδώσει του χρόνου επειδή η μάνα του το είχε ανακοινώσει παντού και όλοι περίμεναν οτι θα έμπαινε στην συγκεκριμένη σχολή.Όσο για την μάνα του, δεν ξέρω πως νιώθει πραγματικά αλλά πάντα βγάζει μια εικόνα προς τα έξω της γυναίκας που δεν την στεναχωρεί τίποτα...Εγω μόνο αυτό το παιδί σκέφτομαι που στα 18 του αντιμετωπίζει τα αποτελέσματα της ηλιθιότητας της μάνας του...

Ενω αρχιζω καλα την γνωριμια, και τους "κερδιζω" , τοτε στα ξαφνικα κανω ή λεω μια μαλακια και αμεσως τους ξενερωνω και τους νευριαζω και δε θελουν πλεον να προχωρησει αυτη η γνωριμια. Και ειναι κριμα γιατι χανω καλα παιδια. Δε ξερω πως να κρατησω τον εαυτο μου απτις βλακιες. Στεναχωριεμαι για οσους εχασα απο δικο μου λαθος.

Ειμαι στο μπαρ και την βλεπω διπλα μου να λαμπει σαν τα αστρα του ουρανου.Εγω ανήμπορος να αντιδρασω στεκομαι και την κοιταω σα χανος.Εχω την αισθηση οτι θα γινει η μητερα των μελλοντικων μου απογονων καποια μερα αλλα δεν ξερω πως να την προσεγγισω.Τι λετε να την πιασω απτο χερι και να της πω να με ακολουθησει στην αιωνιοτητα ή ειναι του ματς;Θα γινει δικια μου ή θα ειμαι παρθενος για αλλα 30 χρονια;