ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

σε αγαπω. καληνυχτα

Έκανα 10% για μια Σχολή που την ειχα χάσει για 140 μόρια και φέτος την έχασα πάλι για 50 μόρια. Είμαι σε Δίλημμα: να περιμένω ξανά το 10% για 2η Χρόνια που από οτι έχω δει οι βάσεις πέφτουν πολυ ή να ξανά δώσω πανελλήνιες και οτι γινει;... Είμαι ηδη σε μια Σχολή που δεν μου αρέσει!

Είμαι 42 χρονών παντρεμένος με δυο παιδιά και άνεργος.. ξανά!Βαρέθηκα να ψάχνω για δουλειά και να γαμιεμαί για μια χούφτα ευρώ .Ζηλεύω τους Δ/Υ που είναι μόνιμοι και δεν έχουν άγχος.Κουράστηκα να ξεκινώ συνέχεια από το μηδέν να προσπαθώ να αποδείξω την αξία μου και μετά ξανά άνεργος και φτού από την αρχή . Ας είναι ,…την υγειά μας να έχουμε και καλή δύναμη αδέλφια . ΥΓ Πολιτικάντηδες ο λαός βράζει , ούτε στου βοδιού το κέρατο ... ούτε στου βοδιού το κέρατο!!!

Βρίσκομαι σε μια.σχεση εδω και ενα χρόνο. Το αγορι μου μερικές φορές νομιζω οτι μου δημιουργεί ψυχολογικα. Δεν με αφηνει να βγαινω με τις φιλες μου μονη μου παρα μονο με αυτόν. Κ ώρες ώρες λεει πράγματα που πραγματικά με στενοχωρουν. Για παράδειγμα οτι και να γινει ριχνει το φταίξιμο σε μενα. Και στο τελος πάντα να μου λεει με λατρευει και για πάντα μαζι. Θελω να του τα πω αλλα τον αγαπάω και ολο αυτο που μπορεί να συμβεί με καταρρεει. Εχω περασει αρκετα με τους γονείς μου και με το σόι μου ολο για να ειμαι μαζι του αλλα ειναι πολλες οι φορές που δεν περναω καλα.... τι με.συμβούλευετε να κανω?

Κι αν δν εχω παρεα βγαινω για περπατημα σχεδον καθε μερα. Ειμαι σε φαση να θελω να κανω κατι αλλα κωλωνω. Εχω γνωρισει εναν ομορφο που διατηρει μαηαζι στην γριτονια. Πως τον προσεγγιζουν γμτο? Ντρεπομαιιιιιιιι

Πολλοί αγχώθηκαν με τις πανελλαδικές. Μην αγχώνεστε. Πολλοί γνωστοί μου που δώσανε πανελλήνιες και πέρασαν, μου λένε ότι δεν άξιζε ιδιαίτερα. Στερήθηκαν πράγματα που εν τέλει δεν άξιζαν να στερηθούν. Ναι μεν υπάρχουν περισσότερες πόρτες αλλά όχι πάντα ρόδινες. Και το ότι δεν περάσατε κάποιοι δεν σημαίνει ότι είστε χαζοί ή άχρηστοι. Αξίζετε αλλού.

Με χειριστικο πρώην 9 μήνες. Ήμουν η 1η του σε όλα.. Του δώσα τα πάντα. Αποστάσεις να πηγαίνω να τον βλέπω και τα λοιπά.. Φεροταν άσχημα αδιαφορούσε.. Του χα πει πολλές φορές να χωρίσουμε και προσπαθούσε. Αυτή τη φορά του πα "μη με ξαναενοχλησεις τέλος οι ευκαιρίες. " αδιαφόρησε όσο τίποτα άπειρα τηλ άπειρα μηνύματα. Σήμερα έκαμα τις τελευταίες 2 κλήσεις και τα τελευταία 2 μηνύματα. Του ζήτησα να μου πει απλά ότι δε μ αγαπά και να μη με αφήνει πίσω να περιμένω. Πριν 3 μέρες έπειτα από πολλά τηλ αφού κουράστηκα του έστειλα ένα" οκ. Δε ξαναενοχλω" και 5 ώρες μετά ενώ του είχα πει δε ξαναενοχλω, απάντησε ένα "δουλεύω". Σήμερα μετά απ 2 τηλ και 2 μηνύματα. Αδιαφορεί απ προχτές και απ το τελευταίο μήνυμα.. Δε ανοίγει καν τα μηνύματα. Ενώ μπαίνει ονλαιν δε τα ανοίγει. Ούτε με μπλοκάρει.. Και σήμερα κι άλλο.. Τι άνθρωποι είναι αυτοί που δε λένε απλά ένα τέλος η δε σε μπλοκάρουν έστω;

Που τέτοια εποχή δε βάζω στόχους για τη νέα σεζόν. Όχι ότι οι περισσότεροι υλοποιούνταν αλλά μου άρεσε πάντα μετά τις διακοπές να κάνω σχέδια και να θέτω στόχους και νέες ιδέες για το χειμώνα. Φέτος δε θέλω τίποτα, δε νιώθω τίποτα. Η προηγούμενη χρονιά με θέρισε. Έπαψα να πιστεύω στον έρωτα και έχασα το κέφι μου για πράγματα που αγαπούσα παλιά. Αυτή τη χρονιά λοιπόν απλώς θα λειτουργήσω σαν ένα ρομπότ που θα ξυπνά και θα κοιμάται υλοποιώντας τις υποχρεώσεις του χωρίς στόχους και επιθυμίες. Αν βρεθεί κάτι που θα με κάνει να γεμίσω και πάλι ζωή έχει καλώς, αν όχι δεν πειράζει. Τουλάχιστον δε θα πονάω πια.

τον θες αλλα δεν σε θελει.-

Είδα τον κολλητό του πρώην μου χθες. Χάρηκα που τον είδα, είναι καταπληκτικό παιδί. Αλλα κ πάλι, κάτι με έπιασε μέσα μου. Θυμήθηκα πως ήμουν τότε, στην προηγούμενη σχέση μου.. Νομίζω πως πάντα θα υπάρχει ένα κομμάτι μέσα μου που θα μου λείπει. Ειναι πολύ περίεργο;