ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω τοσα οικογενιακα κ οικονομικα προβληματα που θα σπασει το κεφαλι μου..Ολη αυτη η κατασταση με επηρεαζει τοσο πολυ μεσα μου που ειμαι με εμετους αγχοσ ταχυκαρδια κ μια μονιμη θλιψη..Τι να πω για την οικογενεια μου απο που να αρχισω..Μονιμο προβλημα ο πατερας..Ενας ανθρωπος οξυθυμος κ πολυ κακος..Δεν τον ενδιαφερει τπτ παρα μονο να ελεγχει την μανα μου κ να μας κανει την ζωη ανυποφορη..Δεν βοηθαει σε τπτ κ δεν υπερβαλλω..Ειναι τοσο απροβλεπτος κ αμα αρχισει μας εχει ακουσει ολη η γειτονια..Η καταντια του ειναι να καθεται ολη μερα κ να ασχολειται με το κινητο διχως να βοηθαει σε τπτ...Μεταξυ μας δν υπαρχει σημειο επικοινωνιας κ ουτε προκειται να υπαρξει..Με αφορμη το τραγικο περιστατικο που εγινε στην πετρουπολη με τον πατερα που εβαλε φωτια στο σπιτι για να σκωτοσει το ιδιο του το παιδι για να κανει αντιποινα στην μανα ειχαμε μια συζητησει με την αδερφη μου. και μου λεει πιστευεις ο πατερας μας θα εκανε ποτε κατι τετοιο;;Και απαντησαμε κ οι δυο ενα δε ξερω..Φανταστειτε..Θα ηθελα πολυ να φυγει απο το σπιτι κ αν ποτε τον αφηνε η μανα μου ουτε που ξερω τι θα γινοταν..Μακαρι απλα να εφευγε..Οσω για τα οικονομικα ειναι μαυρο χαλι...Που να παμε εμεις χωρις λεφτα κ τι να κανουμε..Ευχομαι τουλαχιστον σε αυτον τον τομεα να καλητερευσουν τα πραγματα γτ στο οικογενειακο κομματι δεν βλεπω φως..Τοση δυστηχια μεσα μου κ εξω δειχνω ενα αλλο ατομο χαρουμενο αλλα μονο εγω ξερω ποσο ποναω..

3 μηνες ειμαστε μαζι και ξαφνικα μου ειπε οτι με αγαπαει! Δυσκολευτηκε η αληθεια ειναι, δεν του ηταν ευκολο να μου το αποκαλυψει, φανηκε απο τον τροπο που το ειπε. Αλλα μηπως ειναι πολυ νωρις για να πει ενας αντρας κατι τετοιο; και ο συγκεκριμενος τουλαχιστον δεν λεει μεγαλα λογια ουτε πολλα, βασικα δε μιλαει σχεδον ποτε! Ειναι μια βδομαδα τωρα που το ειπε. Εγω δεν ανταπεδωσα απο φοβο...και απο τοτε δεν το ξανα ειπε? Ισως απογοητευτηκε γιατι περιμενε να του πω πως και εγω τον αγαπω...που να ηξερε οτι το νιωθω και εγω!!!

Ετοιμάζομαι για μετακόμιση και θα περάσει η ζωή μου σε άλλο επίπεδο, δηλαδή θα ανέβω σκαλοπάτια στην προσωπική και επαγγελματική μου εξέλιξη, αλλά δεν ξέρω αν είμαι ικανοποιημένη με αυτό.Είμαι μόνη μου, αποτυχημένες σχέσεις, έχοντας περάσει τα 30 και να μου λείπει τόσο πολύ ένας σύντροφος και ίσως και ένα παιδάκι μαζί του... Δεν θα πω ψέμματα οτι δεν ζηλεύω κοπέλες που έχουν οικογένεια, αλλά ίσως να φταίω και εγω, να μην το κυνήγησα πολύ ή που δεν συμβιβάστικα, αν και το τελευταίο δεν θα με έκανε σε καμία περίπτωση χαρούμενη.

Μου ζητουσες το χερι, αλλά μου 'δωσες ποδι και σα βοδι γυρνάς!

Θέλω να ρωτήσω κάτι όσους από την παρέα συγκατοικούν με τη σχέση τους και το ρωτάω πολύ σοβαρά. Τι κάνετε όταν θέλετε να αεριστειτε και είναι και εκείνος/ εκείνη στο σπίτι; Είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που δεν τολμώ να κάνω αυτό το βήμα.

Λοιπόν πείτε μου καμιά κουβέντα να βοηθήσετε να καθαρίσει το μυαλό μου γιατί δεν πάω καλά. Τελείωσα το λύκειο, μέσα στο καλοκαίρι όσες φιλίες είχα χάθηκαν εντελώς και έτσι νιώθω τις τελευταίες μέρες πολύ μοναξιά. Βλέπω ότι οι πιο πολλοί έχουν φιλίες από το σχολείο που τις διατηρούν καιρό και μενούν ενώ εγώ όχι. Με έχει πιάσει λοιπόν το άγχος πως οι άνθρωποι από την ζωή μου θα φεύγουν συνέχεια, πως ποτέ κανείς δεν θα νοιαστει πραγματικά και ότι θα πεθάνω μόνη μου με μια ντουζίνα γάτες. Την φοβάμαι πολύ την μοναξιά :(

Σας έκανα πρίν από λίγο αυτή την εξομολόγηση..χώρις να πω λεπτομέρειες...είπα θα εξαφανιστώ γιατί συζήτηση και διάλογος έχει γίνει άπειρες φορές αλλά δεν αλλάζει τίποτα..και στήριξη και κατανόηση απο την πλευρά μου έχει γίνει σαφώς αλλά προς στην δική μου πλευρά δεν βλέπω να γίνεται το ίδιο κ για αυτό λέω να το κόψω μαχαίρι!επίσης υπάρχουν στιγμές όλο αυτό το χρονικό διάστημα που μπορεί να κλείνετε στον εαυτό του κ να μην μιλάει καθόλου...προφανώς και υπάρχει αυτό το δυσάρεστο γεγονός αλλα από την άλλη μάλλον δεν θα αλλάξει και ποτέ η σχέση μας σε σοβαρή!

Εδώ και λίγο καιρό έχω κολλήσει με ένα παιδί.Τον σκέφτομαι συνέχεια ό,τι κι αν κάνω και επειδή βασανίζομαι και προτιμώ να μου πει δεν σε γουστάρω απ'το να μου πατάει συνέχεια λάικ και να μου δίνει"ελπίδες",αποφάσισα να του στείλω,όσο περίεργο κι αν είναι να στείλει ένα κορίτσι πρώτο.Με το παιδί δεν γνωριζόμαστε,μου χε στείλει παλιότερα μήνυμα αλλά το αγνόησα.Καμιά φορά τον πετυχαίνω έξω και κοιτιόμαστε πολύ έντονα και το βαρέθηκα όλο αυτό το παιχνίδι.Δεν θέλω να στείλω ένα"γεια τι κάνεις;".Μου φαίνεται πολύ κάπως.Ας με βοηθήσει κάποιος να μου πει τι να στείλω ως πρώτο μήνυμα,πώς να αρχίσω μια κουβέντα.Ίσως και κάποιο αγόρι τι μήνυμα θα του κέντριζε το ενδιαφέρον.Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων όσους ασχοληθείτε!

Ολοι αυτοί που ζητούν την " θετική " σας ενέργεια , ίσως ειναι άνθρωποι μοναχικοί ή που ζουν σε τοξικό περιβάλλον δεχόμενοι λεκτική ή σωματική κακοποίηση. Ακομα και ένα πρόβλημα υγείας αν εχουν κανένας δεν θα νοιαστεί πραγματικά απο τον περιγυρο τους... Σκεφτείτε τα αυτά και μην κρίνετε ευκολα ανθρώπινες ψυχές που βιώνουν πόνο... Εσάς εχουν μόνο για υποστήριξη. ( Εξαιρούνται τύπου " Αχ στείλτε μου ενέργεια θετική για να μου τηλεφωνήσει ο τάδε ) Εκεί γελάω κι εγώ. Ομως οταν γράφει κάποιος απο το νοσοκομείο ή απο ένα μπουντρούμι - διαμέρισμα " Θελω να σωθώ " Εκεί ειμαι από τους πρώτους που στέλνω θετικη ενέργεια.

Παιδια εχω κανει αιτηση για πιστοποιηση στα ιεκ..αλλα σε δεκαπεντε μερες δινω και δεν μπορω να κατσω να στρωθω να διαβασω..τι θα κανω??