ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βγαίναμε για κάποιο διάστημα. Έδειχνε έντονο ενδιαφέρον , της άρεσα αλλά σταδιακά της έφυγε το ερωτικό.Γιατί όμως να δεχτεί να με συνοδεύσει σε γάμο που ήμουν κουμπάρος? Γιατί να μου μιλάει για το μέλλον? Γιατί να μου λέει ότι θέλει να κάνουμε ταξίδια και να δημιουργήσουμε δικές μας καινούριες αναμνήσεις? Γιατι να μου λέει ότι με σκέφτεται? Γιατί να μου λέει ότι θέλει να βλεπομαστε? Και γιατί μετά να αλλάζουν ολα από την μια μέρα στην άλλη? Το προηγούμενο βράδυ να κοιμόμαστε μαζί , να μου μαγειρεύει και να μου λέει θα σου πάρω πιτζάμες να έχεις εδώ για να κοιμάσαι και την επόμενη να νιώθει πίεση και να μην της βγαίνει? Δεν τα είχαμε ώφειλω να ομολογήσω απλά δεν καταλαβαίνω τον λόγο.Μετά μου ζήτησε συγνώμη για όλα αυτά , για τα τα μεγάλα λόγια που μου είπε και δεν υλοποιήθηκαν και που μου καρφώθηκαν στο μυαλό. Ότι δεν επαιξε και δεν έλεγε ψέματα. Ένιωθε ενοχές για κάποιον λόγο που δεν μπορώ να δικαιολογήσω στο μυαλό μου και ψάχνω τρόπους να της μιλήσω , να της πω κάτι. Την σκέφτομαι συνέχεια παρόλο που ξέρω ότι δεν νιώθει το ίδιο.Δεν ξέρω τι της ήρθε και άλλαξαν όλα ετσι , και τον λόγο που δεν θέλει ούτε επαφή αλλά εγώ πληγώθηκα και στεναχωρήθηκα πολύ , νιώθω ένα κενό μέσα γ@μωτο όπου δεν μπορώ να το αναπληρώσω ηλικίες είναι 30-33

ενα μεγαλο κουραγιο σε ολουσ αυτουσ που παλευουν να βρουν ισορροπιεσ με αυτοανοσα και θεματα υγειασ δυσκολα η ευκολα. εσεισ εχετε εκτιμησει λιγο παραπανω την αξια τησ υγειασ. τπτ δεν εχετε δεδομενο . θελει θαρροσ κ μπολικη αγαπη

Μου παραγγέλνει καθημερινά φαγητό από έξω. Κάθε βράδυ πριν σχολασω από την δουλειά μου μου παραγγέλνει χωρίς να με ρωτήσει απλά μου λέει νιώθει υποχρεωμένος και θέλει να με ευχαρίστηση. Ένταξη έν μέρη καταλαβαίνω αλλά κάθε μέρα φαγητό και καφέ? Και σε άλλες γυναίκες που δουλεύουν στην ίδια δουλειά με εμένα συγκεκριμένα μια άλλη κοπέλα δεν της έχει πάρει τίποτα πότε? Δεν ξέρω απλά με φέρνει σε δύσκολη θέση κάθε μέρα ... Δεν ξέρω γιατί μου συμπεριφερεται διαφορετικά εμένα.

Υποτίθεται ότι θα μιλούσαμε για ένα μάθημα της σχολής μας,και τελικά το θέμα της συζήτησης ήταν ότι έχει 10 μέρες να κάνει σέξ με το αγόρι της και κοντεύει να σαλτάρει.Κι εμείς ερωτευτήκαμε αλλά δεν κάναμε έτσι.Νευρίασα πολύ.

Ενας γνωστός μου μέσα σε ένα χρόνο έχει γίνει άλλος άνθρωπος. Από εκεί που ήταν κλειστός και ήσυχος δεν ξέρω τι του συνέβη και άλλαξε σε τέτοιο βαθμό. Εμφάνιση, χαρακτήρα, χόμπι. Για να μην παρεξηγηθώ, η αλλαγή είναι θετική, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια. Δεν μπορώ να καταλάβω όμως το πως. Αλλάζει όντως τόσο ο άνθρωπος?

Σε μία χώρα του 2021, ως άνθρωπος γένους θηλυκού, 21 ετών, μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν δέχτηκα οικογενειακή βία. Από το μικρότερο σε ηλικία αδελφό μου. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου οι οποίοι βρισκόντουσαν μπροστά στο συμβάν δεν αντέδρασαν. Χρειάστηκε να πάω νοσοκομείο και να περάσω όλο τη διαδικασία μόνη καθώς οι γονείς μου δεν θέλαν να αναγνωρίσουν τη πράξη και τις συνέπειες που θα είχε το άτομο που τις προκάλεσε. Τις επόμενες μέρες, ακόμα και τώρα, βρίσκομαι σε σόκ. Είναι κάτι εφιαλτικό να ζεις κάτι τέτοιο. Μόνο και μόνο επειδή ένας άνθρωπος, ένας άντρας, ένα αγόρι θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να τα "χάνει" και να σου επιτίθεται. Ακόμα χειρότερα είναι ότι οι άνθρωποι που συνηγορούν σε τέτοιες πράξεις ζούν και θα συνεχίσουν να πράττουν έτσι και να το κρύβουν. Ότι έγινε και σε αυτή τη περίπτωση, πράττουν σαν να μην έγινε κάτι φοβερό και φέρονται στον άνθρωπο που είναι ικανός για τέτοιες πράξεις ως κάτι που είναι φυσιολογικό να περνάει εύκολα μετά από λίγες ώρες. Πολλοί άνθρωποι μπορεί να κρίνουν σε τέτοια περιστατικά ή να λυπούνται. Όποια γυναίκα, νεαρής η μεγαλύτερης ηλικίας ζεί ή έχει ζήσει κάτι τέτοιο να το επικοινωνεί και οι άνθρωποι που θα τη στηρίξουν θα εμφανιστούν. Πρέπει να σταματήσει να κρύβεται η ενδοοικογενειακή βία σε οποιοδήποτε σπίτι και συμβαίνει. Και οι γυναίκες που περνάνε κάτι τέτοιο χρειάζεται να βρίσκουν το σθένος να το συζητάνε και να ζητάνε βοήθεια.

Νιωθω ενοχές οποτεδήποτε ξεβολευω τους αλλους ανθρώπους. Πχ αν ζητήσω αδεια απο τη δουλειά και πιέστει κάποιος εξαιτίας μου, αν δεν πληρωθώ στην ωρα μου και το πω στο αφεντικό, οταν δεν κάνω ολα τα χατήρι στους άλλους

Πρώτο ραντεβού με καφέ στο χερι, παγκάκι, περπάτημα και μετά κρέπα με σοκολάτα! Και φυσικά έχοντας και τον περιορισμό του χρόνου. Μου φάνηκε απίστευτα διαφορετικό και ρομαντικό αυτό το ραντεβού ρε παιδιά! Ένιωσα μια απλότητα, έναν ρομαντισμό, μια αθωότητα. Ηλικίες 25 και 30..

Παιδιά μα τoν Θεό πείτε μου τι θα γίνει στο ερωτικο κομμάτι. Θα καθόμαστε σαν τους Βούδες με υπομονή και ζεν vibes να βλέπουμε τη ζωή μας να φεύει από μπροστά μας; Δεν είμαι των social οπότε δεν προσπαθώ με τέτοιους τρόπους... ΘΛΙΨΙC...

Έπαθα την πλάκα μου, δεν είναι τρολ. Τις προάλλες ήμουν με την κοπέλα που μιλάμε, βρεθήκαμε για πρώτη φορά στο σπίτι της. Είναι γενικά χαμηλών τόνων, κλειστή, όταν θέλει όμως έχει την πλάκα της. Να μην σας τα πολυλογώ είδα σ' ένα σημείο του σώματός της μικρές ουλίτσες και την ρώτησα, δίστασε και μου είπε ότι όταν είναι φορτισμένη το κάνει η ίδια στον εαυτό της. Εγώ ψιλοφρίκαρα αλλα δεν εδειξα κατι, απλώς δεν ξέρω. Τι να πω σε αυτή την περίπτωση; Να πάει σε ψυχολόγο; Φοβάμαι μην παρεξηγήσει... Είναι απίστευτο τι μπορεί να κρύβει κανείς κυριολεκτικά και κάτω από τα ρούχα του...