ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καθησαμε για καφε κ διπλα μας δυο κοπελες που η μια μου αρεσε αρκετα.δεν μας προσεξαν οτι υπηρχαμε στον χωρο.επαιζαν ασταματητα με τα κινητα τους κ εβγαζαν φωτογραφιες τους εαυτους τους.εμεις της παλιας σχολης χαζευαμε εξω τον ηλιο κ την θαλασσα.Μην παραπονιουνται ομως οτι δεν φλερταρουμε..

μου φώναζαν "ευχή! ευχή κάνε πριν τα σβήσεις!".. χαμογέλασα περίμενα μισό λεπτό παριστάνωντας ότι σκέφτομαι την ευχή που θέλω να πραγματοποιηθεί και μετά φύσηξα.. και αμέσως ένιωσα χαμένη στον ευατό μου.. δεν είχα τίποτα να πω.. τίποτα να ευχηθώ.. δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι που να με χαροποίει αρκετά ώστε να ευχηθώ για αυτό.. και εκεί θυμήθηκα το γράμμα.. "πως νίωθουμε παράφορα πως ζούμε έτσι αδίαφορα"..

Απο τα 18 της που την γνωρισα ελεγε ποσο πολυ θελει να κανει παιδι. Και εγινε στα 28 της. Ειναι πολυ ευτυχισμενη. Ο αντρας της την απατουσε, και ισως την απαταει ακομα, αλλα αυτος της ειπε οτι ζηλευουν και τα λενε αυτα και να μην πιστευει οτι λενε, και εκεινη τον πιστεψε. Ο αντρας της δουλευει ημιαπασχοληση και τα λεφτα του πανε για τα τσιγαρα του και αυτη κανει δυο δουλειες για να ζησουν. Η χαρα απο το γεγονος οτι ειναι συζυγος και κυριως μητερα την εχει τυφλωσει. Οπως και να εχει παντως, ασχετα αν ολοι γυρω της της λενε οτι χαραμιζεται μαζι του και την εκμεταλλευεται οικονομικα, αυτη νιωθει ευτυχια. Ισως και να κανει καλα που δεν σκεφτεται λογικα. Ειναι ευτυχισμενη αν και...ειναι παντως ευτυχισμενη.

Με τον σύντροφό μου έχουμε περάσει ουκ ολίγα, δια πυρός και σιδήρου, ανεργίες, αφραγκιες, συναισθηματικες κρίσεις, μούτρα και καυγάδες.Αλλά πρέπει να εξομολογηθώ ότι πολλές φορές μέσα στον ύπνο μου τον αγκαλιάζω και με αγκαλιάζει κι αυτός. Κι είναι τόσο οκ που... αυτό.

Εγώ και η κολλητη μου στις άπειρες συζητήσεις που κανουμε, πανω απο μια κούπα καφε, αναρωτιόμαστε που συχνάζουν ολοι αυτοί οι άνδρες των 30-35 χρόνων που θελουν να κανουν μια γνωριμία (όχι της μιας βραδυάς) και όχι να εντοπίσουν ενα ακομη υποψήφιο θύμα για να εκτονώσουν τα κόμπλεξ τους. Ειμαστε και οι δυο 25-26 χρόνων, με ιστορικό σχέσεων που απέτυχαν για τον χι-ψι λόγο. Η κολλητη μου θεωρεί πως συχνάζουμε σε λαθος μερη (Α! Να σημειώσω οτι ειμαστε απο θεσσαλονικη και ναι δεν πηγαίνουμε σε κλαμπ και μπουζούκια, εκτός από 1 αντε δυο φορες το χρονο). Συνήθως βγαίνουμε για καφε ή για κρασι πχ στην Μητροπόλεως και σε παρόμοιου στυλ περιοχές. Δώστε καμια συμβουλή παιδιά απο θεσσαλονικη ή μη!! :))

Καλησπερα. Ειμαι φοιτητρια. Προσφατα στα πλαισια σενιναριακου μαθηματος διεξαγαμε μια ερευνα για την εκταση της εγκληματικοτητας στις μερες μας ( στη σχολη μου σεμιναριακα λεγονται τα μαθηματα που παρακολουθουνται απο μικρο αριθμο φοιτητων, δεν εξεταζονται με γραπτες εξετασεις, εχουν ομως υποχρεωτικη παρακολουθηση και εργασια)Θελω να το συμπεριλαβω στο βιογραφικο μου καθως στην ουσια ηταν κατι με το οποιο ασχοληθηκα για 3 μηνες και εξωσχολικα με ερωτηματολογια, συλλογη πληροφοριων κλπ. Η εργασια μας στο τελος της χρονιας εκεινης παρουσιαστηκε σε επιστημονικη ημεριδα στο εξωτερικο. Αυτο που με προβληματιζει ειναι οτι δεν ξερω που να το βαλω. Να το βαλω στα σεμιναρια με τη λογικη οτι ηταν στα πλαισια σεμιναριακου μαθηματος κ να γραψω κατι σαν " συμμετοχη στη διεξαγωγη επιστημονικης ερευνας με το ταδε θεμα στα πλαισια σεμιναριακου μαθηματος"; ή να το βαλω σαν εθελοντικη εργασια;

Μένω στον δεύτερο όροφο. Αυτή του τρίτου ,δεν υπάρχει περίπτωση να μην την ακούσω όταν κάνει σεξ.Εγώ μένω πολλά χρόνια στην πολυκατοικία, είναι δικό μου το διαμέρισμα, αυτό στο τρίτο όλο το νοικιάζουν και έρχονται κατά καιρούς διάφοροι ενοικιαστές. Αυτή λοιπόν του τελευταίου χρόνου είναι η πιο φασαριόζα απ' όλες. Ενώ ο παρτενέρ της φωνάζει μόνο όταν τελειώνει, λόγω ανακούφισης, αυτή ξεκινάει κοφτά και μετά από λίγο απογειώνεται.Εντάξει είναι ανύπαρκτη η μόνωση στην πολυκατοικία μας, πολυκατοικία του 1800, αλλά κι αυτή ακούγεται τόσο πολύ.Δε λέω ότι με χαλάει, είναι ωραία να ολοκληρώνουν οι άνθρωποι, και ο οργασμός ωραίος κι όλα καλά. Απλά αναρωτιέμαι αν θα υπάρξει φορά που θα το κάνει χωρίς να την ακούσω. Μα όλες, όλες, όλες τις φορές την ακούω.Κατευθείαν πάνω από το δωμάτιό μου. Και στην τουαλέτα όταν είμαι, στο διπλανό δωμάτιο, πάλι την ακούω. Διαπεραστικός...οργασμός!Χτες βράδυ, ας πούμε, 27 του μηνός Παρασκευή, το έκαναν μία παρά τη νύχτα. Και σήμερα, 28η Οκτωβρίου, εννέα το πρωί, από το σεξ τους, ξύπνησα.Τι να πεις...

Απευθύνομαι κυρίως σε γνώστες ψυχολογίας. Εστιάζουμε σε ετεροφυλοφιλικές σχέσεις. Πώς είναι δυνατόν να βλέπεις δύσκολα έναν άντρα να μπορεί να δεσμευτεί από μια για την εποχή μικρή ηλικία (π.χ 20, 25) σε μια σχέση με προοπτική γάμου και μονιμότητας, ενώ μια γυναίκα από αυτή την ηλικία αν της λάχει μια τέτοια σχέση μέσα στο μυαλό της να οπτικοποιεί και σχετικά γρήγορα το "για πάντα" και να καταφέρνει (!!) "να τηρεί τους όρκους πίστης"; Και ΔΕ μιλάω για κοπέλες που για να μη το πάω πολύ μακριά στα 25, μπορεί να έχουν ζήσει τη ζωή τους μέχρι τα 22 τόσο όσο ούτε ένας 40ρης δεν έχει ζήσει. Ας πάρουμε τη περίπτωση δύο ισοδύναμων από άποψη εμπειριών ανθρώπων.

Καλησπέρα είμαι 32 χρόνον παντρεύτηκα πέρσυ το καλοκαίρι έναν άντρα που τον αγαπώ πολύ..Δεν ήταν έρωτας κατακούτελα αλλά γνωριστήκαμε στην αρχή κάναμε παρέα και είχαμε καλή χημεία και μετά σιγά σιγά εξελίχθηκε σε μια υπέροχη σχέση που όλα ήρθανε μόνα τους αρραβωνιαστηκαμε μετά από ένα χρόνο ..Το 27 Αυγούστο του 2016 Παντρευτηκαμε πήγαμε γαμήλιο ταξίδι στην Σαντορίνη όλα πήγαν καλά ευχαριστηθηκαμε το γάμο μας ... Είχαμε ορίσει την ημερομηνία γάμου μας αλλά μας έτυχε πριν το γάμο μας ένα τρομερό πρόβλημα το οποίο είχε να κάνει με ένα σοβαρο προβλήματα υγείας που μας έριξε πολύ ψυχολογικά και στεναχωρήθηκαμε πολύ..Ο άντρας μου μάθαμε ότι είχε νεφρική ανεπάρκεια δηλαδή ότι τα νεφρά του δεν ήταν καθόλου καλά και θα χρειαζόταν μεταμόσχευση νεφρου σύντομα γίνανε όλα τόσο γρήγορα ...Είχαμε ψυχολογική υποστήριξη από την κλινική Για να μας εξηγήσουν για όλο αυτό που είχε συμβεί και για την συνέχεια της ζωής μας πως θα είμαστε με το θέμα Υγείας του Βαγγέλη του άντρα μου..Τον Φεβρουάριο του 2017 έκανε την μεταμόσχευση όλα πήγαν καλά δόξα το Θεό..Αλλά από εκεί και πέρα δεν σταμάτησε εκεί το θέμα υγείας του ενώ πήγαιναν όλα καλά άρχισαν διάφορα προβλήματα υγείας που δημιουργήθηκαν από την μεταμόσχευση και.Μετά έχουμε κάνει το νοσοκομείο πλέον δεύτερο σπίτι μας δεν έχουμε ησυχάσει καθόλου ακόμη ...Ενώ μας είχαν πει μόλις κλειση το εξάμηνο το δύσκολο όλα θα πηγαίνουν καλύτερα αλλά δυστυχώς τίποτα ακόμη δεν πάει καλά όλο απρόοπτα συμβαίνουν με το θέμα υγείας του..Έχω κουραστεί πολύ ψυχολογικός πλέον δεν έχω όρεξη πλέον για τίποτα ...Αυτήν την στιγμή που σας στέλνω ο άντρας μου είναι στο νοσοκομείο και θα είναι μέχρι 8Νοεμβρίου αν όλα πάνε καλά...Νιώθω τόσο μόνοι και κουρασμένη πλέον ψυχολογικά που δεν ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω...Ξέρω ότι δεν φταίει αυτός για όλο αυγό που περνάει και του έτυχε..Γιατί ξέρω ότι με αγαπάει πολύ και δεν θα ήθελε να συμβαίνει όλο αυτό στη ζωή μας...Πώς πρέπει να το αντιμετωπίσω όλο αυτό που συμβαίνει τι πρέπει να κάνω για να έχω πλέον δύναμη...Έχουμε να χαρούμε πλέον πόσο καιρό και έρωτα έχουμε να κάνουμε τώρα 2μηνες περίπου με όλα αυτά που συμβαίνουν...

....όταν είναι ο πρώτος....όταν έχεις καιρό να τον συναντήσεις....όταν είναι ανεκπλήρωτος....όταν είναι και τα τρία μαζί ή όταν ελπίζεις να μην ισχύει το τρίτο...Έρωτας.... κάτι όμορφο που πολλές φορές πονάει...