ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλη μέρα στο σπίτι φωνές για τα πάντα, ακόμα και για τον πιο ασήμαντο, χαζό λόγο. Έχω φτάσει σε σημείο να μη θέλω να βλέπω τους γονείς μου. Ο μπαμπάς μου ειδικά έχει καταντήσει να κάνει σαν δαιμονισμένος μαζί μου. Είναι φορές που θέλω τόσο πολύ να ανοίξω την πόρτα και να φύγω, να τρέχω προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Νιώθω τόσο μόνη. Αν είχα μια σχέση, θα μπορούσα κάπως να ισορροπήσω μέσα μου, θα είχα μια διέξοδο χαράς. Αισθάνομαι πως είμαι σε μια γωνία και με μαστιγώνουν παντού τα προβλήματα μου. Θέλω να χαμογελάσω. Θέλω να ζήσω ήρεμα. Δεν αντέχω τις φωνές. Θέλω να ομορφύνω τη ζωή μου. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ!Κοπέλα 24

Νιωθω ενα απαισιο ατομο διοτι 'αγνοω' μια συμμαθητρια μου που προσπαθει να ξανα γινει φιλη μου. Το ξερω οτι αυτο που κανω δεν ειανι σωστο και δεν ειμαι περηφανη για αυτο αλλα θα ο λογος ειναι οτι εχει προφανες ψυχολογικα προβληματα με πολλα θεματα θυμου σε πολυ ασχημο σημειο (μια φορα την ρωτησα κατι και με διαολοστελνε και χτυπαγε τα πραγματα στην μεση του δρομου) αλλα σου δινει αρνητικη ενεργεια διοτι συνεχως μιλαει για τα μαθηματα και για τα φροντηστηρια...εκτος απο αυτα δυστηχως η προσωπικοτητα της δεν με ελκυει για να γινω φιλη της διοτι λεει αποτυχημενα αστεια και κανει βλακειες προκειμενου να τραβηξει προσοχη. Εχει κοπελες που μιλαει αλλα οχι πολλες και ουτε σταθερες, νιωθω απαισια που την 'διωχνω' αλλα εδω και χρονια αντιμετοπιζω ψυχολογικα προβληματα στο οικογενειακο περιβαλλον αλλα και προσωπικα μου (καταθλιψη,χαμηλη αυτοπεποιηθηση) και δεν μπορω να αντεξω εναν ανθρωπο που επανελλημενα ενω του εχεις μιλησει στο παρελθον εκνευριζεται με το παραμικρο και τα κανει ολα μπουρδελο δημοσιως χωρις να σεβεται τον αλλον. Εχω προσπαθησει πολλες φορες να κατανοησω και να βαλω στην ακρη την συμπεριφορα της αλλα ειναι δυσκολο. Εχω αποφασισει να την απομακρυνω οσο πιο πολυ και να της ξεκαθαρισω οτι δεν ειμαστε κοντινες φιλες και ας με κανει κακο ανθρωπο.

Θα προσπαθησω να ειμαι συντομη. Λοιπον γνωριζω ενα παιδι απο μια κοινη παρεα, του αρεσω- μου ψιλοαρεσει,κανουμε κατι (φιληθηκαμε) ..βγηκαμε 2 ραντεβου αλλα καταλαβα οτι γενικα δεν μου εβγαινε το κατι παραπανω κ ουτε ειχα νιωσει κατι.( σε αντιθεση με εκεινον) Τελοσπαντων, του μιλαω και το ληγουμε. Λογω κοινης παρεας ομως ξαναβρεθηκαμε αλλες δυο φορες την πρωτη παραλιγο να μην μου μιλησει καν κ επειδη δεν ηθελα να ειμαστε αβολα του ειχα στειλει μηνυμα κ μ ειχε πει οτι ολα ειναι κουλ . Αμ δε, την επομενη φορα που ετυχε να βρεθουμε εκανε κινηση εγω δεν τον φιλησα φυσικα γιατι δεν το ενιωθα και δεν υπηρχε λογος εφοσον ηξερε την κατασταση. Και ερχομαστε στο τωρα οπου εχουμε να μιλησουμε 3 εβδομαδες και προχτες μπαινω το βραδακι fb και ειχε ανεβασει το "δωσε μου λιγακι ουρανο" κ γραφει σαν λεζαντα ξερει εκεινη.. το βλεπω εγω μενω παγωτο. Δεν εκανα τιποτα προφανως ,γιατι εγω ημουν τερμα ξεκαθαρη και οκ στενοχωριεμαι που ηρθαν ετσι τα πραγματα γιατι πρωτη φορα μου συμβαινει να "κολλησει" εστω κ για λιγο καποιος μαζι μου αλλα δεν το θεωρουσα σωστο να το συνεχισω. Και ΝΑΙ, σας τα ειπα ολα αυτα για να μου εξηγησετε τι εννοει ο ποιητης με το "δωσε μου λιγακι ουρανο" ακομα δεν το εχω καταλαβει να συμπληρωσω οτι μου το ειχα αφιερωσει μετα το 1ο ραντεβου. Επισης οποιος/α δεν βαριεται ας πει μια γνωμη για το ολο σκηνικο.

Έχω χρονια σχέση με ενα παιδι με το οποίο ετοιμαζόμαστε να παντρευτούμε... Τον τελευταιο καιρο που την πέφτει κάποιος και νιώθω τσιμπημένη μαζί του..επιδιώκω συνέχεια να μιλάμε και να συναντιόμαστε δήθεν τυχαία..με εχει ρωτήσει αν εχω σχέση και αν ειμαι καιρό με το αγορι μου, εγω δεν μπόρεσα να το κρύψω φυσικά αλλά δεν έδωσα και λεπτομέρειες.. Αυτός συνεχίζει να μου μιλάει αλλά δεν ξερω αν το κανει φιλικά ή αν με θέλει παρόλο που εχω σχεςη.. Τι να κανω...;

Φοιτηρια. Πρωτο ετος. Θεσσαλονικη. Να θελω να βγω αποψε και να μην εχω παρεα. Πηγα τελικα πριν σουπερ μαρκετ,αγορασα μια συσκευασια κατεψυγμενα πε'ι'νιρλί που ηταν σε προσφορα με 2,80 (!) ,τα εψησα,τηγανησα και 2 σνιτσελ κοτοπουλο και ειμαι ετοιμη να περασω ενα τελειο βραδυ Παρασκευης. Κατι μου λεει οτι και το αυριανο σαββατοβραδο ετσι θα το περασω...oh well...

Η μια επαγγελματικη απορριψη μετα την αλλη. Πλεον νιωθω οτι δεν κανω για τιποτα, για καμια δουλεια. Και δεν εχω αλλο κουραγιο πια. Δεν ξερω, βλεπουν κατι που δεν βλεπω; αναρωτιεμαι αν ειμαι κακασχημος, αν ειμαι θεοχαζος. Και εχω αρχισει να πιστευω οτι ειμαι. Δεν ξερω πως βρισκουν οι αλλοι δουλειες. Εχω φτασει σε σημειο να παραιτηθω απο προσπαθειες ανευρεσης δουλειας. Δεν αντεχω αλλη απορριψη.

Είναι περίεργο και συνάμα συναρπαστικό το πόσο πολύ σε Αγαπώ!Και ειδικά μέσα από όλα αυτά που περάσαμε για να φτάσουμε ως εδώ..Αλλά αυτό με έχει κάνει να είμαι αληθινός απέναντι σου αλλά και απέναντι μου!Να ξέρεις ανυπομονώ για το ταξίδι μας, που όταν στο χα πει πως θα μαι εγώ αυτός που θα πάτε μαζί ένα τέτοιο ταξίδι, σίγουρα δεν το χες πιστέψει!Εγώ όμως το χα πιστέψει γι'αυτό ετοίμασε τις βαλίτσες σου γιατί μετά απο αυτό θα ακολουθήσουν πολλά ακόμηηη!

Έγινε πιο εύκολο να είμαστε μόνοι απ το να προσπαθήσουμε να είμαστε σε σχέση.-Η ευκολία της μοναχικοτητας.

Είμαι σε μια φάση που δεν λειτουργεί καθαρα το μυαλό μου. Οπότε απλά αφήστε με να κάνω τις προσπάθειές μου.

Να λαμβάνεις αρνητικη απάντηση απο δουλειά. Και είναι η δέκατη απόρριψη δηλαδή. Έλεος