ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να αρχίσω να χτίζω αυτοπεποίθηση. Διαβάζω ότι κι άλλοι έχουν το ίδιο πρόβλημα, άρα ίσως βοηθηθούν κι αυτοί από πιθανά σχόλια. Έχω ανάγκη από πρακτικές συμβουλές, χειροπιαστά πράγματα. Σε ψυχολόγο πάω και με βοηθάει να καταλάβω γιατί είμαι άνθρωπος με χαμηλή αυτοπεποίθηση, από που ξεκίνησε και γιατί δεν το αποβάλλω σήμερα ως συμπεριφορά. Όμως ψάχνω για το πώς αλλάζει. Πείτε μου κάτι να αρχίσω να κάνω για να μην καταλήξω δυστυχισμένος άνθρωπος. Θέλω πρακτικές συμβουλές...

Ειμαι αγόρι και κάνω παρέα μόνο με κοπέλες. Είμαι στρ8 και θέλω μια από την παρέα αλλα εχώ μπει φριεντζοουν και απλά το δέχομαι γιατί δεν θέλω να γίνομαι πιεστικός και επίσης δεν μπορώ να κάνω παρέα τόσο εύκολα με άντρες της ηλικίας μου. Η παρέα μου με αυτές τις κοπέλες ειναι ορισμένες φορές κουραστική γιατι δεν θέλουν να συμβαδίσει η συμπεριφορά τους με την ηλικία τους. Συμπεριφέρονται ανώριμα και με μια δόση παλιμπαιδισμού και ανοησίας που όλο αυτό το λέω με τρεις λέξεις: Συμπεριφέρονται σαν κοριτσάκια. Φωνάζουν και βγάζουν κραυγές δίχως αιτία, ζητούν καυγά με άλλες γκομενες κ.α. Σε γενικές γραμμές ειναι καλά παιδιά αλλά δεν παύουν να κάνουν σαν κοριτσάκια. Προσπαθούν να δείξουν πως ξεχωρίζουν και πως έχουν κάτι ανέμελο ακομα μέσα τους από την παιδική και εφηβική τους ηλικία αλλα πολύ επιτηδευμένο για να ισχύει κιόλας.

Μαγεία είναι να είσαι τόσο κοντά με έναν άνθρωπο, μια τετριμμένη βόλτα στη γειτονιά μαζί της να σε γεμίζει με τόση ικανοποίηση! Κολλητή μου είσαι μοναδική, είμαι ευγνώμων που υπάρχεις!

Συνήθως όταν γράφω για θέματα συναισθηματικης φύσεως εδώ μέσα τρωω κράξιμο αλλά θα τα πω έτσι κι αλλιώς. Πριν από 2 μήνες γνώρισα ένα παιδί κ ερωτεύτηκαμε απ το 1ο ραντεβού κ απευθείας ήμασταν μαζί. Αυτός το πήγαινε πάρα πολύ γρήγορα, εγώ προσπαθούσα να το τρενάρω αλλά μετά παρασύρθηκα. Κάναμε πάρα πολλά πράγματα μαζί γία τόσο λίγο καιρό που ήμασταν μαζί. Ήταν σαν ήμασταν πολύ παραπάνω κ αυτος το λεγε. Περνούσαμε υπέροχα μαζί αλλά είχαμε κάποια θέματα λόγω απόστασης (1 ώρας ). Εγώ ήθελα να μιλάμε λίγο περισσότερο κ αυτος όλο έλεγε ότι δεν είχε χρόνο κ ότι με παίρνει όσο μπορεί. Γενικά είχαμε καποιους καυγάδες λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων αλλά ο έρωτας μας ενωνε. Σημειωτεον έχω κάνει 2 μακροχρόνιες σχέσεις κ δεν είχα νιώσει έτσι γ κανέναν. Κάναμε μαζί αλλαγή του χρόνου κ περάσαμε υπέροχα κ οταν γυρνούσαμε μ έλεγε επί 2 ωρες πόσο ερωτευμένος είναι μαζί μου και για ποιους λόγους. Χθες θα κλειναμε τους 2 μήνες αλλά την πέμπτη με χώρισε γιατί του είπα πάλι ότι δεν μιλάμε αρκετά στο τηλέφωνο. Μου είπε ότι δεν πάει άλλο και το καλύτερο είναι να χωρίσουμε τώρα που είναι νωρίς γιατί δε θέλει να δεθεί άλλο μαζί μου. Και το χειρότερο είναι ότι την πρωτοχρονιά του εκμυστηρευτηκα ότι έχω θέματα με κρίσεις πανικού και ειδικά όταν στεναχωριεμαι και ότι έχω πάει σε ψυχολόγο και ότι γενικά έχω περάσει πολύ δύσκολα μ αυτο και πιστεύω ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο ότι με χώρισε. Ωραίος έρωτας παιδιά. Αλλά εγώ φταίω που έκατσα και τα πίστεψα. Ευχαριστώ πολύ για τη δειλία φίλε.

Αυτό

Είμαι 33 ετων όλοι οι φίλοι μου και η παρέα μου έχουν παντρευτεί.Ειμαι ο μόνος που έμεινα και όλοι μου λένε αντε και σενα ήρθε η σειρά σου,και με ρωτάνε συνέχεια σε σημείο να με αγχωνουν υπερβολικά όλα αυτα και να νιωθω ότι θα μείνω μόνος.Και δεν εχουν λίγο τακτ τουλάχιστον!Βλέποντας όλους τους υπόλοιπους να είναι παντρεμενοι και να κάνουν παιδιά.νιωθω ότι κάνω κάτι λάθος και αυτό με αγχώνει όλο και περισσότερο λες και δεν είναι ήδη δύσκολο να βρεις γυναίκα κατάλληλη για οικογένεια.Νιωθω κάπως στην απ έξω!Είμαστε τόσα χρόνια φίλοι και τώρα νιώθω σα να με γράφουν ενώ ξέρω ότι δε το κάνουν.Ισως απλά θλιβομαι επειδή συνηδειτοποιω ότι πάει η 'παρέα'

Ειμαι 26 και νιωθω τοσο κουρασμενη ψυχολογικα,σαν να εχω γερασει απο ολα αυτα που συμβαινουν γυρω μας...Οσοι ζησατε τις καλες εποχες,πως νιωθατε στα 25,τα 30,τα 35?Ηταν οι εποχες πιο αναλαφρες ψυχολογικα ή ολες οι γενιες τα ιδια λεμε?

Τον θελω αλλα παντρεύεται αλλη... Ειχαμε κατι στο παρελθόν αλλα αυτος εφυγε χωρις εξηγησεις... Τωρα την παντρεύεται! Τι να πω... Σ ο κ

τι μάναρος, πεθαίνωωωωωω

Η αδελφή μου εδω και χρόνια αντιμετωπίζει πρόβλημα με το βάρος της και πριν από μερικούς μήνες αποφάσισε να επισκεφθεί μια διατροφολόγο-διαιτολόγο για να λύσει -ή έστω να προσπαθήσει να λύσει - το πρόβλημα της παχυσαρκίας. Ενώ λοιπόν το πρώτο διάστημα ακολουθούσε το διαιτολόγιο της κανονικά πλέον έχει ξεκινήσει και "παραστρατίζει" αυτού και οι ατασθαλίες της γίνονται συνεχώς εμφανέστερες και έχουν αντίκτυπο και στο σώμα της διότι το βάρος που έχασες το προηγούμενο διάστημα έχει αρχίσει να επιστρέφει και αντί να πεισμώσει και να προσπαθήσει περισσότερο το μόνο που κάνει είναι να αποφεύγει τις επισκέψεις της στη διαιτολόγο. Το λοιπόν, εγώ δεν ξέρω πως μπορώ, αν μπορώ, να την βοηθήσω να συνεχίσει το πρόγραμμα της. Θέλω να την βοηθήσω με διακριτικότητα και με επιτυχία αλλα φοβάμαι μήπως την αποθαρρύνω με τις κινήσεις μου.