ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 14 .....γενικα οι τσακωμοι δεν λειπουν απο το σπιτι μας....Σημερα ομως οι γονεις μου τσακωθηκαν πολυ σκληρα ... Καθε φορα δεν ξερω τι να κανω να μπω αναμεσα τους ....να πω τι γνωμη μου ...Τι πρεπει να κανω?απαντηστε μου παρακαλω

θεωρούνται φυσιολογική συμπεριφορά για έναν προϊστάμενο σε μία εταιρεία ή μόνο εμείς εδώ το βιώνουμε; Νιώθω σαν θύμα bullying εδώ και δύο χρόνια.

-Μα τι ειναι αυτή με τα ράστα που βγαίνει γυμνή στις φωτο δείχνοντας το ποπό της;-Η Κιμ είναι μανούλα, έτσι βγάζει λεφτά από το ίνσταγκραμ.-Ε καν'το κι εσύ τότε, να βγάλεις κι εσύ λεφτά!-....

Γέμισε ο τόπος καλοπερασάκηδες και εαυτούληδες.

Οι φίλοι -για όσους θέλουμε να πιστεύουμε πως έχουμε αληθινούς τουλάχιστον - πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα. Προσωπική μου άποψη είναι ότι ο φίλος πρέπει να μπαίνει πάνω από τον εαυτό του καθενός και να μην παραμελειθει ποτέ για γκόμενο-α. Το τελευταίο διάστημα λοιπόν οι σχέσεις μας έχουν ψυχρανθεί. Πριν τέσσερις Παρασκευές είπαμε να βγούμε αλλά εγώ το ακύρωσα. Εκείνη αποφάσισε να βγει με άλλη παρέα και εκεί γνώρισε έναν γκόμενο. Από τότε λοιπόν, κάθε Παρασκευή, βγαίνει με την άλλη παρέα και ποτέ δεν μου αναφέρει καν να βγω μαζί τους και γενικά είμαι σε μια φάση φιλικής παραμέλησης και εν δυνάμει παραμέλησης σκέτο. Γίνεται λοιπόν να βάζεις πάνω από τους φίλους τον εαυτό σου και την προσωπική ευχαρίστηση για χάρη ενός γκόμενου; μήπως απλα οι "άλλοι φίλοι" ειναι πιο σημαντικοί από ότι εγώ ; μήπως και εγώ υπερβάλλω όμως; αλλα καθόλου υπερβολή δεν βλέπω, μονο παραμέληση. Για να λήξει κάπου, να πω πως οι φίλοι δεν πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα από επιτηδευμένη προσπάθεια αλλα από φυσική επιλογή.

Δουλεύω λίγες μέρες κάπου όσο να ναι προσπαθώ να είμαι ευγενική και να μιλάω με τους υπόλοιπους εργαζόμενους.Ειναι ένας κύριος γύρω στα 55 και από την πρώτη μέρα μου μίλαγε πιο πολύ από τους υπόλοιπους και φαινόταν ότι με συμπαθούσε.... Σήμερα Ήθελα να φορέσω το μπουφάν μου και μου το πήρε από τα χέρια και το κράτησε για το φορέσω του λέω μπορώ και μόνη μου και μου λέει μπορώ να σε βοηθήσω...πάω να φύγω μου δίνει το χέρι να με χαιρετήσει του δίνω και εγώ το δικό μου και τσουπ εκεί που δεν το περιμένω με φιλάει στο μάγουλο.Εξεπλαγειν δεν το περιμενα δεν είπα τίποτα και έφυγα...δευτερόλεπτα μετά είχα γίνει τούρμπο.....που βρήκε το θάρρος να μου φιλησει επειδή είμαι νέα στην δουλεια και ευγενική κοίταξε να το εκμεταλλευτεί...Δεν ξέρω τι να κάνω να του την πω αύριο η να κάνω ότι δεν συνέβει κάτι και να μην του πολυμιλαω από δω και πέρα?

Από τότε που σταμάτησα να χρησιμοποιώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης νιώθω ότι κάποιοι φίλοι που είχα έχουν εξαφανιστεί.. Μόλις τελείωσα με τη σχολή μου και ψάχνω για δουλειά, έχω και μια σχέση αλλά θεωρητικά είναι από απόσταση γιατί λείπει κάθε τρεις και λίγο στο εξωτερικό για μήνες..Νομίζω ότι είμαι σε μια φάση που απλά δε ξέρω με τι να ασχοληθώ, αλλά νιώθω την ανάγκη να γνωρίσω καινούριους ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα καθώς δεν αντέχω να μένω σπίτι με τους γονείς μου που γίνονται συχνά ανυπόφοροι.Εσείς πώς γνωρίζετε άτομα;Παλιότερα συνήθιζα να βγαίνω αλλά έχω σταματήσει να ξενυχτάω και δε με ενοχλεί..Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν και άλλα παιδιά στην ηλικία μου (24) που δε βρίσκουν κάποιο νόημα στο να βγαίνουν για να ξενυχτάνε και να έχουν "Φασαίους" φίλους..Any ideas?

Λοιπόν... Φέτος δίνω πανελλήνιες, είμαι θεωρητική και έχω σκοπό να δώσω και αγγλικά για να προσπαθήσω να περάσω αγγλική φιλολογία. Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ για οικονομικούς λόγους να κάνω μαθήματα αγγλικών και δεν έχω αρκετό χρόνο για να τα διαβάσω ικανοποιητικά μόνη μου. Έχω πάρα πολλές ώρες φροντιστήριο και πάρα πολύ διάβασμα στα μαθήματα της κατεύθυνσης, έτσι ο χρόνος που αφιερώνω στα αγγλικά είναι ελάχιστος. Ήμουν πολυ καλή στα αγγλικά αλλά έχω περίπου 4 χρόνια που δεν ασχολούμαι με αυτά στο μαθησιακό κομμάτι και έχω ξεχάσει πράγματα. Επομένως, χρειάζομαι ένα καλό φρεσκάρισμα. Υπάρχει κάποιος που έδωσε το μάθημα για να δώσει καμία συμβουλή; Ποιο είναι το επίπεδο δυσκολίας; Μήπως να κάνω μερικά μαθήματα όσο πλησιάζουν οι πανελλήνιες ή θα καταφέρω να γράψω σχετικά καλά παλεύοντας το μόνη μου;* Η καθηγήτρια στο σχολείο μου δίνει ασκήσεις και θέματα και τα διορθώνει. Φτάνει αυτό αν διαβάσω περισσότερο ή είναι απαραίτητα τα μαθήματα;

Λοιπον οταν ήμουν γυμνάσιο γνώρισα μια κοπελα τρίτης γυμνάσιου γιατί με είχε ρωτήσει κατι και έτσι γνωριστήκαμε εγω ήμουν πρώτη και αυτοί τρίτη γυμνασίου και με το που την ειδα ενθουσιάστηκα που μου μιλισε και κάτι ένιωσα τωρα στο λύκειο δεν μιλάμε καθόλου και αν μιλισουμε θα της μιλισω εγω αλλά μου χαμογελάει και λιώνω με κοιτάει κ λιώνω αλλα μερικές φορές νιώθω τόσο άβολα θελω να την προσσεγισω να μιλαμε αλλα ειμαι σίγουρη ότι ούτε το όνομα μου θυματε θελω να χτυπάει κουδούνι να την βλέπω τη να κανωωψ μήπως ειμαι λεσβία; έχει το ποιο γλυκό χαμογελο ? δν αντέχω κρύβω τα συναισθήματά μου ....τι να κάνω;

Όταν οδηγας και σου πιάνω το χέρι Όταν σε βλέπω να περπατάς από μακριά και γελάω σαν χαζή Όταν νευριαζεις και κάνεις σαν γοριλακι Όταν μου μαγειρευεις Το γέλιο σου Όταν βλέπουμε TV αγκαλιασμενοι Όταν τσακωνομαστε και νευριαζεις Όταν μπαίνω στο σπίτι και σε μυριζω γύρω μου Η μυρωδιά σου Ή άθλια μυρωδιά των τσιγάρων σου Όταν σε βλέπω να κοιμάσαι Είναι τα γένια σου Όταν το εμείς οι δύο κοιτιομαστε!!!!! Ένα από τα γράμματα που μου αφηνες... Ακόμα και σήμερα όταν τα διαβάζω δακρυζω. Μου λείπεις πολύ! Σε αγαπάω ακόμα κοριτσάκι μου!!!!