ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα! Πρόκειται να γίνω νονά σε δύο μήνες! Οι γονείς του παιδιού έχουν ζητήσει να διαλέξω εγώ το όνομα! Έχετε καμιά ιδέα; Ένα ωραίο και σπάνιο όνομα που ίσως ακούτε στο περιβάλλον σας ή ακούσατε τυχαία και σας άρεσε; Είναι κοριτσάκι!

Ειμαι 20 χρονων κοπελα και ακομα δεν εχω μαθει να κανω σωστο φλερτ ή εστω αποτελεσματικο. Ειναι στο ατομο πιστευετε ή ειναι κατι που μπορεις να το μαθεις και να βελτιωθεις? Γενικα για να καταλαβετε και με το κοιταγμα και τα βλεμματα νιωθω απιστευτη ανασφαλεια τη στιγμη που ειναι να γινει.Καποια συμβουλη, γνωμη? Απο κοριτσια μα και απο αγορια απο τη μερια τους τι θα περιμεναν να και θα προτισμουσαν.Ευχαριστωω

Καλησπέρα.Μολις τελείωσα την πρωτη μου εξεταστική στο Πανεπιστήμιο(πρώτο έτος) και νιώθω πολυ απογοητευμένη καθώς τα πηγα χαλια σε ολα τα μαθηματα.Εχω εκνευριστεί και απο μενα Και απο τους καθηγητες που ρωτανε τοσο ακυρα πραγματα.Το θεμα ειναι οτι ενω μεχρι στιγμής μου αρεσει η Σχολή και αυτο που σπουδαζω,εγω νιώθω οτι δεν αντεχω με τίποτα το διαβασμα και οτι δεν θελω με τιποτα να στρωνομαι να διαβαζω.Τι πρεπει να γινει; εγω στις Πανελλήνιες ξεσκιστηκα για να μπω και τωρα δε δινω μία για διαβασμα.Ισως να το εκανα για τους γονεις μου(να μη λενε οτι ειμαι άχρηστη και μπλα μπλα)ισως για να δείξω οτι κατι εκανα στη ζωη μου;! Εγω για να είμαι ειλικρινης ανέκαθεν ονειρευόμουν να ανοίξω μια δικη μου επιχείρηση σε νησι και να ασχολούμαι με αυτο (πράγμα ασχετο με τις σπουδες μου).Επομένως ισως να μην ηταν το ονειρο μου το να σπουδαζω αλλα δε θελω να μεινω και χωρις πτυχιο..Πολύ μπερδεμα παιδια...

Σημερα, μετα απο 8 μηνες που χωρισαμε, επεσα πανω στο νεο του προφιλ. Τον ειχα μπλοκαρει, μαζι και τους αξεστους φιλους του, αλλα εκανε new προφιλ. Αυτοματα ηρθαν στο μυαλο μου ολες τις στιγμες που περασα μαζι του. Εκεινες τις στιγμες που μου κρατουσε το χερι σφιχτα, που μου ελεγε οτι ονειρευεται το μελλον του μαζι μου. Που ελεγε θα με προστατευει απο ολους και ολα, που "παλευαμε" μαζι εναντια οσων δεν μας ηθελαν μαζι. Που ολα αυτα ηταν ψεματα. Που οτι ελεγε πως ποτε δεν θα κανει, αυτα εκανε πρωτα. Που με κοροιδεψε με τον χειροτερο τροπο. Που νομιζα οτι εβγαζε το μαχαιρι απο την πλατη μου, αλλα αντιθετως το εμπηγε μεχρι το κοκκαλο. Η καρδια μου χτυπησε τοσο δυνατα που νομιζα θα σταματουσε. Το στομαχι μου εκλεισε και απο το πρωι δεν εχω βαλει μπουκια. Με εχει κουρασει ολη αυτη η κατασταση. Δεν μπορω να ξεπερασω ολο αυτο που μου συνεβη οσο χαζομαρα και αν σας φαινεται. Ηταν η 1η μου σχεση , και μιλαμε για ηλικιες 23/25, οχι παιδια. Γιατι να κοροιδεψεις ετσι εναν ανθρωπο; Αν δεν θες να εισαι μαζι του, μην εισαι. Γιατι ψυχη μου σε ταλαιπωρησα τοσο; Γιατι;

Σας τυχαινει οταν χτυπατε καπου δυνατά αλλα οχι σοβαρα εκείνη την στιγμή να ζαλιστητε και να θέλετε να ξαπλωσετε για ενα λεπτο η μονο εγω ειμαι τοσο ευαισθητη και το παθαίνω?

Το αγόρι μου απαταει την μακροχρόνια σχέση του με εμένα...αλλα εγώ δν το ήξερα.. Οπότε είναι σαν να απαταει και εμένα.. Και εμείς έχουμε κανονική σχέση.. Τι να κάνω; να της το πω και να τον πλακώσουμε στο ξύλο και οι δύο;

Βαρεθηκα και κουραστηκα να στερουμαι. Λατρευω το φαγητο, το θεωρω απο τις μεγαλυτερες απολαύσεις της ζωης. Δεν μπορω να καταλαβω αυτους που τρωνε με το ζορι. Για εμενα η στιγμη του φαγητου ειναι απολαυση. Δεν ειμαι καμια χοντρη 56.5 ειμαι. Και εχω δυο εβδομαδες που κανω διαιτα για να χασω κιλα και να παω στα 52. Δυο εβδομαδες τωρα και εχω καταφέρει να χασω μονο δυο κιλα. Μονο ΔΥΟ. Βαρέθηκα να τρωω ολο σαλατες και φιλετο κοτοπουλο και φρουτα και αλλα παρόμοια. Δεν αντεξα.. Σημερα χαλασα την διαιτα και εφαγα 5 κομματια σπανακοπιτα. Δεν ειναι ότι δεν μ'αρέσει το σωμα μου. Οκ καλο είναι και ουτε αισθανομαι ασχημα με αυτο και στον συντροφο μου αρεσει και δεν νιωθω κομπλεξ παρολο που ξερω οτι εχω ατελειες. ΑΛΛΑ βλεποντας ολα αυτα τα ωραια κορμια που κυκλοφορουν εκει έξω με πιανει το παράπονο. Και εγω μπορω να φτιαξω το τέλειο κορμι αυτο που θα με κανει να αισθανομαι θεα. Και ξεροντας οτι με διαιτα θα το επιτυχω στερω απο τον εαυτο μου την μεγαλυτερη απολαυση. Δεν ξερω τι θα κάνω, αυριο μαλλον θα συνεχισω με την δίαιτα μεχρι την Τσικνοπέμπτη που θα πεσω παλι με τα μουτρα.

Γεια σε ολους. Ηθελα να μοιραστώ μαζι σας κατι που με εχει εκπληξει παρα πολυ δυσαρεστα και μου γεννησε πολλες αποριες... Ειμαι 17 , παω Τρίτη λυκειου και ειμαι σε ενα σχολειο δημοσιο αλλα αρκετα καλο. Εχουμε λοιπον μια καθηγητρια που ενω στην αρχη τη συμπαθουσα κατι αρχισε να αλλαζει. Μια μερα ειπε στην καθαριστρια του σχολειου οτι εσυ εισαι για αλλα πραγματα οχι για βιβλια. Οταν μας εξηγει τα λαθη μας μας ειρωνευεται και γελαει λες και ειμαστε παρακατιανοι. Επειδη εχει ταξιδέψει πολυ και εχει οντως άπειρες γνωσεις και τη θαυμαζουμε ολοι γι'αυτό νομιζει οτι κανενας ανθρωπος στη γη δεν γεννηθηκε για να κανει κατι αξιολογο. Το μαθηματα της παρολα αυτα δεν ειναι κατι το ιδιαιτερο. Απλα εχει πολλη αυτοπεποιθηση κ ειναι ψαρωτικη. Νομιζει οτι αυτη ειναι η καλυτερη και απο τον ιδιο το Θεο. Εκανε παρατηρηση στην κολλητη μου για τις στυλιστικες της επιλογες και σε εναν αλλον ειπε οτι μιλαει περιεργα και οτι θα ειναι μια ζωη αποτυχημενος και δε θα προκοψει πουθενα... εμένα για καποιο λογο με συμπαθει αλλα ρε παιδια απογοητεύομαι γιατι τελικα εκει που μπορει να μαζευεται ολη η γνωση του κόσμου μπορει να κρυβεται και η πιο κακια και μαυρη ψυχη. Εμενα αυτα μου δειχνουν απωθημενα και κομπλεξ. Δεν ξερω εσας

Θα ήθελα πραγματικά να ρωτήσω αν κάποιος έχει αποφοιτήσει από κάποια ιδιωτική σχολή ποια είναι η γνώμη του. Αναγνωρίζονται όντως τα πτυχία όπως λένε; αξίζουν τα λεφτά τους; Θα πάρω σε λίγο το πρώτο μου πτυχίο από κρατικό πανεπιστήμιο και σκέφτομαι το ενδεχόμενο δεύτερου πτυχίου σε ιδιωτική σχολή. Οτιδήποτε μπορεί να με βοηθήσει!

Ξαναπεσα σε περιοδο καταθλιψης και ολη την ημερα εχω υπνηλια (μπορει να με παρει ο υπνος πανω και σε κακτο) και μεγιστη αδυναμια συγκεντρωσης οσο και αν πιεζομαι και το βραδυ τρελες αυπνιες.Απο τα πιο ασχημα/μιζερα πραγματα. Μην γραψετε απο κατω πηγαινε σε ψυχολογο κλπ Εχω παει. Προς οποιον περναει κατι παρομοιο,να ξερει πως αυτο που ισως βοηθαει εμενα πιο πολυ γιαυτο το θεμα, ειναι το γυμναστηριο.