ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω μια σχέση καιρό. Πρόσφατα γνώρισα μέσω ίντερνετ κάποιον που φάνηκε πολύ σίγουρος για τα αισθήματά του για εμένα και για το τι θέλει από εμένα χωρίς να τα έχουμε πει από κοντά. Αμέσως του είπα ότι έχω σχέση, χωρίς να το καταλάβω άρχισα να έχω και εγώ συναισθήματα για αυτόν παρόλο που είναι πολύ μακριά μου. Μέσα μου όμως μπερδεύτηκα, δεν έχω ξεκαθαρίσει αν θα συνεχίσω τη σχέση που ήδη έχω. Ο άλλος όμως άρχισε να νιώθει ότι τόσο καιρό κάνω χαβαλε και ότι είπα ψέματα, δε μπορώ να καταλάβω όμως σε ποια ψέματα αναφέρεται. Δε νιώθω ότι είπα ψέματα, είπα πράγματα που τα ένιωσα όταν τα έλεγα. Δεν είπα ποτέ ότι θα χωρίσω σίγουρα η ότι θα τον ακολουθήσω σίγουρα.Όμως η πραγματικότητα είναι εδώ, αποφάσισα ότι το πιο σωστό είναι να δω τι θα κάνω με τη σχέση μου. Ο άλλος νευρίασε γιατί ένιωσε ότι τον εξαπάτησα, δεν το έκανα όμως. Άθελά μου τον πλήγωσα και στεναχωριέμαι πολύ για αυτό.Δεν του είπα ψέματα ποτέ, μόνο λυπάμαι που δεν τον γνώρισα από την αρχή όντας ελεύθερη. Σταμάτησε να μου μιλάει και νιώθω ένα κενό. Ένα μεγάλο κενό και αναρωτιέμαι τι γίνεται ρε γαμωτο;;;;;

Όταν με μια κοπέλα βγαίνετε για κάποιο Α διάστημα , αλλά εσύ θες σχέση και αυτή ψάχνει σοβαρή σχέση και αφού έκλεισε το μεταξύ σάς από μεριά της μαθαίνεις ότι η κοπέλα αυτή είπε για την σχέση σας ότι : φεύγω τώρα , σκέψου το συναίσθημα του μετά από καιρό και εγώ να είμαι αυτή που αποχωρώ!! Ξέρετε τι δεν καταλαβαίνω?? Γιατί να είναι δεδομένο ότι θα αποχωρούσε και γενικά ένα ερωτηματικό.... Θα ακούσω αρκετές γνώμες αλλά δεν χρειάζεται να γράψω τις λεπτομέρειες της σχέσης..

Είμαι κοπέλα,και έκανα κάτι ερωτικό με μιά άλλη κοπέλα.Το έκανα περισσότερο από περιέργεια και για να πειραματιστώ,έκανα βλακεία το παραδέχομαι.Τελικά δεν ένιωσα κάτι ιδιαίτερο,δέν μου άρεσε με λίγα λόγια,αλλά δέν της είπα κάτι,απλά έμεινε εκεί το θέμα.Εκείνη όμως κόλλησε βρε παιδιά,θέλει να συνεχίσουμε και μου μιλάει ακόμα και για σχέση.Είναι πολύ καλή σαν χαρακτήρας και πολύ όμορφη κοπέλα,αλλά εμένα δέν μου βγαίνει... Τί να κάνω,πώς να της το πώ ώστε να μήν την κάνω να νιώσει άσχημα;Θα ήθελα να συνεχίσουμε να έχουμε φιλική επαφή.

Ο, τι λέει ο τίτλος. Αξίζει ένα πτυχίο νομικής σε τόσο προχωρημένη ηλικία με το σκεπτικό να ασχοληθείς αμιγώς με νομικό επάγγελμα μετέπειτα η είναι μάταιο;

Πριν τρία χρόνια όντας 18 εγώ προετοιμαζομουν για πανελλήνιες και έκανα ένα μάθημα στο φροντιστήριο που διδάσκει ο θείος μου μαζί του .Έχοντας προσωπικά αλλά κ οικογενειακά θέματα τότε κ βλέποντας ο θείος μου την απόδοσή μου ήθελε να μάθει τι έχω κ έτσι έγω καθόμουν να συζητήσω τα θέματα μου με τους γονείς μου μαζί του .Εκείνος με βοηθούσε όλη τη χρονιά ήταν δίπλα μου με άκουγε κ σχεδόν πάντα ήταν αρνητικός απέναντι στη στάση του πατέρα μου (αδερφός του) και της μητέρας μου .Μου ανέφερε κιόλας κ εκείνος πράγματα άσχημα που έκανε ο πατέρας μου σε αυτόν η το υπόλοιπο σόι σε αυτόν .Όταν στο τέλος δεν πέρασα εκεί που ήθελα ο θείος μου μια μερα παρουσία του μπαμπά μου άρχισε να τον κατηγορεί κ να τον βρίζει ότι αυτό συνέβη εξαιτίας του κ ο μπαμπάς μου από τα νεύρα του τον έσπρωξε κ παραλίγο να πέσει από τις σκάλες ..Εγώ έχοντας παγώσει δεν μίλησα κ δνε πήρα θέση .Ξαναεδωσα εξετάσεις ζητώντας συγνώμη στο θείο μου για την κατάσταση κ κάνοντας ξανά μάθημα μαζί του χωρίς όμως να τον μπλέκω στα οικογενειακά μας.Ο Θείος στην αρχη ήταν θυμωμένος μαζί μου που εκείνη τη μερα στις σκάλες εγώ δεν τον έδωσα όπως έλεγε κ άφησα τον πατέρα μου να τον σπρώξει κ πως από τη στεναχώρια του εμφάνισε αυτοάνοσο .Αυτά τα έλεγε κ στο μάθημα καμία φορά μπροστά στα αλλα παιδιά αλλά χωρίς να πει το όνομα μου κ ότι ειναι για μενα.Μαλιστα σε ένα ακομη περιστατικό επειδή ακριβώς εκείνη την μέρα δεν τον έσωσα είχε πει ότι δεν θα καταφέρω ποτέ τίποτε κ για ένα θέμα π έλεγα την αλήθεια έβγαλε εμένα μυθομανη πιστεύοντας ένα άλλο παιδί χωρίς να το ψάξει ιδιαίτερα .Μετά από αυτα μου μιλούσε κανονικά χωρίς θυμό μεν αλλά με αφορμή άλλα θέματα έβριζε τους δικούς μου πράγματα που εγώ δεν είπα ποτέ σε αυτούς για αποφυγή καυγάδων .Στις δεύτερες πανελλήνιες έφυγα από το σπίτι με αφορμή οικογενειακά αλλά χωρίς να μπλέξω τον θείο μου κ εκείνος όπως κ όλοι έλεγαν να γυρίσω πίσω .Τελικά γύρισα τα βρήκα με τους γονείς μου εβαλα τα όρια μου κ πέρασα κ στη σχολή που ήθελα .Το θέμα τώρα πιο είναι .αρχικά ο θείος μου θεωρεί ότι γυρισα εξαιτίας του πίσω επειδή εκείνη τη μέρα μαθαίνοντας ότι έφυγα επικοινώνησε μαζί μου .Ενώ εγώ γύρισα μετά από δική μου απόφαση .Θεωρεί ότι αυτός με έσωσε με έβαλε στη σχολή .Και τις μισές φορές μου μιλάει τις άλλες όμως μισές θυμάται τα παλιά κ δεν θέλει καν να με χαιρετάει .Νιώθω ότι δεν φταίω εγώ που ο πατέρας μου πήγε να τον σπρώξει ακόμη κ αν το θέμα ήμουν εγώ.Νιωθω ότι ναι με βοήθησε αλλά και ενοχές μαζί .Εγώ δεν είπα ποτέ στους γονείς μου για τα λόγια εναντίον τους για να μην έρθει η σύγκρουση απλά αποφεύγω να μιλάω μαζί του τέτοιες φορές γιατί δεν θέλω να θυμάμαι αρνητικά πράγματα .Δεν ξέρω αν όντως φταίω εγώ για τη συμπεριφορά του πατέρα μου η που δεν πήρα μέρος τότε η αν απλά είμαι αχάριστη ..Το θέμα συνεχίζεται μέχρι σήμερα τρία χρόνια μετά με τον θείο μου όταν έχουν καυγά με τον πατέρα μου να του λέει ότι με έσωσε κ αυτός με έβαλε στη σχολή κ όσον αφορά εμένα να μην μου μιλάει τις μισες φορές κ μόνο τις άλλες μισές..οποία γνώμη χρήσιμη

Μου βγήκε ο πάτος 2 χρόνια για να περάσω τα μαθήματα στο φυσικό κάνοντας το 20/20 και τώρα δεν δικαιούμαι το χρηματικό βραβείο από το συνταξιοδοτικό ταμείο του πατέρα μου γιατί λέει ο μέσος όρος μου είναι 7.65 και όχι 8 όπως λέει η ανακοίνωση. Πολύ σωστά, ας πάρουν μόνο λίγοι τα λεφτά οι υπόλοιποι δεν είναι άνθρωποι και δεν έχουν ανάγκες, ας ψοφήσουν.. Ρούχα και παπούτσια ήθελα να αγοράσω και να φτιάξω στο μπάνιο μια γωνία που έχει πιάσει μούχλα γιατί ο σπιτονοικοκύρης αρνείται να το φτιάξει, όχι να τα σκορπίσω στους πέντε ανέμους..

Δύο σχέσεις, και οι δύο τελειώσανε γιατί πέρασε κάποιο διάστημα και φοβήθηκαν μην πάει σοβαρά. Δεν πίεσα ποτέ κανέναν για γάμους, παιδιά, οικογένειες. Το σοβαρά τι ακριβώς σημαίνει και γιατί είναι κακό; Γιατί δεν μπορώ να μείνω με κάποιον που περνάω καλά και ότι γίνει; Ο χρόνος σοβαρεύει τη σχέση; Άκουσα και το ότι τι γίνεται αν μείνεις έγκυος, επειδή είμαι 30+. Πλήρης απογοήτευση, σαν να μην με ξέρει ο άλλος. Λες και θα τον τυλίξω με ένα παιδί. Σαν να μην ξέρει ότι ο άνθρωπος που έχει δίπλα του δεν είναι τέτοιος. Δύο σχέσεις με δύο εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους, αλλά υπόβαθρα, άλλες συγκυρίες. Τα αποτελέσματα τα ίδια...

Που λέτε βρήκα δουλειά μέσα στην πανδημία και αντί να έχω χαρεί βαράω τέτοιο αγχος, κάθε μέρα πως θα παω τι θα κάνω έχουμε συνέχεια meeting κ 50 μυνήματα viber, συνέχεια ανακύπτουν προβληματα,οκ είπαμε να έχω μια δουλειά αλλά να είμαι κ υγιής, λέει 3 μήνη σύμβαση αλλά δεν θέλω καν ανανέωση!

Καλησπέρα σε όλους.Το τελευταίο διάστημα σε ένα καφέ γνώρισα μια κοπέλα που δουλεύει μπουφέ και μπορώ να πω ότι μου άρεσε .Έτσι και συνέχισα να πηγαίνω εκεί ,όχι για να της ριχτώ,απλά επειδή είναι ευχάριστη κοπέλα και μου αρέσει η αύρα της και επειδή έλαβα και μια αμοιβαία συμπαθεία και από αυτήν.Αυτή είναι αρκετά συζητήσιμη με τον κόσμο στο μαγαζί και πάντα έχει τριγύρω στην μπάρα κόσμο και κουβεντιάζει. Απεναντίας εγώ,αν και 22 χρονών, είμαι πολύ ντροπαλός,και με την συγκεκριμένη δεν ξέρω τι να πω γιατί δεν το έχω καθόλου με το μπλα μπλα, ειδικά μέχρι να ανοιχτώ με κάποιον και να μου το βγάλει .Και πραγματικά ντρεπομαι γιατι όταν πηγαίνω εκεί με ρωτάει η κοπέλα τι νέα κτλ και δεν μπορώ να συνεχίσω την συζήτηση , νιώθω αμήχανα,και μέχρι και αυτή μου κολλάει ότι απαντάω κοφτά και μέχρι εκεί.Απλα ντρέπομαι γιατί αισθάνομαι ότι η κοπέλα έχει καταλάβει ότι μου αρέσει και νιώθω ότι ξεφτιλίζομαι χαχαχα .Τι να κάνω ρε σεις τουλάχιστον μην είναι τόσο άβολο κάθε φορά;

Τον γνώρισα σε διαδικτυακή πλατφόρμα ενώ σέρφαρα με την ξαδέλφη μου. Μιλήσαμε περί ανέμων και υδάτων μέχρι που του έδωσα ινστα, κάτι που δεν είχα ξανακάνει ποτέ με άγνωστο. Με σιγουριά ερωτεύτηκα, μιλάμε 2 μήνες και είπε ότι με θέλει κι αυτός, απλά ντρέπομαι για τον τρόπο γνωριμίας, για εμένα είναι ταμπού ακόμη. Υπάρχει τρελή χημεία, αλλά φρικάρω με το πως γνωριστήκαμε.