ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα, μπαινω απευθειας στο θεμα τωρα που εγιναν ολα αυτα με το Brexit γινεται να παρεις φοιτητικο δανειο? ειμαι 17 ετων και πηγαινω Β λυκειου σε ΕΠΑΛ και θελω να παω σε δραματικη σχολη του Λονδινου, περιμενω απαντησεις!Ευχαριστω!

Δεν θέλω να δώσω proficiency!!

Μου λείπεις τοσο μα τοσο πολυ....Σ αγαπαω με ολη μου την καρδιά..με ολο μου το ειναι...θα ηθελα τοσο πολυ να ησουν εδω, ομως δεν εισαι! Και νιωθω πως εισαι αλλου..Μακαρι να ηξερες πως νιωθω..μακαρι να ανοιγα την πορτα και να ησουν εκει. Νιωθω πως εχω παψει να ζω...Μακάρι ολα να ηταν αλλιως..να ενιωθες και εσυ οπως εγω...μακαρι να αρχιζαμε παλι απο την αρχη...οπως τοτε στις 20/8/13....

Έχω ένα σφουγγάρι και ενα πανί σε ένα κουβά , μόλις τα έπλυνα.Μετά από μία ώρα τα βρίσκω κάτω στο πάτωμα στο μπάνιο.Ο αδερφός μου πήρε τον κουβά γιατί τον χρειαζόταν.Και τον ρωτάω ,γιατί τα έριξες χύμα στο πάτωμα ;Μου απαντά ,να τα είχες βάλει στη θέση τους ,δικό σου το φταίξιμό.Τώρα αν του ρίξω καμία !@#$% ,θα φταίω εγώ;

Καταλαβαίνεις πόσο σίχαμα είναι ο άλλος όταν έχει δίπλα του ανθρώπους για συμφέρον ή για να ακούει όμορφα λόγια

Μου αρέσει ένας υπάλληλος στο σουπερ μάρκετ που πηγαινω και νομιζω οτι κι αυτος ενδιαφερεται αλλα γενικώς ειμαι αρκετα ντροπαλo άτομο οσον αφορα τον ερωτικο τομεα.Δεν ξέρω τι να κάνω...Πφφφ

Ίσως το θέμα μου είναι λίγο άσχετο με τη θεματολογία των εξομολογήσεων,αλλά επειδή εδώ βρίσκονται πολλοί που αγωνιούν για το εργασιακό τους μέλλον,θα απευθύνω σε αυτούς τον προβληματισμό μου και όποιος έχει τη διάθεση ας γράψει μια γνώμη.Το θέμα μου είναι ότι πρόσφατα βρέθηκα σε δίλημμα για το αν θα έκανα αίτηση για θέση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για διοικητικός υπάλληλος (δηλαδή με το απολυτήριο του λυκείου) σε μια προκήρυξη του δημοσίου,ενώ έχω πτυχίο ΑΕΙ,μεταπτυχιακό (και τα δυο με άριστα) και εν εξελίξει διδακτορικό.Με όσους μίλησα μου είπαν ότι θα πάνε στράφι όλα τα πτυχία άμα κάνω αίτηση και με πάρουν κι εκτός αυτού,ότι θα με πληρώνουν ως απόφοιτη λυκείου.Μπαίνω σε ένα σχετικό φόρουμ όπου μου εξηγούν ότι μετά από 8 χρόνια θα μου αναγνωριζόταν το πτυχίο (για το μάστερ και το διδακτορικό δεν ξέρω).Κι έτσι απογοητεύτηκα και δεν έκανα αίτηση,για μια θέση που ίσως με έπαιρναν,αλλά που δεν θα αναγνωρίζονταν όπως θα έπρεπε τα προσόντα μου.Δε το λέω ψωνίστικα,αλλά πραγματικά λυπήθηκα τον κόπο που έκανα για να φτάσω ως εδώ.Σκέφτηκα καλά;Εσείς τι θα κάνατε στη θέση μου;

Το μόνο αληθινό συναίσθημα είναι αυτό που νιώθεις ... και όχι αυτό που βλέπεις... think about it...

...πολλά. Με αφορμή όμως τη χθεσινή έξοδο με την παρέα μου, ήθελα ν' αναφέρω πόσο ενοχλητικό είναι να βγαίνεις έξω να χαλαρώσεις, να πιείς το ποτό σου και να κουβεντιάσεις και η μουσική στο μαγαζί που κάθεσαι να είναι στο τέρμα!! Ρε μαγαζάτορες, πάτε καλά; είστε σοβαροί; και δεν ήταν αργά, ούτε πήγαμε σε μπαρ/κλαμπ, αλλά όσο περνούσε η ώρα και μέχρι τις 12 που καθίσαμε δυνάμωνε όλο και περισσότερο. Τι να πω, μάλλον είναι τακτική για να διώχνουν τον κόσμο.

Πρώτη φορά νιώθω τόσο πολύ τη Μεγάλη Εβδομάδα, την εβδομάδα των Παθών. Είναι το πρώτο Πάσχα χωρίς τον αδερφό μου. Καλό Πάσχα σε όλους και ειδικότερα σ' όσους φέτος θα κάνουν Πάσχα χωρίς τα αδέρφια τους (όσο καλό μπορεί να είναι... )