ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γειά σας με λένε Γιώργο και είμαι 21 χρονών. Το πρόβλημα μου αφορά τον παππού μου ο οποίος είναι η χειρότερη τοξική μορφή ατόμου που μπορεί να πέσει σε άνθρωπο. Έχω περίπου ένα χρόνο τώρα που γύρισα πίσω στο χωριό μου λόγο covid. Δεν λέω, μου αρέσει η ζωή στο χωριό, οι δουλειές, τα ζώα κλπ όμως ο παππούς μου κάνει το οτιδήποτε μπορεί για να μου το βγάλει από την μύτη. Επειδή είναι και 91 χρονών έχω αναλάβει εγώ τα ζώα του την μισή μέρα για να μην κουράζετε αλλά και επειδή μου αρέσει να ασχολουμε μαζί τους. Να σου όμως που δεν κάθεται πάντα σπίτι και έρχεται πολύ συχνά να περάσει την ώρα του. Το κακό είναι ότι τους συμπεριφερεται σαν να είναι σκουπίδια. Τα φωνάζει χωρίς λόγο, νευριάζει και γενικά μια κατάσταση απερίγραπτη. Εντωμεταξύ τα κακόμοιρα δεν κάνουν τίποτα για να τον νευριασουν αλλά αυτός το χαβά του. Πέραν αυτού υπάρχει και χειρότερο. Όλη μέρα θα κουτσομπολεύει και θα σχολιάζει τον κόσμο. Κακούργος αυτός, κλέφτης εκείνος, ξεδιάντροπος ο άλλος και και και. Ενώ τον εαυτό του άγιο τον ανεβάζει άγγελο τον κατεβάζει. Όλο αυτό μιλάμε είναι απίστευτα ενοχλητικό και κουραστικό να το ζεις κάθε μέρα. Επιπλέον που λέτε θα κριτικαρει συνέχεια ότι κάνω. Όχι έτσι αυτό, πως το κάνεις έτσι εκείνο κ.α. Ειλικρινά σας λέω με έχει φτάσει στο αμήν. Μπορώ να γράφω μέχρι αύριο τα αρνητικά του και τελειωμό δεν θα χουν. Εγώ συχνά δεν μιλάω λόγο σεβασμού αλλά και να πω κάτι γνώμη δεν αλλάζει. Κάτι άλλο που με τρελαίνει είναι η τεράστια αχαριστία του και αλαζονεία. Ειλικρινά σας μιλώ όλον αυτό τον καιρός δεν έχει εκτιμήσει τίποτα από όσα έχω κάνει για αυτόν. Λες και είναι κάτι το προφανές ξέρω γω. Έχω βελτιώσει ολόκληρο το κτήμα ολοφάνερα προς το καλύτερο, με κατασκευές,επιδιωρθωσεις,νέες εγκατάστασεις και δεν έχω ακούσει ούτε μια φορά ένα ευχαριστώ από εκείνον. Μάλιστα βγαίνει μετά και το παινεύτε τι σειρά έχει φτιάξει αυτός και τι νοικοκύρης είναι. Ενώ τα έχω κάνει ΌΛΑ εγώ. Που να δείτε ύστερα πως κάνει με τα άλλα του εγγόνια που μένουν μόνιμα Αθήνα. Αα δεν φαντάζεστε σε τι εκτίμηση τα έχει, το λέει συνέχεια. Δεν λέει όμως να έχει έτσι εμένα που του έχω κάνει όλα αυτά χωρίς να έχω και καμία υποχρέωση, όχι έχει εκείνα που δεν παίρνουν ούτε ένα τηλέφωνο να δουν αν ζει ή αν πέθανε. Δηλαδή ζω μια κατάσταση απίστευτη. Πραγματικά σας λέω δεν θέλω να έχω άσχημη σχέση με τον παππού μου και για αυτό δεν κάνω τίποτα. Με ενοχλεί όμως όλο αυτό που γίνεται συνέχεια. Εντάξει λες είναι 91 χρονών μυαλό δεν αλλάζει τώρα. Όμως και εγώ έχω κουραστεί να βιώνω συνέχεια αυτά τα φαινόμενα. Τι να πω δεν ξέρω, όλο υπομονή κάνω. Συγνώμη αν σας κούρασα αλλά ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου γιατί με τρώγανε σαν σαράκι. Ευχαριστώ για το χρόνο σας.

Παιδιά εδώ και καιρό ήθελα να απομακρυνθώ απο μια φίλη μου λογω του οτι η φιλια αυτή έχει κανει τον κυκλο της και δεν ταιριαζουμε πια , δεν ανοιγομαστε και βασικα δεν ταιριαξαμε και ποτε αλλα οκ ...λιγο η συνηθεια λιγο η αποσταση λογω σπουδων κραταγε...το θεμα ειναι οτι μου στελνει μηνυματα και δεν εχω απαντησει αυτες τις μερες δεν τα ανοιξα καανν και δεν θελω να δω τι λενε γιατι στενοχωριεμαι κσι ταραζομαι ευκολα. Δεν θελω να μαλωσω και να το πολυαναλυσω...Προφανως κατι καταλαβεε σιγουρα...τι να κανω; να τα ανοιξω; να της εξηγησω πως εχει η κατασταση και τι αποφασισα ;; ή απλα να μην τα ανοιξω;; δεν θελω να την στενοχωρησω καθολου ομως την αγαπαω πολυ, την ξερω χρονια και για αυτο δεν ξερω τι να κανω τι ειναι καλυτερα; σε τετοιες περιπτωσεις μιλας και συζητας ή οχι και δεν υπαρχει κανονας προφανως;; μια εξηγηση κατι; τι να της πω μη με ξαναστειλεις συγνωμη απλα σκεφτηκα οτι δεν παει αλλο αυτη η σχεση και δεν ταιριαζουμε πια; ; Να της το πω ευθεως; μια βοηθεια..τι θα κανατε στη θεση μου;

δέν την ξέχασα ποτέ κι άς πέρασαν 8 χρόνια από τότε που χωρίσαμε,τώρα είμαστε 34 και οι δύο.Εγώ έκανα λάθη,δέν είχα το ίδιο μυαλό τότε.Δέν είχαμε καμία επαφή μετα το χωρισμό,δέν θέλαμε ούτε ο ένας ούτε ο άλλος,κι εγώ άλλαξα πόλη κατοικίας.Ό,τι και άν έκανα όμως,καταλάβαινα πως δέν με βγάζει πουθενά.Μπορούσα να την πάρω τηλέφωνο,αλλά δέν είχα θάρρος να της μιλήσω.Την έψαξα στα social,και ούτε εκεί την βρήκα μάλλον δέν έχει.Συνάντησα τυχαία έναν κοινό γνωστό μας μετά από χρόνια,δουλεύουμε στον ίδιο επαγγελματικό τομέα,και τον ρώτησα για εκείνη.Μου είπε ότι έχει παντρευτεί και είναι έγκυος στο δεύτερο παιδί.Τα έχω χαμένα από τη στιγμή που το άκουσα και είναι δύο μέρες τώρα.Σκέφτομαι πολλά,άν δέν έκανα αυτά που είχα κάνει μπορεί να ήταν αλλιώς.Μ'έχει πάρει απο κάτω,καλύτερα να μήν μάθαινα τίποτα.

Ντρέπομαι πολύ που είμαι στην ηλικία των 22 χρονών και ακόμα δεν έχω δίπλωμα οδήγησης και ούτε καν έχω ξεκινήσει μαθήματα ποτέ (εννοείται λόγω οικονομικού προβλήματος). Δεν είμαι από τα άτομα που θα βάλουν τους γονείς τους να τους τα πληρώσουν, γενικά προτιμώ ό,τι θέλω εγώ να το πετυχαίνω μέσω δουλειάς εφόσον έχω μαζέψει τα απαραίτητα χρήματα. Το ξέρω ότι υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα από το να μην έχει κάποιος δίπλωμα σε αυτή την ηλικία αλλά όσο παρατηρώ τον περίγυρό μου που όλο και περισσότεροι ήδη κάνουν μαθήματα και έχουν δίπλωμα (και μάλιστα από την ηλικία των 18 κιόλας) και γενικά μικρότερες ηλικίες από ότι εγώ, ντρέπομαι όλο και χειρότερα. Μου έχουν προτείνει κιόλας άτομα που ήδη κάνουν μαθήματα να πω στους γονείς μου να μου τα πληρώσουν αλλά αυτό δεν πρόκειται καθώς είμαι κατά της άποψης να πληρώνουν άλλοι για εμένα κάτι. Όπως ξαναείπα, προτιμώ να κερδίζω κάτι με την αξία μου. Εύχομαι σύντομα να το καταφέρω αυτό γιατί είναι όνειρο ζωής να ξεκινήσω μαθήματα επιτέλους.

Είχα ως αρχή της ζωής μου την πίστη στον Θεό και την αξία της συγχώρεσης και της επιείκειας στα λάθη των άλλων και συγκεκριμένα των γονιών μου που τους αγαπούσα πολύ, αλλά λόγω του ότι είναι διαλυμένο ζευγάρι τα πλήρωσα εγώ. Κανείς δεν είναι τέλειος και όλοι έχουμε τα δικά μας τραύματα και πάντα τους αιτιολογούσα για τα λάθη που έκαναν, αλλά ήθελα και εγώ λίγη κατανόηση που δεν πήρα. Έχω περάσει κατάθλιψη και τώρα που κοντεύω τα 23 καταλαβαίνω ότι το μεγαλύτερο λάθος μου ήταν η υπερβολική αγάπη που τους είχα και το ότι θεωρούσα ότι θα με στήριζαν όπως το χρειαζόμουν και όχι όπως νομίζουν αυτοί ότι το χρειάζομαι. Είναι καλοί άνθρωποι και πονεμένοι στην ζωή τους και εγώ για ότι θέλουν θα είμαι δίπλα τους γιατί είναι καθήκον μου σαν κόρη τους, αλλά πλέον η καρδιά μου πάγωσε και αισθάνομαι ότι έχασα πολλή από την αγάπη που τους είχα. Με απογοήτευσαν πολύ άσχημα αυτή την φορά, αλλά θέλω να πιστεύω πως αν υπάρχει Θεός να με βοηθήσει να σταθώ στα πόδια μου ξανά, αφού και εγώ με βοηθήσω φυσικά. Ευχαριστώ για την ανάγνωση και εύχομαι τα καλύτερα στον καθέναν σας!!!

Φίλοι..... Εχω μερικούς,εχω και παρά πολλούς γνωστούς,ξέρω να παραβλέπω πράγματα για να κρατήσω μια σχέση υγεία και στο επίπεδο που πρέπει να είναι,θα αγνοήσω και πράγματα που δεν μου αρέσουν,γιατί όταν είσαι φίλος με κάποιον πρέπει να κάνεις τα στραβά μάτια κάποιες φορές, υπάρχουν όμως κάποιες μεταβλητές που δεν παραβλέπονται,που δεν γίνεται να περάσουν απαρατήρητες,θα προτιμήσω να κρατήσω μια απόσταση από συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν με της αρχές και τα ιδανικά μου,θα προτιμήσω να απομακρύνω ένα ανθρώπο από το περιβάλλον μου,όταν αντιλαμβάνομαι ότι μου δημιουργεί τοξική συμπεριφορά προς αυτόν. Και ας μείνω στο τέλος μόνος, τουλάχιστον δεν θα έχω συμβιβαστεί με τίποτα που δεν μου άρεσε,που δεν μου έκανε καλό,που μου έβγαζε τον κακό κου εαυτό,που ήταν εξοικειωμένος και ευχαριστημένος με το σήμερα! Καλό υπόλοιπο Κυριακής!

Θέλω να βρω μια Φίλη (κολλητή) να βγαίνουμε να είμαστε στα καλά και στα κακά μαζί, να λέμε τον πόνο μας, να βασίζομαι και να βασίζεται πάνω μου να περνάμε όμορφα και να έχουμε ένα ωραίο και δυνατό δέσιμο…. Τόσο δύσκολο είναι πλέον στον κόσμο μας να βρεις αληθινούς φίλους;;

Μου δημιουργήθηκαν λοιμώξεις του αναπνευστικού πέρσυ το καλοκαίρι. Πήγα σε αλλεργιολόγο ο οποίος μου εντόπισε αλλεργία στη γάτα και σε άλλους παράγοντες. Εδώ και 7 μήνες κάνω θεραπεία πάνω σε αυτές. Δεν το είχα προσέξει ποτέ μου, και τα τελευταία χρόνια έχω έναν γάτο στο σπίτι. Ο πνευμονολόγος μου, θέλει να τον απομακρύνω και συγκεκριμένα μου είπε μου ότι θα χρησιμοποιώ κορτιζόνες και εισπνεόμενα απο εδώ και πέρα. Νιώθω τόσο άσχημα που θα πρέπει να τον δώσω. Έχω δεθεί τόσο πολύ που δυσκολεύομαι να αντιληφθώ πώς θα είναι χωρίς αυτόν. Έχω μπεί ήδη στην διαδικασία για να του βρώ κάποια άλλη οικογένεια.

Ξέρετε εγώ προέρχομαι από ένα αρκετά κλειστό περιβάλλον, πήγαινα σε χριστιανικό, ιδιωτικό εκπαιδευτήριο και πάντα είχα μια νοοτροπία της σοβαρής και της κλειστής κοπέλας που πρόσεχε για να μη κακοχαρακτηριστεί. Πρόσφατα με την παρέα μου μιλούσαμε στο omegle με μηνύματα, εγώ ούτε καν έβλεπα τι έλεγαν και ξαφνικά βλέπω να δίνουν το instagram μου σε 2 που τους φάνηκαν «σοβαροί», προκειμένου να μου απενοχοποιήσουν τις διαδικτυακές γνωριμίες (λολ, λέω δεν πειράζει, δεν έχω πρόβλημα). Με τον έναν μάλιστα, είμαστε συνομήλικοι (του 2001) και έχουμε κοινή φίλη, μιας και πήγαινε κι αυτός σε ιδιωτικό σχολείο. Ένιωσα μια άνεση μαζί του, ακριβώς γιατί νόμιζα ότι έχουμε κοινό background, στέκια κλπ. Ο άλλος πάλι που του έδωσαν το όνομα μου είπε ότι είναι 24 και γενικά, φάνηκε πολύ συγκροτημένο άτομο, είναι υπεύθυνος επικοινωνίας σε αλυσίδα ρούχων (την πιο γνωστή) και πολύ ωραίος άντρας, αν και δεν έχω την καθημερινή επικοινωνία μαζί του, διότι δεν έστελνε και συνέχεια. Αποφάσισα, λοιπόν, να πάρω το ρίσκο και να βγω με τον πρώτο μαζί με φίλη μου και έναν φίλο του, και εκεί που πηγαίναμε να τους συναντήσουμε σε περιοχή των Βορείων Προαστίων, βλέπω από μακριά και τον 24χρονο, ο οποίος δε με είδε ευτυχώς. Πέρασα πολύ καλά με τον συνομήλικο τέλος πάντων σαν γνωριμία, αλλά εντάξει, δεν τον γουστάρω, ούτε μου έκανε κλικ. Το ίδιο βράδυ μου στέλνει και ο άλλος μήνυμα και με ρώτησε αν θέλει να βγούμε (του είπα ότι τον είδα εντωμεταξύ). Και εκεί μου σκάει το παραμύθι ότι δεν είναι 24, αλλά 28, αφότου δέχτηκα να τα πούμε από κοντά, δηλαδή, μου το αποκάλυψε. Μου αρέσει τόσο εμφανισιακά, αλλά μου φαίνεται περίεργο ένας 28χρονος να θέλει να βγει με μια 20αρα, το συζήτησα μαζί του και είπε απλά έτυχε να του τραβήξω το ενδιαφέρον εμφανισιακά και σαν προσωπικότητα, και θέλει να με γνωρίσει (έκανα κατινιά, έψαξα το προφίλ του αν έχει άλλες άκυρες ή μικρότερες και δεν είχε καμία, όλες ήταν στην ηλικία του είτε από την δουλειά είτε από το μέρος όπου έχει καταγωγή). Το θεωρώ κατάντια αρχικά τον τρόπο που τους γνώρισα, εγώ τα κατέκρινα όλα αυτά και βρέθηκα ανάμεσα σε 2 που δεν ξέρω κι εγώ τι θέλουν εν τέλει από εμένα. Τον 28χρονο θα ήθελα να τον αποφύγω ιδανικά, αλλα πάντα θα έχω την περιέργεια τι και πως θα ήταν αν έστω έβγαινα μια φορά μαζί του. Επειδή εγώ δεν μπορώ να πάρω καμία απόφαση, πείτε μου απλά τι μου προτείνετε να κάνω. Να τους παρατήσω και τους 2 και να κόψω; Αλήθεια δεν ξέρω τι να κάνω. Είμαι Α Ν Ω Ρ Ι Μ Η και τόσο άπειρη, κάτι το οποίο δε φαίνεται, μιας και είμαι του Instagram και τέτοιο στυλακι, της «ντίβας». Και φυσικά, δεν το λέω με θετικό πρόσημο αυτό.

Η ξαδέρφη μου διαγνώστηκε με κατάθλιψη, πήγε στο νοσοκομείο και έκανε κάτι παράπονα για πόνο στο στήθος και άλλα συμπτώματα και την διάγνωσαν με κατάθλιψη. Έχει τάσεις αυτοκτονίας αλλά νόμιζε πως ήταν φυσιολογικό να έχεις μερικές τέτοιες σκέψεις επειδή το σκέφτεται εδώ και πολλά χρόνια. Είναι πολύ bubbly αν και πάντα ήταν απαισιόδοξη όταν κάτι πήγαινε στραβά στην ζωή της. Δεν έχει οικογένεια εκτός από θείους και θείες και εμάς τα ξαδέρφια της. Αυτή η διάγνωση με έκανε να καταλάβω πως όσο και αν γελά κάποιος αυτό δεν σημαίνει πως δεν κοιμήθηκε ένα ολόκληρο βράδυ επειδή έκλαιγε και σκεφτόταν τι θα γινόταν αν τελείωνε τότε την ζωή του. Οι άνθρωποι είναι περίπλοκοι υπερβολικά για το καλό τους.