ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η κοράκλα μου μου δώρισε σήμερα λόγω της εθιμοτυπικής ημέρας μια καλοκαιρινή ζωγραφιά. Είχε σχεδιάσει λοιπόν μια υπέροχη αμμουδιά, μια καταγάλανη θάλασσα με ψάρια και βάρκες, έναν ουρανό, έναν ήλιο και λίγες πεταλούδες. Για την ηλικία της πολύ καλή προσπάθεια. Σε κάποια φάση πάνω στην αμμουδιά παρατήρησα ότι είχε σχεδιάσει μερικά παιδιά και δύο ενήλικες. Ο ένας ενήλικας ήταν η μαμά της και ο άλλος ήταν ένας σφίχτερμαν με καρφάκια. Της λέω ποιος είναι αυτός και τελικά ήμουν εγώ. Προς στιγμήν νόμιζα ότι η μάνα της έβγαινε με γκόμενο. Αποτέλεσμα η μικρή να θυμώσει, που δεν κατάλαβα τον "εαυτό μου" και η μάνα της να κάνει μούτρα, που τόλμησα να σκεφτώ ότι θα είχε άλλον. Love you my girls

Το αγόρι μου παίζει όλη μέρα ηλεκτρονικά παιχνίδια και ειναι 23 χρονων!!! Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνω ότι μόνο με μεγαλύτερους με διαφορά υπαρχει σωτηρία!!

Σύμβολο σταθεροτηταςΔύναμης και αγαπηςΚαι μίας οικογενειαςΕσυ 'σαι ο στυλοβατηςΠατέρας γίνεσαι εύκολα Και δίχως πολύ πονοΓια να σε πουν, όμως, "μπαμπά"Θέλει στ' αλήθεια χρόνο. Σε όλα τα προβληματαΧιονίζει είτε βρεχειΣαν του μπαμπά την αγκαλιαΣας λέω πως δεν έχει.

Θυμαμαι μικρη ηθελα να γινω χορευτρια. Μου αρεζε πολυ να χορευω οπου κι αν βρισκομουν, οποιαδηποτε στιγμη. Θυμαμαι να χορευω στο σαλονι και η μαμα να φωναζει οτι σηκωνω σκονη. Θυμαμαι, παλι, στη κατασκηνωση και στο σχολειο που δημιουργουσα χορογραφιες και τις εδειχνα στις φιλες μου. Θυμαμαι να κερδιζουμε βραβεια για αυτες τις χορογραφιες, να δεχομαι θετικα σχολια, θετικα συναισθηματα. Ακομα δημιουργω χορογραφιες στο κεφαλι μου και κανω ασυναισθητα χορευτικες κινησεις που τις εχω προβαρει σπιτι οταν βγαινω εξω. Εννοειται πως οταν εισαι μικρος αυτο δεν ενοχλει κανεναν αλλα οσο μεγαλωνεις φαινεται περιεργο στους γυρω.Ποτε δεν σταματησε να μου αρεσει ο χορος. Θυμαμαι να παραταω αυτο το ονειρο, αυτο το παθος. Θυμαμαι να μην με στηριζει κανενας. Να μου λενε να μεγαλωσω και να ασχοληθω με πιο σοβαρα πραγματα, με τα μαθηματα μου.Κατι μεσα μου ξυπνησε και φωναζει να παω για χορο. Ηρθε η ωρα νομιζω να ακολουθησω επιτελους αυτο που ηθελα απο μικρη!

Ξέρετε γιατί οι άνθρωποι διστάζουν να κάνουν καινούριες παρέες ή να ανοιχτούν;Γιατί πάσχουν από το σύνδρομο του φόβου έκθεσης κι από μυστικοπάθεια.Άλλο διακριτικότητα και άλλο μυστικοπάθεια.Γιατί φοβούνται.Σου λένε α, αν δεν ανήκει ο άλλος στην παρέα μου δε μπλέκω.Ή αν μου γνωρίσει κάποιος έναν φίλο ή μια φίλη μέσα από την παρέα για να βγαίνω, εντάξει, είμαι μέσα.Ή α, εγώ βγαίνω μόνο με τον Τάκη και τη Τζένη και τον κύκλο τους.Ή α, εγώ μόνο με τον Σωκράτη.Και άπειρη μυστικοπάθεια. Και φόβος έκθεσης.Μην δείξουν τα συναισθήματά τους ή ότι είναι ανοιχτοί και πρόσχαροι, κάτι θα πάθουν.Κι αν δουν κάποιους να εκτίθενται και να μην give a fuck που λένε και στο χωριό μου, τότε τους περνάνε για τρελούς ή παράξενους.Εγώ πάντως ένα ξέρω. Οι σαλοί οι άνθρωποι έχουν τη γοητεία τους!Να τολμάμε.

Η μία σκέψη διαδέχεται την άλλη μέσα στο κεφάλι μου, μιλώντας μόνη μου.-Θέλω και εγω να ερωτευτώ και να κάνω και έναν δεσμό, είμαι έτοιμη.-Τι έτοιμη είμαι; ο δεσμός θέλει δουλειά και χρόνο για να πετύχει και εγω δεν νομίζω οτι είμαι και τόσο διαθετημένη να βγω απο την ασφάλεια της ελευθερίας μου.-Ναι αλλά θα κάνω πολλά πράγματα μαζί του, θα υπάρχει τρέλα, πάθος, συναισθήματα. αφού βλέπω τα ζευγάρια στο δρόμο και θέλω και εγω να έχω κάποιον δίπλα μου. Λοιπόν! πρέπει να αρχίσω να δείχνω ενδιαφέρον και εγω σε όποιον μου αρέσει.-Και τι μετά απο αυτό δεν θα μπορώ να γουστάρω ερωτικά κάποιον άλλον; μάλλον οχι επειδή δεν μου αρέσει να το παίζω σε διπλό ταμπλό. ναι αλλά αν αύριο γνωρίσω κάποιον και μεθαύριο κάποιον καλύτερο; δεν είναι προτιμότερο να είμαι μόνη μου ώστε να βρω αυτό που στα μάτια μου θα είναι ο καλύτερος; ναι αλλά μέχρι τότε θα είμαι μόνη μου; μπαααα μάλλον είναι καλύτερα να είμαι μόνη μου, ώστε να κάνω και οτι γουστάρω...-Ναι αλλά δεν θα είναι ωραία να υπάρχει κάποιος που με νοιάζεται;;Όπως καταλαβαίνετε, παίζει να είμαι και τρελή...

Ήσουν σε μια εκδήλωση.΄ Ήμουν ακριβώς πίσω σου. Φορούσες λαδί παντελόνα,με κοντομανικό άσπρο μπλουζάκι ,το οποίο είχε σχέδια μπροστά.Έχεις μακριά μοιραία μαλλιά και μια θετική αύρα.Ήσουν έξω καρδιά. Η εκδήλωση δεν έγινε στην Αθήνα. Ξαφνικά σηκώθηκες και έφυγες ,μπαίνοντας στο αμάξι σου,πριν την λήξη. Σε είδα απορημένα που έφευγες ξαφνικά......

Και μου πλήρωσε και τις δύο φορές τον καφέ. Εννοείται ότι επέμενα για το αντίθετο . Όταν κάποιος επιμένει να πληρώσει, αυτό δείχνει ότι του αρέσω ή το κάνει μονο από ευγένεια;

Οποιος δεν εχει η δεν μπορει δε δινει και γινεται κακος. Εγω για παραδειγμα δε μπορω να γινω αιμοδοτης γιατι ειμαι ανεμικη. Οταν σου τα παιρνουν ολα ολοι τι να δωσεις; Δυο σχολεια εβγαλα με αριστα και αντι να τα εχω ολα με αφησατε χωρις τιποτα. 10 χρονια. Γιατι να θελω να παω σχολειο ξανα; Επισης δεν εκανα καμια υπομονη. Με αδειασατε και ημουν αδεια και δυστυχης. Δε θελω να ειμαι αλλο δυστυχης και δεν μου αξιζει.

Δουλεύω απόγευμα αυτήν την εβδομάδα και δεν θα έχω καθόλου χρόνο για να βρίσκομαι με το μωράκι...στεναχωριέμαι γιατί μετά από 3 χρόνια και κάτι δεν έχει περάσει “τόσος” καιρός που να μην βρεθούμε...τ θα κάνω;;;γιατί είμαι κ λίγο ζηλιάρης...