ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με το που πάει να γίνει κάτι σοβαρό στη ζωή μ αρχίζω και κάνω τόσες βλακείες και με άτομα που δεν θα έκανα ποτέ κάτι, πάντα το κάνω αυτό...

2 χρονια ο φιλος μου ειναι στη φυλακη κι εγω ειμαι μονη μου εξω να τον περιμενω συζουσαμε 2 χρονια μεχρι να τον πιασουν κι εγω να βυθιστω στην καταθλιψη μου .Αρνουμαι να κανω σχεση με αλλον .Τον αγαπω τοσο πολυ ειμαι 30 τωρα απλα ηθελα να εξομολογηθω οτι η ζωη μου ειναι μαυρη χωρις το αλλο μου μισο κι εχω κουραστει να μου λενε προχωρα τη ζωη σου ! Κανεις δεν καταλαβαινει...κι αυτος μ αγαπαει πολυ και εχουμε πει οτι θα ειμαστε μαζι οταν βγει..θα περιμενω παιδια γιατι σπανια βρισκεις τον απολυτο ερωτα στη ζωη σου.....

Σαν σήμερα πριν πολλά χρόνια, 19 αν δεν κάνω λάθος, γνώρισα τον φ. Μεγάλος έρωτας, χημεία σεξουαλική, χημεία εγκεφαλική, απόσταση, εμπόδια, επιτέλους μαζί, μα κάτι άλλαξε, φθορά, τέλος... Η μεγαλύτερη ματαίωση της ως τώρα ζωής μου... Κομμάτια, πολύ κλάμα, πέρασα δύσκολα. Τα χρόνια πέρασαν, εγώ έκανα οικογένεια, αυτός όχι. Άραγε τη θυμάται αυτή τη μέρα;

Μετα απο 4 μπανια στη θαλασσα, καηκε η πλατη μου. Ειναι κοκκινη. Η μητερα μου αναρωτιεται γιατι χθες και σημερα δεν πηγα στη θαλασσα και δεν θα παω ουτε αυριο. Της ειπα επειδη κοκκινισα λιγακι στο προσωπο και με τραβαει. Αρχισε να λεει, δεν προσεχεις, κτλ. Για μια μικρη κοκκινιλα που ειδε στο προσωπο. Δεν της ειπα για την πλατη. Θα γινοταν χαμος. Πρωτη φορα που καηκα. Ποσες μερες αραγε θα παραμεινει η κοκκινιλα; Μετα ακολουθει ξεφλουδισμα;

Όταν μιλάς με κάποιον και βγενετε και κανονίσετε την επόμενη βόλτα και όλα καλά.. ειναι λογικό να εξαφανίζεται και στο τηλέφωνο να σου λέει ότι Ναι θέλει να συνεχίσετε να μιλάτε...Γιατί τε γαμωτο σας δεν το λέτε ότι "όχι ξέρεις τελικά δεν ταιριάζουμε" η οτιδήποτε.Γιατι το αφήνετε έτσι.Δηλαδη πιστεύετε ότι η απόρριψη θα πονέσει περισσότερο από το να σε κοροϊδεύει κάνεις?!

Ακουσα μια φημη οτι ενας συμφοιτητης μου εδωσε παρανομα ενα μαθημα στη σχολη..Το ειπα σε εναν φιλο μου και αυτος εκανε καταγγελια..τελικα αποδειχτηκε οτι η φημη ισχυε και ο συμφοιτητης μου μηδενιστηκε και θα κληθει σε απολογια..εγω ομως εχω τυψεις για αυτο τωρα..

Ξέρω ότι η ζωή είναι μια σειρά μαχών κι εγώ πολλές φορές έχω μια παθητική στάση. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω για το δικό μου καλό, παραδέχομαι ότι σπάνια μ΄ενδιαφέρω επαρκώς. Σέρνω κάπως την ύπαρξή μου καμιά φορά. Θέλω να φύγω μακριά και να ηρεμήσω. Αλλά έχω εκκρεμότητες, οπότε πρώτα θα τις λύσω και μετάαααααααα... θα δούμε! Φταίει που λίγο έχω απογοητευτεί από την υποκρισία αγαπημένων ατόμων, όχι πως δεν μπορούσα να την διακρίνω στις ζωές των άλλων, αλλά στη δική μου μου στοίχισε παραπάνω. Άτιμη συναισθηματική εμπλοκή. Τώρα προσπαθώ να χαλαρώσω, να αποδεσμεύσω τις σκέψεις μου από καταστάσεις που με φθείρουν και να χαρώ. Δεν μπορώ να χαρώ όπως παλιά κι αυτό με πληγώνει. Θέλω την ανεμελιά μου. Για το τέλος... https://www.youtube.com/watch?v=-tJYN-eG1zk Επειδή σκέφτομαι έναν μπόμπιρα ούτε ενός έτους να το ακούει πωρωμένος και να χορεύει στον ρυθμό του κομματιού και κάπως ξεχνάω για λίγο έστω την άδεια μου ζωή. Θα την γεμίσω όμως.

ειμαστε σε σχεση 3 χρονια. δεν συγκατοικουμε. εχω ενα ρεπο τη βδομαδα και θελω να περναω χρονο μαζι του. τωρα ομως που εχει μουντιαλ δε θελει να χασει τους αγωνες και αρνηθηκε να κανουμε κατι μαζι...ε κι εγω δεν θελω να κλειστω μεσα κι αποφασισα να κανονισω εξοδο με τις φιλες μου. θυμωσε γιατι λεει οτι τετοιες ευκαιριες ψαχνουν οι γυναικες να εχουν δικαιολογια για ξεπορτισματα. προτιμουσε να μεινω σπιτι παρα να κυκλοφορω με ενα ματσο γυναικες και ποιος ξερει τι χαζομαρες θα κανουμε...δεν του εχω δωσει δικαιωματα...αλλα μαλλον του εδωσα πολυ αερα για να μου μιλαει ετσι. δε γινεται να τα θες ολα δικα σου ανθρωπε μου...μια φορα τη βδομαδα που εχω το χρονο θελω να κανω κατι να χαλαρωσω και να περασω καλα κι αφου εσυ εχεις αλλα πραγματα ως προτεραιοτητα εγω πρεπει να κλειστω μεσα για να νιωσεις ασφαλεια πως εδεσες το γαιδαρο? στην τελικη αν καποια θελει να κερατωσει δεν περιμενει το μουντιαλ καθε 4 χρονια για να το κανει...χελλοοουυυυ...οτι και να λετε ο ελληναρας δεν προκειται να εκλειψει σαν ειδος...παει και τελειωσε...κατι το ανατολιτικο υπαρχει βαθεια ριζωμενο.

Οικογενειακή πίτσα και οικογενειακό παγωτό.Δυο έννοιες που ποτέ δεν κατανόησα.Χρειάζεται άραγε μια ολόκληρη οικογένεια για να καταναλωθούν 8 κομμάτια πίτσα ή 700ml παγωτό;Ίσως τελικά μέσα στο στομάχι μου κρύβεται μια 4μελής οικογένεια...ποιος ξέρει;

Δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου. Ξέρω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να είμαστε μαζί και παρόλα αυτά το μυαλό μου δεν λέει να ξεκολλήσει. Πρώτη σκέψη όταν ξυπνάω και τελευταία πριν κοιμηθώ κυριολεκτικά. Αφαιρούμαι ακόμα και όταν βγαίνω,που υποτίθεται το κάνω για να ξεχνιέμαι, αλλά μου έρχεται και πάλι η εικόνα του ή στιγμές που ήμασταν μαζί. Πώς θα σταματήσει όλο αυτό; Πάω σπίτι και βάζω τα κλάμματα καμία φορά... Πολύ άσχημο συναίσθημα όλο αυτό και δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ για να μην πονάει τόσο. Με τον καιρό θα περάσει το ξέρω αλλά τώρα τα έχω παίξει!