ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πλέον συζητάμε πολύ για το σεξ χωρίς να υπάρχει λόγος έχουμε χάσει τη μπάλα.Σεξ σεξ σεξ σεξ σεξ ons προχωρημένες καταστάσεις σεξτινγκ κλπ και το αποτέλεσμα είναι οι περισσότεροι άνθρωποι να έχουν τέλειο σεξ αλλά να βαριούνται τον άλλον/την άλλη εκτός κρεβατιού θανάσιμα. Άλλοι δεν βαριούνται απλώς, απεχθάνονται τον χαρακτήρα όλα πάνω του/πάνω της τους τη σπάνε.Δεν πειράζει, ας συνεχίσουμε να μιλάμε για σεξ το άλλο κομμάτι είναι πολύ πιο ζόρικο να λυθεί και ως συνήθως τα ζόρικα τα αποφεύγουμε.

Καλοκαίρι κάθε χρόνο ερχόμαστε οικογενειακώς στο ιδιο νησι το οποιο μεγάλωσα και έζησα τα παιδικά μου χρονια. Ζουμε σε πόλη και απλα λατρεύω να έρχομαι εδώ γιατι βρίσκω την ηρεμία μου, έχω και την παρεα μου και όλα είναι σούπερ. Το κακό ομως εδώ είναι ότι ολοι ξερουν ποιος εισαι ξερουν την οικογένεια σου, γενικα, ξερουν τα παντα για σένα. Εγώ τελιωσα φετος το λύκειο έδωσα και πανελλήνιες όλα πολυ καλα. Αυτες τις μέρες ομως έχω γνωρίσει ένα αγορι στο νησι, ενα πολύ όμορφο σεβαστικο αγορι με τον οποιο τα πραγματα πάνε πολύ καλά και μπορω να πω ότι ειλικρινά μου αρεσει. Και αυτός το ιδιο φενεται να τον ενδιαφέρο πολύ. Δεν μπορώ ομως αλλο με τους δικους μου. Εγώ θέλοντας να τον βλεπω περισσότερο κάθομαι λίγο πιο αργά απο όσο καθόμουν. Αυτοί τρελαίνονται. Κάθε μέρα τα ιδια. Γιατί αργείς με ποιον βγαίνεις και δεν μας λες, θα εχεις κακο όνομα, τι θα πουν για σένα, η κορη του ταδε βγαίνει μεχρι τέτοια ωρα βγαίνει έξω, και πολλα αλλα τετοια ακουω κάθε μερα. Με βρίζουν συνέχεια χωρις να έχω κανει κάτι κακο. Τους λεω που πηγαίνω γιατί δεν θέλω να τους ανησυχώ αλλα δεν θέλω να τους λεω με ποιον δλδ ειναι παράλογο. Μου κάνουν συνεχεια έλεγχο εκατο μυνηματα ποτε θα ερθω σπίτι εκατο τηλέφωνα να με βρίζουν χωρίς λόγο. Και να πω την αλήθεια ούτε αργά πολύ κάθομαι. Το πιο αργα που έχω κάτσει να είναι μέχρι της 12. Δεν μπορώ ομως αλλο κλαίω γιατι ειλικρινά περνάω πολύ όμορφα με αυτο το παιδι. Με κανει να νιώθω μοναδική και πάνω από όλα με σέβεται. Δεν μπορω ομως μετά από μια όμορφη βραδιά με αυτον να ακουω βρισιές. Στεναχωριέμαι τοσο. Θα ήθελα πολύ να τους πω ότι ξέρετε τι, γνώρισα ένα παιδί άλλα εκεί φοβάμαι που θα τρελαθουν τελείως! Ειδικά ο πατέρας μου καθώς με θεωρεί μικρή ενώ έχω φτασει 18 χρονών. Όχι δεν θεωρούμε μικρή για να γνωρίσω καποιον ουτε μου αξίζει τετοια συμπεριφορά καθώς δεν κάνω κανενα έγκλημα. Θα ήθελα τοσο πολύ να τους το πω αλλα ξέρω ότι δεν θα με ακούσουν και τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα.. Τι να κανω αλήθεια;;; Είμαι τοσο στεναχωρημένη... νιώθω λες και μου εχουν φορέσει αόρατες αλυσίδες... δεν αντέχω άλλο...

Να μου λενε οι φιλοι μου οτι δεν του αρεσα αρκετα. Δεν φτανει η δικη μου η πληγη, πανε και οι αλλοι και την ξυνουνε.

Καλησπέρα παιδιά , Κλείνω τα 19 τον Σεπτέμβριο και ακόμα δεν έχω καμία εμπειρία με κοπέλα. Χθες βγήκα παραλία (Θεσσαλονίκη) και έβλεπα τα ζευγάρια να περπατάνε μαζί και από τότε έχω πέσει φουλ ψυχολογικά, σε σημείο που να μην έχω όρεξη να σηκωθώ από το κρεββάτι. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Δεν είναι το θέμα μόνο σεξουαλικό, αλλά να έχεις και έναν άνθρωπο δίπλα σου, να μοιράζεστε πράγματα κλπ (αθεράπευτα ρομαντικός btw). Έχω φτάσει σε αδιέξοδο. Θα ήθελα τη γνώμη σας!

Ημαστε 2 μήνες μαζί για εμένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα ακόμη δεν έχεις μάθει τα βασικά για έναν άνθρωπο και έτσι κρατάω και επιφυλάξεις αλλά και δεν ανοίγομαι εύκολα. Το αγόρι μου ανοιχτό βιβλίο μου έχει πει τα πάντα για την οικογένεια του για τους φίλους του για τους συγγενείς του όλα μα όλα. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι η βιασύνη του πάνω σε ορισμένα πράγματα όπως στο να γνωρίσω τους γονείς του. Εγώ δεν το βρίσκω καλή ιδέα το βλέπω και ως δέσμευση λόγω της ηλικίας μας είμαι 23 είναι 30 και βιάζεται από ότι μου έχει πει να παντρευτεί. Μου έχει μιλήσει πολλές φορές για δέσμευση μου είπε πως ως τα Χριστούγεννα θέλει να αρραβωνιαστουμε κάτι που εγώ πάλι δεν συμφωνώ τα βλέπω όλα πολύ βιαστηκα και ανησυχώ αρκετά... Ξέρω είναι ο ενθουσιασμός στην αρχή φεύγει σιγά σιγά και εγώ είμαι ενθουσιασμένη μαζί του και όχι μόνο τον θελω πραγματικά στη ζωή μου απλά δεν μπορώ την πίεση. Νιώθω ότι με πιέζει να κάνω κάτι που δεν θέλω όπως η γνωριμία με γονείς. Η αλήθεια είναι ότι την Κυριακή αυτή μου είπε πως θα έρθει και θα με πάει να τους γνωρίσω τους γονείς του οπωσδήποτε και εγώ το δέχτηκα Όχι γιατί ήθελα αλλά γιατί δεν ήθελα να τον στεναχωρήσω. Με λίγα λόγια τον θελω στην ζωη μου θελω να ήμαστε μαζί αλλά η βιασυνες περί αρραβώνων και γάμου με προβληματίζουν και κάνω πίσω...

Γνωρίζει κανείς αν υπάρχει κάποια δομή/ξενώνας άστεγων γυναικών που να δέχεται κατοικίδια; Είμαι άνεργη, θέλω να φύγω από εδώ που μένω και να πάω κάπου προσωρινά, αλλά δεν θέλω να αφήσω τον σκύλο μου. Σε κάποιους θα φανεί χαζό και ανεύθυνο αλλά αυτός είναι ο μόνος που έχω. Δεν θέλω ούτε να τον αφήσω πίσω ούτε να τον δώσω για υιοθεσία και δεν υπάρχει κανείς να τον κρατήσει. Ρώτησα σε κάποιες δομές αλλά κανείς δεν δέχεται κατοικίδια. Αν γνωρίζει κάποιος κάτι θα με βοηθούσε πραγματικά πολύ. Σας ευχαριστώ.

Χωρίσαμε με το αγόρι μου πρίν από 10 μέρες.Εγώ ήθελα να χωρίσουμε,βαρέθηκα,δέν τον άντεχα άλλο.Μου έχει λείψει όμως πολύ το σέξ μαζί του.Ταιριάζαμε τόσο πολύ σ'αυτό,ενώ σε όλα τα υπόλοιπα ήμασταν άσπρο-μαύρο.Άν επικοινωνήσω μαζί του,θα τρέξει σάν τρελός,αλλά δέν θέλω.Άχ,γιατί να μήν ήταν διαφορετικά τα πράγματα...

Δουλεύω φέτος σε ένα τοπικό σουπερμάρκετ. Ήρθε ένας καινούργιος διευθυντής που σπέρνει το φόβο, τη τρομοκρατία και το εργασιακό μπούλιγκ. Χωρίς να τον έχω ενοχλήσει συνέχεια μου ασκεί ψυχολογική βία που τις τελευταίες μέρες το ποτήρι έχει ξεχειλίσει. Γενικά είμαι άτομο φιλήσυχο. Κάνω τη δουλειά μου και φεύγω, χωρίς να μαλώνω με κανέναν και δεν έχω πρόβλημα με άλλους εργαζόμενους. Το Σάββατο καθώς έκλεινα το ταμείο και παρέδιδα τα χαρτιά μου στη προϊσταμένη, αφαιρέθηκα και απλώς κοιτούσα στη πόρτα. Αυτός στεκόταν εκεί και νόμιζε πως τον κοίταζα. Απειλητικά ΄βάδισε με βήμα ταχύ και μου είπε: " Τι βλέμμα είναι αυτό; Πρόσεξε καλά άλλη φορά αν με κοιτάξεις έτσι, θα δεις τι θα σου κάνω''. Τα έχασα εκείνη τη στιγμή, του είπα πως δεν τον κοιτάζω απλώς σκέφτομαι δικά μου πράματα που ήταν η αλήθεια. Αισθάνθηκα μια αηδία, ένα θυμό και ένα φόβο ταυτόχρονα. Του φώναξα και του είπα να μάθει να σέβεται τους ανθρώπους, τις γυναίκες. Μου είπε αυταρχικά πως έχει δύναμη και ότι είναι η εξουσία. Εγώ απλά του απάντησα πως είναι ένα τίποτα και σηκώθηκα να φύγω. Δεν πήγα στη δουλειά τις δυο επόμενες μέρες. Η ψυχολογία μου είναι ταραγμένη με την απειλή του. Σκέφτομαι τι εννοούσε δηλαδή ( θα με χτυπήσει κτλ) με την απαίσια απειλή του. Το άτομο αυτό είναι άκρως τοξικό και χειριστικό και φέρεται σε όλους άσχημα αλλά κανείς δεν μιλάει και τον φοβούνται. Σκέφτομαι να πάω στην αστυνομία αν με ξαναπειλήσει και να κάνω παράπονα πάνω στη διεύθυνση. Βρίζει και τους άλλους που έχουν κάποια θέση μέσα και όχι μόνο της απλή υπαλλήλου που είμαι εγώ. Υπάρχει κλίμα δικτατορίας. Θέλω να δουλέψω για να μην είμαι πάλι άνεργη και αυτός με ρίχνει. Η προϊσταμένη είναι μάρτυρας στο γεγονός της απειλής αλλά μου είπε πως δεν θέλει να μπλέκεται γιατί φοβάται μη βρει μπελά. Σήμερα σκέφτομαι να μιλήσω στον συνυπεύθυνο του καταστήματος που δεν γνωρίζει τίποτα. Τι να κάνω; Βοηθήστε με! Δεν έχω άνθρωπο να μιλήσω.

Ειδικά στην επαρχία σημαίνει σκληρή μοναξιά ,θέατρο και περιθωριοποίηση και όμως οι περισσότεροι μας ταυτίζουν με κάποιους celebrities.

είμαι 19 χρόνων σπουδάζω εξ αποστάσεως και επιτέλους βρήκα την ηρεμία μου μετά από τόσους μήνες καραντίνας που ενώ περνούσα ωραία δεν μπορούσα να ηρεμήσω όταν ήμουν μόνος και γενικότερα δεν μπορούσα να περάσω καλά με τον εαυτό μου. Επιτέλους το κατάφερα. Έμαθα να αγαπάω τον εαυτό μου, να περνάω ποιοτικό χρόνο μόνος μου και επιτέλους να είναι ήρεμος. Κάθομαι ακούω την μουσική μου στο δωμάτιο μου ζωγραφίζω δημιουργώ κάνω γενικότερα πράγματα που αγαπώ.