ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι περίπου δύο μήνες τώρα,που μεταξύ εμού και μίας συναδέλφου μου υπάρχει φλέρτ,που όπως φαίνετα είναι αμοιβαίο,δηλαδή υπάρχει ανταπόκριση από την πλευρά της.Μέχρι τώρα,δέν έχουμε προχωρήσει περισσότερο,πέρα από το ότι έχουμε βγεί δύο φορές μαζί με άλλους συναδέλφους.Επειδή σε 3 μέρες θα πάρει την άδεια της και θα πάει στον τόπο καταγωγής της,σήμερα που μιλήσαμε λίγο στη δουλειά,με κάλεσε να πάω αύριο το βράδυ στο σπίτι της(μένει μόνη γιατί σπουδάζει εδώ παράλληλα)για φαγητό,μου είπε ότι θα μαγειρέψει εκείνη.Όταν μου το είπε,δέν το συζητάμε,πέταξα απ'τη χαρά μου.Απλά μου έκανε εντύπωση,γιατί θα θεωρούσα πιό λογικό να μου πεί να πάμε κάπου έξω.Δέν λέω ότι μπορεί να το έκανε επειδή έχει κάτι "πονηρό",να το πώ έτσι,στο μυαλό της.Άλλωστε κι εγώ,δέν πρόκειται να κάνω καμία κίνηση από τη στιγμή που θα καταλάβω πως η κοπέλα δέν θέλει κάτι περισσότερο.Είναι που μου φάνηκε λίγο ασυνήθιστο και έχω κομπλάρει κάπως,γι'αυτό και θα ήθελα κάποια γνώμη.Επίσης,για πρώτη φορά να πάρω γλυκά,παγωτό ή κρασί;Εντάξει παιδιά,θα γελάσετε,αλλά τί να κάνω,τα 'χω ψιλοπαίξει.

Βλέπω όλους τ στην ηλικία μου (23) να ειναι στη γύρα και ολο διακοπες και όλο εξω και ολο με νεο κόσμο και με σχέσεις και το ζηλευω τοοοσο πολύ! Εγω με τη παρεα μου δε κανουμε τιποτα απο ολα αυτα, ενώ δεν ημασταν ετσι, ειναι σαν μετα την καραντίνα να χουμε πάθει μπλακ αουτ και μα μη μπορούμε να το ξαναπιασουμε απο την αρχη! Εγω προσωπικά θα ηθελα να θελω να γυρνάω σπιτι για εναν ύπνο, να ειμαι όλη μερα εξω με κόσμο να εχω το αγορι μου κατι που με θλίβει που δεν εχω ενώ θελω εδω και πολύ καιρό! Εκτός του οτι εχει καιρό να μου κανει κάποιος το κλικ, κι όσοι μου το ειχαν κανει απέτυχε χωρίς να ξερω γιατι ...εχω αρχίσει να νιώθω απογοήτευση για την καθημερινότητα μου και δε ξερω απο που να πιαστώ κι τι βήμα να κανω μπας και αλλάξει κατι! Κάποιοι θα πουν να σταματησω να γκρινιάζω, Ε και τι μαγικά θ γινει; Ζηλευω Και χαιρομαι ταυτογχρονα αυτους που ειναι ζευγάρια που πανε διακοπες που βγαίνουν που κάνουν πραγματα και μακάρι να γινω και γω ετσι, που αν και καιρό το θελω δε γίνεται...

θέλω μια αγκαλιά.

Να που εφτασα στα σαραντα και τεσσερα.Χρονια πολλα μου,να ειμαι καλα στην υγεια μου την πνευματικη την σωματικη την ψυχικη κι ολα τα που τα εχω κανει απο σ**** μεχρι μετρια να βρω την δυναμη να τα κανω καλα.Οι τονοι πως μπαινουν ιδεα δεν εχω ιδεα αλλωστε νεος ειμαι θα το μαθω.

μιλάμε για φεμινισμό και φαλλοκρατισμο και δεν προάγουμε την αγάπη του ενός φύλου απέναντι στο άλλο χωρίς να εξανδραποδιζουμε την ελευθερία του; Άλλωστε και οι δύο στο ίδιο είδος ανήκουμε.

πως οι γυναίκες είμαστε περισσότερο υπεραναλυτικες σε σχέση με τους άνδρες. Νομίζω πως όλοι οι άνθρωποι σήμερα υπεραναλυουμε τις καταστάσεις και λόγω συνθηκών και λόγω αβεβαιότητας.

Καλησπερα Για να ερωτευτώ ή για να μου αρέσει μια κοπέλα πρέπει πρώτα να την δω σαν φίλη (δλδ να Μπρούσα να κάνω παρέα μαζί τη να έχω πράγματα να πω τκλπ) και μετρά θέλω να προχωρήσω μαζί της (με λίγα λογία θέλω το χρόνο μου να γνωρίσω κάποια για να κλίσω μαζί της ) Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η άλλη να δείχνει αρκετά σημάδια την τελευταία φορά (έφτασε σε σημείο να μου ρωτήσει έμμεσα άμα της αρέσω εγώ επειδή πιέστηκα και ήμουν μεθυσμένος της απάντησα αρνητικά και άσχημο τρόπο οπού δεν της άρμοζε (όχι της μίλησα άσχημα αλλά όταν ο άλλος σου εκφράζει τα συνεκτιμάται του πρέπει να είμαστε προσεχτικοί ) και ντρέπομαι για αυτό που έκανα λόγο πίεσης η αλιεία είναι πως δεν το είχα συνειδητοποιήσει στην αρχή ) εντελή στο τέλος να ξενερώνει και να μην θέλει μετα να μου ξαναμιλήσει τότε εγώ αρχίζω και κολλάω μαζί της σε ακραίο βαθμό την τελευταία φορά έπεσα σε κατάθλιψη για 2 μήνες περίπου γενικά είμαι αρκετά θετικός σαν άτομο , και έχω κλίσει μαζί της εδώ και 8 μήνες με έχει κάνει block από παντού βεβαία πριν από ένα μίνα είχαμε αράξει μαζί της με αλλά 2 άτομα εννοώ το γνώριζε ότι θα ήμουν και εγώ εκεί και είμασταν φυλλ κομπλέ Βεβαία μετρά από λίγες μέρες έμαθα ότι είναι με ένα αγόρι και δίστασα να επικοινωνήσω ξανά μαζί της Αυτό μου συμβαίνει 9/10 φορές με παρομιο τροπο Δεν ξέρω τι να κάνω και κάθε φορά κολλάω φυλλλ Βεβαία η αλήθεια μπορεί να είναι μάλλον ότι δεν εκτιμάω ότι έχω και του δίνω την πρέπουσα αξία όταν το χάνω

Ολες οι φιλες μου εχουν σχεσεις κ εγω ως single νιωθω οτι ειμαι λιγο στην απ' εξω. Ξερω οτι ολα τα ΣΚ ολες τους θελουν να τα περνανε με τα αγορια τους οποτε εγω αναγκαστικα δεν εχω παρεα να βγω. Δηλαδη οκ, εχω γνωστους που θα μπορουσα να βγω, αλλα δεν ειναι η κολλητη μου παρεα, οποτε ειναι διαφορετικο. Επισης, ξερω οτι στις ζωες τους τωρα ειναι αλλος προτεραιοτητα, οποτε ακομα κ αν επιδιωξω να συναντηθω μαζι τους, ξερω οτι η μονη πιθανοτητα να συναντηθουμε ειναι αν εκεινη τη μερα κ ωρα ο συντροφος τους εχει καποια δουλεια. Ακομα και τις ελαχιστες φορες που θα καταφερουμε να βρεθουμε ολες μαζι, νιωθω περιεργα οταν ξεκινουν συζητησεις για διακοπες (οπου ολες εχουν κλεισει να πανε καπου με το αγορι τους), ή οταν συζητανε για το αγχος τους που θα γνωρισουν τους γονεις του αγοριου τους, ή αναλυουν τι δωρα πηραν στους συντροφους τους για τα χριστουγεννα κ γενικα συζητησεις που εχουν να κανουν με τη ζωη ζευγαριων. Καθε φορα που η συζητηση παει σε μενα κ με ρωτανε αν παιζει τιποτα με κανεναν νιωθω περιεργα να τους πω οτι το εκατοστο ραντεβου που βγηκα δεν οδηγησε πουθενα ή οτι ο τυπος με τον οποιο θα βγαιναμε το ακυρωσε τελευταια στιγμη. Νιωθω σαν να ειμαι η κακομοιρα της παρεας κ ενω ξερω οτι το να εισαι single δεν ειναι απαραιτητα κακο, ε ε εγω το βιωνω ως κακο. Ισως φταιει οτι ειμαι καιρο single παρα τη θεληση μου κ εχω κουραστει με τα αποτυχημενα ραντεβου. Κ οσο να ναι οταν βλεπω οτι οι φιλες μου εχουν καποιον που τις νοιαζεται κ τις προσεχει, νιωθω μια καλως εννοουμενη ζηλεια. Νιωθω οτι θα ηθελα κ γω να εχω κατι τετοιο αντι να ξεροσταλιαζω πανω απο το τηλεφωνο περιμενοντας αν ο τυπος που βγηκαμε θα μου στειλει μηνυμα. Επισης ξερω οτι ολες οι φιλες μου ειναι πραγματικα καλα στις σχεσεις τους, δεν ειναι δηλαδη απ' αυτες τις σχεσεις που απλα εισαι εκει επειδη δεν βρηκες κατι καλυτερο, ή επειδη δεν θες να εισαι μονη κλπ. Κ αυτο το κανει χειροτερο. Βλεπω με τι λαχταρα μιλουν για τους συντροφους τους κ εγω τιποτα. Με την μια κοπελα συγκατοικω κιολας κ νιωθω σαν κακομοιρα καθε φορα που τη βλεπω να ετοιμαζεται να βγει με το αγορι της κ εγω ξερω οτι για μια ακομα φορα θα μεινω μεσα. Κ ολο προσπαθω να ειμαι αισιοδοξη και να πω οτι θα ρθει κ η σειρα μου, ελα ομως που δεν ερχεται!!

Όταν επέστρεφα από τις διακοπές μου, γνώρισα ένα παιδί στο αεροπλάνο που καθόμασταν δίπλα δίπλα και έπαθα! Όταν συζητούσαμε δε, ήταν ακόμα καλύτερα. Στο τελος του ταξιδιού μου ζήτησε να ανταλλάξουμε αριθμούς και μου πρότεινε αν μπορούσε να με πήγαινε μέχρι κάποιο σημείο για να με διευκολύνει, μιας και είχε αμάξι ενώ εγώ θα έπαιρνα τα μέσα. Φυσικά αρνήθηκα ευγενικά γιατί μένουμε σε διαφορετικές πόλεις και δεν ήθελα να τον βάζω σε κόπο και μου είπε να κανονίσουμε κάποια συνάντηση, κυρίως στο μέρος του που είναι παραθαλάσσιο. Εκ τότε δεν έχει βολέψει να βρεθούμε γιατί έχουμε δύσκολα ωράρια εργασίας, αλλά δεν έχω σταματήσει να τον σκέφτομαι.

αυτο για εναν φιλο που τελικα νομιζα οτι ηταν φιλος γιατι ετσι ηθελα να πιστευω πως με συμπαθει καποιος και μενα εστω και λανθασμένη αν ηταν αυτη η εντυπωση.εισαι καλος ανθρωπος και φιλικος δε μπορω να πω μου φέρθηκες οκ δε με απερριψε οπως ολοι μου φερθηκες οκ ξηγημενα εγω δε το χειρίστηκα σωστα και αυτο σε κουρασε . πολλες φορες στην ανάγκη μας να θελουμε να πιστευουμε οτι εχουμε ανθρωπους που μας συμπαθούν ολα τα ωραιοποιούμε και τα κανουμε στο κεφαλι μας οπως θελουμε και ας απεχουν ετη φωτος απο τη πραγματικοτητα. ετσι και εγω νομιζα πως με συμπαθουσες και ηθελες την παρεα μου εδω στο νετ που τα λεγαμε δε φταιες εσυ μου το ελεγες συχνα ησουν ντομπρος μα επειδη μου μιλαγες για καιρο και μου εστελνες νομιζα οτι ηθελες να τα λεμε. εσυ απ ευγενεια μου μιλαγες και εγω νομισα οτι με συμπαθουσες και οτι χαιροσουν να μιλαμε ηταν λαθος αυτο. ετσι ηθελα εγω να πιστευω οτι ησουν φιλος πολυ κοντινος σε μενα και στο εξέφραζα μα εσυ με τροπο μου έδειχνες πως δε θες κι πολλα πολλα και εγω νομιζα πως απλα ειν ετσι ο τροπος σου λιγο μαζεμενος . λαθος δικο μου που σε ενιωσα κοντα μου δε έπρεπε να σου κανω στελνω μαρκαρισμα σου εκανα κακο στην αναγκη μου για αποδοχη. απο εδω θελω να σου πω οτι δε σε παρεξηγώ κι ευχαριστω που εστω κι απ ευγένεια εμενες στην επικινονια μας .ομως τωρα που δε επικοινωνουμε πολλα καταλαβα και παλι δε θυμώνω με εσενα εγω ειμαι αχρηστη στο να μπορω να κραταω κοντα μου τους ανθρωπους . ο τροπος που απομακρυνθηκαμε και εγω σε διευκολυνα γιατι το καταλαβα εδειχνει οτι απ καιρο ειχες βαρεθει να μιλαμε με το δικιο σου κι εσυ . εδω θελω να σου πω οτι ακριβως επειδη σέβομαι τους ανθρωπους δε θα σε ξανα ενοχλισω κι ας ειπαμε πριν καιρο θα τα πουμε απο το φθινοπωρο αν μας κλείσουν καραντίνα παλι. οχι δε θα τα ξαναπούμε κι αυτο ειναι επιθυμια δικη μου . για δυο λογους πρωτος λογος δε θελω να γινομαι ενοχλητικη και παρατερη δευτερος λογος απομακρυνθηκα ψυχικα με ολα αυτα δε νιωθω οπως πριν γιατι πριν νομιζα οτι καποιος με συμπαθει κι ας ειναι λιγο απομακρος . τωρα καταλαβα οτι απο ευγενεια μου μιλούσες γιατι δε ηξερες πως να απομακρυνθείς . εκτιμω το οτι με διακριτικο τροπο απομακρινθικες κι γι αυτο σε διευκολυνα εγω η ιδια . τωρα ομως γνωριζω πως δε θα ειμαστε παλι φιλοι γιατι οι φιλοι δε χανονται ετσι αποτομα που και που λεν ενα γεια κι εγω σταματησα να ενοχλω γι αυτο . προσπαθισες να μου σταθεις μα συχνα εισουν αστοχος σε κατι ατακες που με φεραν σε δισκολη θεση μα το δικαιολογουσα . και παλι δε στα λεω αυτα με θυμο μα με διαπιστωσεις που εκανα .προτιμω λοιπον να ειμαι ολομοναχη να μην επικοινωνώ με κανεναν παρα να νιωθω οτι γινομαι βαρος στον αλλον γιατι ειμαι ενοχλητικη στις διαπροσωπικες μου σχεσεις . γνωριζοντας πως λειτουργώ και δε μπορω να αλλαξω προτιμω να απομακρύνομε  για παντα μονη μου. δε ειμαι ιδιαιτερα συμπαθης σα ανθρωπος γι αυτο και δε εχω φιλους μονο μερικους γνωστους που κανα δυο κουβεντες μπορει να αλλαξω μεχρι εκει . ο καθενας εχει τον δρομο του και στο δικο μου δρομο δε αντεχει κανεις να διαβεί παραλληλα με εμενα . να εισαι καλα και αντιο για παντα αν το δεις να ξερεις κρατω οτι ομορφο μου εδωσες με την κουβεντα που ειχαμε μα ολα εχουν ενα τελος . δε μπορεσα να εχω την ευκαιρια να σου αποδειξω οτι μπορω να ειμαι φιλος πραγματικος γιατι επελεξες να απομακρυνθείς φιλος για μεναν μονον ο ΘΕΟς !!!!!!!!!!!!! με εκτιμιση το φιλαρακι σου το διαδικτυακο που θα σε θυμάται με εκτιμιση οπως και να εχει . ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝΕΒΑΣΤΕΤΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙ ΕΝΑς ΦΙΛΟς ΜΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ