ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι ερωτευμένη μ έναν άντρα που μένει κοντά στο σπίτι μου. Ειμαστε και οι 2 ελευθεροι. Εγώ είμαι 24 και αυτός 47. Κάθε φορά που τον συναντάω τυχαία μου κόβονται τα πόδια. Ξέρετε αν υπάρχουν τέτοιες σχέσεις που επιβίωσαν πάρα το ηλιακό χάσμα?

Εχω μια σχέση εδώ και 5 μήνες με ένα πολυ καλο παληκαρι.Μεταξυ μας είμαστε πολυ καλά.Με προσέχει και δεν θελει να με στεναχωρεί.Ομως εχω παρατηρήσει κάτι που με ενοχλεί αφάνταστα.Επηρεαζεται σε παρα πολυ μεγάλο βαθμό από τους άλλους.Τους φίλους του δηλαδή κυρίως.νομιζω πως οι φιλοι του δεν τον εκτιμούν ιδιαίτερα. Ξέρουν πως ο δικός μου είναι πιο ευαίσθητος και θα πετάξουν συχνά μπιχτες και εκείνος ή θα χαμογελάσει και δεν θα τις πιάσει, ή θα κάνει πως δεν κατάλαβε.Μπορεί για παράδειγμα να αναφέρουν για κάποια πρώην που ξέρουν πως τον πλήγωσε ή να γελάσουν με κάτι χαζό που έκανε κατά τη γνώμη τους.Μου ειχε πει μάλιστα πως ένας από αυτούς του είχε πει ότι είσαι καλός μαλακας και συ γιατι ανέχεσαι τις γυναίκες αντί να φερθείς σαν άντρας και να μην Τίς κανείς όλα τα χατίρια.Να σημειώσω εδώ πως οταν του το είπε αυτό ήμασταν ήδη μαζι.Μετά είναι και μια κοπέλα που κάθε φορά προσπαθεί να κάθεται κοντά του και συνεχώς μιλά για τα παλιά ή για θέματα που είναι αδύνατον να συμμετέχω παντα.Φοβάμαι μην τον επηρεάσουν αρνητικά και για τη σχέση μας γιατι μάλλον δεν με συμπαθούν ιδιαίτερα.Οσο και αν τον εμπιστεύομαι πολλές φορες δεν μπορώ να ηρεμήσω τις σκέψεις.Βλέπω μια διάθεση ζήλιας εκ μέρους τους.Ετσι το αντιλαμβάνομαι εγώ δηλαδή.Εκείνος δεν το καταλαβαίνει;Δεν ξερω πως να το χειριστώ γιατι είναι φιλοι χρόνων αλλα τις περισσότερες φορες μετά απο έξοδο με εκείνους η διάθεση του πέφτει αντί να ανεβεί.Και καποιες άλλες μπορεί να τον αισθανθω πιο απόμακρο.Και του το εχω αναφέρει αυτό.Νομίζω πως ουτε ο ίδιος δεν αντιλαμβάνεται πολλές φορες την επιρροή.Τι μπορώ να κάνω εγώ ώστε να προστατευσω τη σχέση μας;Δεν θέλω να του πω ευθεως αυτό που βλέπω αν και μου έχει περάσει από το μυαλό.Ξεχασα να σας πω πως εγώ είμαι 25 και εκείνος 26.

Είμαι 28 και φαίνομαι 23-24 κανένας συνομήλικος μου η μεγαλύτερος δεν με προσεγγίζει, μόνο αγόρια από 20-24 το πολύ, ίσως θα φταίει και το στιλ μου. Ειμαι κοντουλα λεπτή με πρόσωπο που θυμίζω μικρό αγοράκι. Ντυνόμαι πολύ απλα t-shirt Jeans και αθλητικά, όταν βγαίνω φοράω φορεματάκια βάφουμε αλλά πάλι τα ανώριμα έρχονται επάνω μου, οι συνομηλίκες μου βάφονται υπερβολικά και μοιάζουν με μεγαλύτερες αλλά και ο σωματοτυπος τους είναι πιο γυναίκα ας πουμε,με πιασίματα στήθος κωλο κ. λ. π και οι μεγαλύτεροι προσεγγίζουν εκεί. Με κολακεύει που μου την πέφτουν τα μικρά αλλά θα ήθελα να βγω και με ένα συνομιλικο, τι μπορώ να κάνω συμβουλές;

Ειμαι 27 χρονων και σε μια καλη φαση της ζωης μου (φτιαχνω την δουλεια μου και γενικα επενδυω για την ανεξαρτησια μου). Τα τελευτια χρονια ψαχνω να κανω μια σταθερη σχεση. Βασικα παντα εψαχνα τα εφημερα δεν μου λενε κατι αλλα ενας λογος παραπανω τωρα που η ζωη μου μπαινει σε ταξη. Γενικα ειμαι ρομαντικος τυπος και εγκεφαλικος. Πριν 9 μηνες περιπου χωρισα την κοπελα μου. Δεν μετανιωσα στιγμη. Δεν ταιριαζαμε καθολου, διαφορετικες φιλοσοφιες και ψευτικος ανθρωπος. Γυναικα χωρις προσωπικοτητα και με ανασφαλειες αλλα με πανεμορφη (ντιβα) οψη. Ευτυχως και η ιδια με την μετεπειτα συμπεριφορα της μου εδειξε οτι δεν αξιζε να ειναι διπλα μου αλλα και ολος ο κυκλος μου και οχι μονο συμφωνησε με τον χωρισμο γιατι εβλεπαν παργματα που εγω στην αρχη τα εθαβα μεσα μου. Ευτυχως μεσολαβησε και αποσταση. Μπορω να πω πως 5 μηνες σχεση την ειχα συνηθισει γιατι βαλθηκα να την γνωρισω (επεσα με τα μοουτρα) και για κανα 2μηνο ημουν αρκετα στεναχωρημενος. Ηταν η μοναδικη γυναικα που ερωτευτηκα κεραυνοβολα (ισως ομως να ηταν και απλα ενθουσιασμος διοτι συντομα με ξενερωσε και ακομα και το καταπλικτικο αρχικα σεξ εγινε στην πορεια αγγαρεια απο μεριας μου). 9 μηνες αργοτερα ομως βρισκω τον εαυτο μου να ασχολειται ακομα. τι εννοω; Δεν αδιαφορω γι αυτη, δεν την μισω βεβαια ουτε την αγαπω, θα μπορουσα να πω οτι την συμπαθω γιατι γελαω μαζι της (χωρις παρεξηγηση δεν το λεω υποτιμητικα ουτε κοροιδευτικα απλα με διασκεδαζει να βλεπω ενα ατομο να γλυφει οσα εφτυνε και παρ ολ αυτα να θεωρει τον εαυτο της σωστο). Δεν μπορω να πω οτι εχω συναισθηματα ουτε καν καλες αναμνησεις. Ισως λειπει το σεξ μαζι της αλλα δεν νομιζω μολις ολοκληρωνα να ηθελα να ηταν στην αγκαλια μου. Οταν την βλεπω απο κοντα μου ερχονται πολλα αρνητικα συναισθηματα, εκπεμπει αρνητικοτητα οχι στεναχωρια που δεν ειμαστε μαζι, κατι αλλο πιο βαρυ. Το θεμα ειναι πως εμαθα πως τα εχει με αλλον. Μπραβο της. Καλα εκανε και ηταν αναμενομενο αφου η κοπελα παντα πηγαινει απο σχεση σε σχεση. Ακομα ομως κι αν δεν την θελω θα χαρω να μαθω αν χωρισε. Θα χαρω να ξερω οτι δεν μπορει να βρει κατι ανταξιο μου (χωρις να φανει υπεροπτικο απλα δεν θελω να αναλυσω τι εννοω). Ηξερα πως μεχρι και τελη καλοκαριου την ετσουζα ακομα, και μου εδινε χαρα αυτο. Προσπαθουσε να με συναντησει αλλα απεφευγα. Ωστοσο τωρα βρισκω τον εαυτο μου να ασχολειται χωρις λογο. Γιατι να χαιρομαι αν θα χωρισει; (απο την στιγμη μαλιστα που στ 10 μερες το πολυ θα βρει τον επομενο), γιατι να μην αδιαφορω απλα; απο την στιγμη που βαζω τον εαυτο μου περσυ τετοιον καιρο να ειμαι μαζι της και απλα μο βγαινουν αρνητικα συναισθηματα και πιεση γιατι απλα δεν σταματαει η σκεψη μου; πιστευω ειναι εγωισμος αλλα τι ηλιθιος εγωισμος; για ενα ατομο το οποιο οτι και να γινει εχει κανει τον κυκλο του και εχω χαρει γι αυτο.

Είμαι σε μία σχολή η οποία είναι δύσκολη και οι καθηγητές δεν πολυχαρίζουν.Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να βγάλω τη σχολή στα 5 χρόνια αντί στα 4 αλλά με βαθμό.Αυτό επηρεάζει το αν με δεχτούν σε ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα;Έχω και πτυχιακή εργασία και μάλιστα πολύ καλή.Απλά ο καθηγητής που έκανα πτυχιακή στην αρχή με πίεζε να το πάρω στα 4 όμως λόγω προβλημάτων με 2 μαθήματα δεν τα κατάφερα.Δεν ξέρω ρε παιδιά αλήθεια,τα χω δώσει όλα δεν μπορεί ένας χρόνο να σταθεί εμπόδιο.

Καλησπερα στην παρεα! Έχω να σας θίξω μια προσωπική εμπειρία που είχα και πραγματικά με ξεπερνά. Έδινα ένα μάθημα το οποίο λόγω ασθένειας έχασα. Ωστόσο απευθύνθηκα στη γραμματεία του τμήματος μου και μου είπαν ότι μπορώ να εξεταστω κανονικά κατόπιν χαρτιού από νοσοκομείο ( πράγμα το οποίο είχα μιας και νοσηλεύτηκα). Παράλληλα προσπαθούσα να επικοινωνήσω μέσω μειλ με την καθηγήτρια τηλεφώνου ακόμα και μέσω messenger. Άφαντη. Επικοινώνησα με την γραμματεία σήμερα και μου είπαν πως δεν έχει λάβει κάποια απάντηση εκ μέρους της καθηγήτριας και επομένως δεν υπάρχει κάποια ενημέρωση για εμένα. Έτσι πήρα την πρυτανεία να θίξω το ζήτημα και πως μπορώ να ανταπεξέλθω εγώ σε αυτή την κατάσταση. Ενημέρωσαν οι ίδιοι την εν λόγω καθηγήτρια η οποία απάντησε στην γραμματεία και πρυτανεία με τον χειρότερο τρόπο ενώ κατόπιν είπε να δώσουν σε εμένα το προσωπικο της τηλέφωνο και να επικοινωνήσουμε. Επικοινώνησα μαζί της και πραγματικά τα άκουσα όλα. Ότι έχω κονε με την πρυτανεία και την πήρε η πρύτανης και την έκανε ντα, ότι ζητάω να κάνουν εξαίρεση και να με εξετάσουν όποτε θέλω εγώ (λες και εγώ είπα στον Εαυτό μου γαμησου μια εβδομάδα πριν δώσεις μάθημα στον πυρετό) και ότι είναι λάθος πρακτικές εκ μέρους μου και ότι δεν πρόκειται να κάνω προκοπή στη ζωή μου κλπ κλπ. Εννοείται ότι είπε ότι θα έκανε διευκόλυνση αλλά θα το σκεφτεί πολύ σοβαρά και κρατήσε το κινητό μου κιόλας για τυχόν ειδοποίηση. Εγώ σε αυτό το χείμαρρο της είπα ότι αναγνωρίζω το λάθος μου που έστελνα συχνά μειλ αλλά θέλω να με κατανοήσει γιατί υποτίθεται αν υπηρχε αμοιβαία κατανόηση και κοινός Κώδικας επικοινωνίας με αυτό το μάθημα αισίως ξεμπερδεύα. Με έκανε να νιώσω σαν σκουπίδι. Με είπε ότι έχω κονε στην σχολή, Ότο χρησιμοποιώ τέτοιες πλαγιές πρακτικές και δεν είμαι αξιοκρατικός και πως έτσι κάπως δεν πρόκειται να κάνω κάτι σωστό στην μετέπειτα ζωή μου. Παιδιά τι πίστευετε; Όντως ισχύουν ή όχι; Εγώ πραγματικά τα έχω χάσει. Υποτίθεται σπουδαγμένοι άνθρωποι είναι δείγμα για μαθητές φοιτητές έχουν διαβάσει έχουν σπουδάσει και μιλούν λες και είναι τίποτα τελευταίοι του δρόμου.

Μεσω facebook τυγχαινει να μου μιλανε πολυ ομορφες κοπελες.Ενω φαινεται οτι ενδιαφερονται για μενα,παντα οταν βγαινω πρωτο ραντεβου μαζι τους,σπανια μου λενε να ξανα βγουμε ή οταν τους το λεω τρωω ακυρο.Προσπαθω να καταλαβω τι κανω λαθος αλλα δεν ξερω.Πφφ

Που λέτε ήμουν κι εγώ "κουλ γκόμενα", όπως η κοπελιά της εξομολόγησης πριν. Όσα φάμε, όσα πιούμε κι όσα ...Ε την έφαγα την κρύα μου και τώρα να δείτε πόσο κουλ είμαι. Τόσο που με πιάνει σύγκρυο. Στα 30 μου, μετράω δύο σοβαρές σχέσεις, η μία στα φοιτητικά μου χρόνια, την οποία διέλυσα όταν συνειδητοποίησα πόσα πράγματα αισθανόμουν. Φοβήθηκα και το έβαλα στα πόδια. Η ευτυχία μου εξαρτιόταν απο το αν ήταν ευτυχισμένος ο άλλος, φοβήθηκα κι έφυγα. Ξέρω, δειλό. Το ξεπέρασα, δύσκολα, αλλά χωρίς πισωγυρίσματα.Και πριν 3 χρόνια, κάτι που ξεκίνησε ως "σκέτο σεξ" κατέληξε να γίνει η ζωή μου όλη. Αισθήματα υπήρξαν και απο τις δύο πλευρές, αλλά ας πούμε με λίγα λόγια, δεν ευνόησαν οι συνθήκες να πάει παραπέρα αυτή η σχέση και κάποιοι περιορισμοί που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει ο άλλος. Έκανα υπομονή, δέχτηκα κάποια πράγματα, απλά επειδή τον είχα ανάγκη. Αλλά κακά τα ψέμματα, όταν θες παραπάνω και δεν τα παίρνεις, αργά ή γρήγορα πρέπει να φεύγεις ή να τον αφήνεις να φύγει. Δεν έχω καταλήξει τι απο τα δύο συνέβει.Στην διάρκεια αυτής της σχέσης, πίστεψα πως τελικά πράγματι υπάρχει το άλλο μας μισό, ο ένας. Τώρα προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου, πως απλά παραμυθιαζόμουν. Ότι οι άνθρωποι που περνάνε απο την ζωή μας, είναι σαν βαγόνια τραίνου, περνάς-περνάει το ένα και κάποια στιγμή, έρχεται το επόμενο. Δεν υπάρχει "ο ένας", απλά αν είμαι τυχερή, θα μείνει ένας απο αυτούς που θα έρθουν. Και τώρα απο κουλ γκόμενα, είμαι η σύξυλη γκόμενα. Με τις υγείες μου!

Όταν κάποιος σε αποκαλεί με το όνομα της πρώην του κατά λάθος τι μπορεί να σημαίνει? Ότι δεν την έχει ξεπεράσει και τη σκέφτεται ή μπορεί κ λόγω συνήθειας? Και κυρίως αν συμβεί κατά τη διάρκεια του σεξ..

Και δε σε θέλουν, και να σε κρατήσουν θαυμαστή όμως επιθυμούν, και να είσαι έτοιμος να τους κάνεις τα χατίρια, και μην τυχόν γνωρίσεις καμία φίλη τους φοβούνται και σε χάσουν από θαυμαστή.