ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε λίγες μέρες είναι τα γενέθλια μου. Θα ήθελα να μην υπήρχαν. Θα κλείσω τα 22 και θα τα περάσω μόνη. Φίλοι που έχουν απομακρυνθεί,η σχέση μου λείπει για επαγγελματικούς λόγους. Ανυπομονούσα να έρθουν,θα τα περνούσαμε το αγόρι μου αλλά τελευταία στιγμή προέκυψε θέμα με την δουλειά και θα λείπει. Είχα ψωνίσει ένα όμορφο φόρεμα και είχα σχεδιάσει τα πάντα. Τώρα έμεινα μόνη. Μακάρι να είχα κάποιον να πάμε έστω μια βόλτα μέχρι το πάρκο που λέει ο λόγος εκείνη την ημέρα ,να πούμε καμιά ανοησία να γελάσουμε, κάτι. Τώρα απλά θα την περάσω ξαπλωμένη στο κρεβάτι και εκείνο το μπλέ φόρεμα θα μείνει στην ντουλάπα. Ούτε κεράκια θέλω να σβήσω ούτε τίποτα. Με έχει πάρει πολύ από κάτω. Ξέρω πως δεν είναι κάτι ξεχωριστό τα γενέθλια μου για κανέναν και το κατανοώ, αλλά για εμένα είναι ...ήταν ...

Τα τελευταία χρόνια ο πατέρας μου παρακολουθεί ένα σοβαρό θέμα υγείας...κάθε 6-7 μηνεσ κάνει εξετάσεις και μετράει χιλιοστό χιλιοστό την αλλαγή ...κάθε φορά περιμένω να ακούσω ότι δεν μεγάλωσε άλλο αλλά μάταια μέχρι στιγμής..το χειρότερο είναι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται στο σύντροφό μου άλλο θέμα υγείας αλλά πάλι εξετάσεις μετρήσεις μονάδες...αυτή η φρικτή αγωνία να Λέσ δεν μπορεί θα χει βελτιωθεί η έστω να μείνει σταθερό.μα γιατί να μην μένει σταθερό ποσα χρόνια θα με βασανίζει αυτή η ερώτηση !!!! Και μετά βλέπεις τα αποτελέσματα συγκρίνεισ χιλιοστά κ δυστυχώς παιρνεισ αυτήν την απογοήτευση,αυτή την στεναχώρια ότι πάλι μεγάλωσε,ποτε πρόλαβε.Υγεία θα ευχηθώ σε όλους..ένα μεγάλο κουράγιο σε ανθρώπους που παλεύουν με αυτοανοσα και όχι μόνο. Να μην το βάζετε κάτω να κάνετε ότι χρειαστει.

Σε ένα σαιτ είμαστε 11 άτομα που δουλεύουμε πάνω σε αυτό, οπότε έχουμε όλοι μαζί καθημερινή επαφή. Μου άρεσε ένας από αυτούς. Όμως λόγω του γεγονός ότι δεν μου έδωσε ποτέ σημάδια στο αν υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον από τη μεριά του, μονίμως με μπερδεύε και ακόμη το κάνει. Μια δείχνει οτι νοιάζεται για μένα, μια με φλερτάρει για να σπάσει πλάκα (🥴🥴🥴), μια μου συμπεριφερεται λες και δεν πρόκειται ποτέ να γίνει κάτι μεταξύ μας. Παιδιαριζει ο τύπος. Και το κατάλαβα από κάποιο σημείο και μετά και άρχισα να σιχαίνομαι αυτή τη συμπεριφορά του. Αποφάσισα να απομακρυνθώ από την ομάδα για λίγο καιρό. Ενημέρωσα στα παιδιά απλά ότι δεν θα είμαι μέσα για λίγο καιρό και ότι θα επανέλθω σύντομα. Αυτό γιατί ήθελα λίγο χρόνο για να προσπαθήσω να μην με επηρεάζει όλο αυτό, δηλαδή να μην αφήνω όλη αυτή τη κατάσταση με αυτόν να με επηρεάζει γιατί είχα φτάσει σε σημείο να στεναχωριέμαι που δεν καταλάβαινα τι ήθελε τέλος πάντων από μένα. Πίστευω ότι έκανα πολύ καλά που απομακρυνθηκα εδώ και μερικές μέρες και θα μείνει έτσι για λίγο καιρό μέχρι να μπορέσω να επιστρέψω και να ξανά αρχίσω να γράφω άρθρα. Η φίλη μου που είναι διαχειριστρια του σαιτ έδειξε απίστευτη κατανόηση (μόνο η ίδια γνωρίζει τον πραγματικό λόγο) και μου είπε οπότε νιώσω έτοιμη, να ξανά μπω. Το καλό είναι ότι ο ίδιος δεν έχει καν αντιληφθεί ότι ο ίδιος είναι ο λόγος που θα λείψω για λίγο καιρό. Καλύτερα έτσι. Δεν χρειάζεται ποτέ να μάθει τον λόγο, δεν ωφελεί. Το πρόβλημα μόνο είναι ότι δεν έχω βρει τρόπο ώστε να μην αφήνω τις καταστάσεις ή τους ανθρώπους να με επηρεάζουν. Πως μπορώ να το διορθώσω αυτό;

Γειά σας. Γενικά γράφω εδώ κατά καιρούς όταν κάτι με προβληματίζει. Ομολογώ πως η lifo με συντροφεύει αρκετά και νιώθω εδώ ασφαλής με το να λέω τα προβλήματα μου. Νιώθω ότι η lifo είναι η καλύτερη μου φίλη. Από κάποιους έχω λάβει πολύ όμορφες συμβουλές, τις οποίες δεν είχα σκεφτεί να εφαρμόσω. Κάθε συμβουλή από τον καθένα, προσπαθώ σιγά σιγά να την εφαρμόζω. Εφαρμόζω αυτά που πιστεύω ότι θα με βοηθήσουν να δυναμώσω το μυαλό μου και να ανύψωσω την ψυχολογία μου. Απλά σας ευχαριστώ από καρδιάς.

Οι γονείς του φίλου μου είναι σε άσχημη κατάσταση. Προχωρημένης ηλικίας σχεδόν και οι δύο ταυτόχρονα κατάκοιτοι Αυτό σημαίνει ότι αλλαζει όλη του η ζωή πλέον. Θα πρέπει να βρει λεφτά να πληρώνει αποκλειστικές, ιδρύματα κάτι το οποίο διαλύει όλα όσα λέγαμε να κάνουμε. Αυτό επηρεάζει και μένα. Θα πρέπει να αφήσει το σπίτι που μένουμε μαζί και να πάει στο πατρικό λόγω οικονομικων. Εγώ δεν έχω με τα τωρινά δεδομένα την δυνατότητα να κρατήσω ολοκρηρο σπιτι, οπότε τι μένει? Χωρίζουμε και κάνει ο καθένας το δρόμο του? Αλλα τι , ωραίο στήριγμα είμαι έτσι. Ή πάω μαζί του στο χωριό που δεν έχω ούτε δουλειά, ούτε τίποτα. Δεν έχω συζητήσει προς το παρόν κάτι αλλά οι σκέψεις αυτές με βασανίζουν. Είναι και όλη μέρα χάλια αυτός, δεν μπορώ να τον βλέπω έτσι.

Σήμερα ήρθαν από την ΔΕΗ να ελέγξουν το ρολόι στο σπίτι της γιαγιάς μου. Χθες είχαν πάρει και τηλέφωνο στη γιαγια μου όπου το σηκωσε η μητερα μου και ρωτούσαν για τον αριθμό του ρολογιου και σε ποιο όνομα είναι γραμμένο. Και σήμερα πήγαν από το σπίτι. Ήρθαν στο δικό μας ώστε τους ανοιξουμε να μπουν στο σπίτι της γιαγιάς για το ρολόι. Όπως τα περιέγραφε η μητερα μου είχε παραξενευτεί, γιατί γνώριζαν το όνομα της μάνας μου και του πατέρα μου. Πιο πολυ επειδη γνωριζαν της μανας μου επειδη ο πατερας μου ειναι γιος της γιαγιας. Ενώ ακριβώς διπλα μενει ο αλλος γιος της γιαγιας μου. Ήταν λίγο περίεργο. Μέτρησαν το ρολόι και είπαν ότι είναι να πληρώσουμε 5000 ευρώ !! Εγώ δεν τους είδα ούτε μιλησα, μόνο η μητερα μου ηταν. Παίζει να είναι απατεώνες ;;; Δεν ηταν με αμαξι της ΔΕΗ. Αν είναι απατεώνες, λογικά οταν ερθει ο λογαριασμός της ΔΕΗ θα ειναι φυσιολογικος(;;). Αν όμως δεν είναι απατεώνες, και είναι οντως 5000 ευρώ ;; Δεν γίνεται να είναι τόσα πολλά !!! Μένει μόνη της η γιαγιά μου αλλά δεν είναι σε θέση να κάνει δουλειές κλπ. Όλους αυτούς τους μήνες πληρώναμε φυσιολογικά ποσά, δεν παραλείψαμε ούτε έναν λογαριασμό. Τι έγινε ξαφνικά ;; Τι πρέπει να κανουμε ;; Τα πληρώνουμε έτσι επειδή - τι να κάνουμε συμβαίνουν και στις καλύτερα οικογένειες ;; Δεν πάει έτσι κανονικά, κάτι πρέπει να γινει. Έχει κανένας/καμία ανάλογη εμπειρία ; Κάποια συμβουλή; Δεν είμαι troll.

Χθες στο Χαλάνδρι πλησίασαν εμένα και μια φίλη μου δύο αγόρια, γιατί προφανώς τους αρέσαμε. Αφότου πέρασαν οι συστάσεις, με ρωτάει εμένα ο ένας «Τι σπουδάζεις ;» κι απαντώ ότι σπουδάζω φιλολογία. Μου είπε στα ίσια πως δεν του άρεσε, διότι είναι της Νομικής. Και ρωτώ εγώ … πόσα κόμπλεξ, μα πόσα ;

Γεια σας, ειμαι 28 χρονων και ειμαι σε σχεση με το αγορι μου 6 χρονια. Ηταν κεραυνοβολος ερωτας από την σχολη και από τοτε βαδιζουμε μαζι σε κάθε νέο βημα (εργασια, στρατος κτλπ) τον αγαπαω πολύ και είναι η πιο ειλικρινης και ομορφη σχεση που ειχα ποτε. Με τα πανω της και τα κατω της όπως ολοι. Το μυαλο μου όμως δεν καθετε ησυχο. Όταν ημουν 16 κ μεχρι τα 18 ημουν τρελα ερωτευμενη με ένα παιδι οπου ειχαμε εφηβικη σχεση (φιλακια , αγκαλιτσες) και καναμε κ πρωτη (και τελευταια ) φορα σεξ. Μετα λογω φοιτητικης ζωης και σχολης χωρισαμε και πληγωθηκα πολύ (δικη του αποφαση). Περασανε τα χρονια και τον ειχα ψιλοξεχασει αλλα περυσι ετυχε να συναντηθουμε ολη η τοτε παρεα των εφηβικων μου χρονων για ένα 3ημερο και να θυμηθουμε τα παλια μαζι και το παλιο ‘’ζευγαρακι’’ της παρεας. Όταν τον βλεπω ποναει η καρδια μου, συγκινουμε με κάθε τι που εχει αλλαξει πανω του (εβγαλε γενια , είναι πιο ογκωδης) και αυτος εχει ένα χαμογελο , τον βλεπω ότι με θελει και το λενε και συνεχεια και οι φιλοι μας (μας πειραζουν ότι ταιριαζουμε-ειμαστε ιδιοι κτλπ). Νομιζω πως μου εχει μεινει απωθημενο και πραγματικα εχω προσπαθησει πολύ στο να μην εχω απωθημενα και να ειμαι ισσοροπημενη αλλα από τοτε που βρεθηκαμε ολο τον σκεφτομαι. Βγηκαμε και στην αθηνα για έναν τελευταιο καφε , ειδαμε ότι υπηρχε ελξη κ του ειπα ότι είναι καλυτερο να μην ξαναμιλησουμε εκτος εάν χρειαστει κατι σοβαρο οπου θα ειμαι για παντα διπλα του. Νιωθω ενοχες για όλα αυτά , ακομα κ για αυτή την εξομολογιση που κανω εδω. Δεν το εχω πει σε καμια φιλη μου , το κραταω μεσα μου. Τι να κανω ρε παιδια??? Το ξερω ότι απλως νοσταλγω την ανεμελια που ειχα τοτε αλλα πως θα τον βγαλω από το μυαλο μου??

Είμαι 20 και πρόσφατα ξεκίνησα να έχω σεξουαλικες επαφές με το αγόρι μου και ξέρω ότι πρέπει να ξεκινήσω να κάνω τεστ ΠΑΠ. Το θέμα είναι ότι εγώ στο παρελθόν δεν χρειάστηκα ποτέ γυναικολόγο, εκτός από μια φορά που πήγα σε αυτόν που πηγαίνει η μητέρα μου, επομένως δεν έχω ιδέα που να πάω.. Επιπλέον η μητέρα μου δεν γνωρίζει τίποτα καθώς πιστεύει ότι δεν είναι καλό να ξεκινάνε οι σεξουαλικες επαφές πριν από τον γάμο ( δεν είναι φανατική χριστιανη παρολαυτα έχει τη θρησκεία ως ένα πολυ μεγάλο κομμάτι της ζωής της, καμία φορά νιώθω πιο μεγάλο και από τα παιδιά της). Σκέφτομαι να πάω με κάποια φίλη μου αλλά αν τύχει κάτι και το μάθει η μητέρα μου? Μου έχει πει ότι θα σεβαστεί την επιλογή μου αν προχωρήσω, σε μια συζήτηση που είχαμε κάνει, αλλά εγώ δεν θέλω να της πω κάτι πάνω στο θέμα. Είναι προσωπικό δικό μου και δεν νιώθω ότι θέλω να της το "ανακοινώσω"

Ντρεπομαι για λογαριασμο μου,για τις απειρες φορες που πανω σε καβγα αποκαλεσα την μητερα μου αγραμματη. Το μετανιωνα αμεσως μολις το ξεστομιζα, αλλα το επαναλαμβανα. Ειμαι αθλια κορη. Αυτη ηταν η ανταμοιβη της μανας μου για οσα μυρια εκανε να με μορφωσει; Να βγαλει μια κορη που θα την αποκαλει αμορφωτη; Κριμα στα πτυχια μου και στην υποτιθεμενη δικη μου "μορφωση". Ειμαι νευρικια πολυ και θερμοκέφαλη, αλλα ο πραγματικα μορφωμενος ανθρωπος εκει φαινεται: στο πώς συμπεριφερεται στον διπλανο του οταν ο διπλανος του τον φερνει στα ορια του. Ντρεπομαι.