ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μήπως ξέρετε γιατί κάποιοι βάζουν πιο σκούρο φιμέ τζάμι στα πίσω τζάμια του αυτοκινήτου ενώ στα μπροστινά πιο ανοιχτόχρωμο? Αναφερομαι σε αντρα 45 χρονων και οχι καγκουρα.

Βγαίνω με μια κοπέλα εδώ και έξι μήνες. Συμφοιτήτρια μου από τη σχολή. Όμορφη δυναμική και έξυπνη. Καπάτσα την λέει η ξαδέρφη μου που είναι στην ίδια σχολή σε μεγαλύτερο έτος και την έχει γνωρίσει καλά. Προχθές (Τρίτη) μου μου έριξε στο τραπέζι την ιδέα να πάμε στην Αράχωβα για 28η Οκτωβρίου. Όχι ακριβώς ιδέα αλλά "28η πάμε Αράχωβα εκδρομή θα πανε και οι φίλες μου με τα αγόρια τους". Της είπα ότι είναι λίγο νωρίς για Αράχωβα αλλά οκ αν θέλουν δεν έχω αντίρρηση και στο καπάκι της λέω πως θα ανέβουμε στην Αράχωβα οργανώνει η σχολή κάτι η θα πάμε με το ΚΤΕΛ; Στο άκουσμα ΚΤΕΛ την επιασαν υστερικά γέλια και μου είπε Οκ Μιχαλάκη καλή η πλάκα αλλά έχεις αυτοκίνητο φυσικά θα πάμε με το αυτοκίνητο και θα πάρουμε μαζί μας και τη Ν με τον Γ γιατί ο Γ δεν έχει. Της απάντησα ότι το αυτοκίνητο μου είναι λίγο παλιό για τέτοια διαδρομή κι εγώ δεν έχω τόση πείρα στην οδήγηση για τέτοιο ταξίδι ( πέρασα το δίπλωμα πριν ενάμιση χρόνο). Απάντηση: Αν ξεκινάς έτσι δεν κάνουμε τίποτα οδηγείς ενάμιση χρόνο και φοβάσαι να βγεις εθνική; εμένα τα ξαδέρφια μου στο χωριό από τα 16 τους μπαινουν στην εθνική με πατιλίκια κι εσύ 21 χρονών μαντράχαλος φοβάσαι; Και εντάξει το αυτοκίνητο σου είναι λίγο παλιό αλλά δεν μπορείς να πάρεις του πατέρα σου το αυτοκίνητο; Δε νομίζω να μου το δώσει της είπα το αυτοκίνητο του είναι και μεγάλο και καινούριο δεν το έχω πάρει ακόμα ούτε μέσα στην Αθήνα. Δηλαδή μου λέει τη νεκροφόρα ο πατέρας σου την αγόρασε για να τη δείχνει στη γειτονιά; Δεδομένου του ότι ο πατέρας μου αντιμετωπίζει ένα ελαφρό πρόβλημα υγείας τα τελευταία τρια χρόνια το οποίο όμως του δημιουργεί αρκετά προβλήματα ένιωσα εκείνη την ώρα ένα τσούξιμο στα μάτια και μια άγρια διάθεση να της αστράψω ένα σκαμπίλι για να της φύγει το σαγόνι. Κρατήθηκα. Από προχθές που έγινε το σκηνικό δεν θέλω να τη δω στα μάτια μου. Απογοητεύτηκα. Συν το γεγονός ότι κάποια στιγμή το καλοκαίρι που ήμουν με τον ξάδερφο μου σε μια καφετέρια άκουσα τη μάνα της που καθόταν σε μπροστινό τραπέζι και δεν με είχε δει με μια άλλη να λένε ότι είμαι καλή περίπτωση γιατί ο πατέρας μου έχει στρωμένο φαρμακείο, φαρμακευτική σπουδάζουμε και εμείς και εγώ ως μοναχογιος θα το πάρω οπότε μια χαρά της έκατσε της κανακάρας της. ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΧΑΛΒΑΣ ΒΕΒΑΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΤΣΙ. Τότε δεν έδωσα σημασία ήμουν μέσα στον έρωτα και για εμένα οι γαμοι και τα κουφετα είναι κατι πολύ μακρινό . Τώρα δεν θέλω να την ξαναδώ. Ξενέρωσα. Είμαι κάπου λάθος; Μάλλον είμαι και δεν το είχα πάρει είδηση.

Με εναν άνθρωπο που εξ αρχής σε γεμιζε ονειρα για το μελλον και ξαφνικά δυο χρονια μετα ουτε λόγος; Ειμαστε 25 και 29ετων στην αρχη υπηρχαν καποιοι ανούσιοι τσακωμοι για χαζομάρες( πχ. FB) ,τους οποιους καναμε υποχωρήσεις κ τ ξεπερασαμε. Μένουμε κ οι 2 με τους γονεις μας, λεγαμε να πιασουμε σπιτι να μεινουμε μαζί κ πως θα αρραβωνιαζομασταν γ αρχη ή θα καναμε ενα πολιτικό μιας κ θελουμε πολυ ο ενας τον αλλο και εχουμε βλέψεις γ μωρο κτλ(ειδικα εκεινος τρελενεται γ μωρακια).Οι μισθοι μας αρκουν για αυτο.. για ενα παιδι ισως στενεμενα βεβαια,αλλα όλοι πλεον ετσι είναι πιστεύω.Το τελευταιο διάστημα δεν κανει λογο ουτε απλα για να μεινουμε μαζι.. κ σε τυχαιες συζητήσεις το τοποθετεί σε τουλαχιστον 2 χρόνια μετα ,γιατι η δουλεια του δεν τον ικανοποιεί απόλυτα πλεον κ θελει να κανει κατι δικο του(το οποιο αν γινει,θα γινει τουλαχιστον σε μια 5ετια) καθε φορα που ακουω κατι τέτοιο με χαλαει πολυ.Νομιζω πως μετανιωσε και δεν πιστευει πως εγω ειμαι αυτη η μια.. Γιατι τοσα όνειρα κ να βιαζεσαι και να ψαχνεις σπιτι κτλ κ μετα να λες δε βγαίνουμε για να γινει αυτο ακομα, να περνάει ο καιρός και τελικα ενα τίποτα στο τελος;;

Βαρέθηκα να διαβάζω εξομολογήσεις από παιδιά 19 και 20 χρονών που λένε ότι βαρέθηκαν να είναι μόνα τους.... Πότε προλάβατε να βαρεθείτε καλέ; Κι εγώ στα 20 έκανα την πρώτη μου σχέση και είχα την πρώτη μου ερωτική επαφή. Και ξέρετε κάτι; Μου πήρε 2 χρόνια να καταλάβω και πως έπρεπε να το κάνω για να μου αρέσει επαρκώς το σεξ και κάπου 15 χρόνια για να καταλάβω πως πρέπει να συμπεριφέρομαι και να μου συμπεριφέρονται σε μια σχέση. Και η ζωή μου έχει υπάρξει πολύ πλούσια από εμπειρίες, έρωτα, δράμα, μοναξιά και φτου και από την αρχή. Αυτό που θέλω να πω είναι πως στα 19 και στα 20 είναι και λίγο λογικό να μην έχετε πολλές εμπειρίες. Θα έρθουν, μην ανησυχείτε... Και δεν θα είναι και όλες καλές. Αν μη τι άλλο να χαίρεστε που δεν ξοδευτήκατε και μικρότεροι που το μυαλό δεν λειτουργεί και καλά για να έχετε σωστή κρίση.

Πάντα σε όσες σχέσεις έχω κάνει, ήμουν η αστεία της σχέσης. Δεν το λέω για κακό μου αρέσει να κάνω τους άλλους να γελάνε, αλλά υπαρχει ενα λανθασμένο στερεότυπο του ότι οι άντρες έχουν και καλά καλύτερο χιουμορ.

Λείπω ένα χρόνο περίπου εξωτερικό. Βόρεια Ευρώπη. Ήρθα με έτοιμη δουλειά και σπίτι μόνη μου. Ήμουν από εκείνους που πίστευαν ότι τίποτα δε λειτουργεί στην Ελλάδα. Δε θα ξεχάσω την πρώτη μέρα που προσγειώθηκα. Δε θα ξεχάσω εκείνη τη μαυρίλα στον ουρανό και τη θάλασσα, όπως έγινε και η ζωή μου. Εκείνο το γαλάζιο μου λείπει τόσο, μου λείπει το 'σπίτι' μου ο πιο όμορφος τόπος του κόσμου. Εδώ οι άνθρωποι είναι απρόσωποι κρύοι, τους χαμογελάς και κοιτάνε το πάτωμα. Οι Έλληνες εδώ είναι μετανάστες στις χειρότερες εκδοχές της λέξης. Συχνά με ρωτάνε γιατί άφησα εκείνη την όμορφη ζεστή χώρα, πλέον δε θυμάμαι. Θέλω να γυρίσω πίσω, μου λείπει ο τόπος μου οι μυρωδιές το καλοκαίρι, μια μπύρα στο μπαλκόνι μετά τη δουλειά... εκεί δεν έχουνε μπαλκόνια, έχουν παράθυρα που μισοανοίγουν. Μου λείπουν τα χαμόγελα της γειτόνισσας, οι απλήρωτες υπερωρίες παρέα με ανθρώπους που μετά θα πας να πιείς μια μπύρα γιατί και εδώ κάνεις υπερωρίες αλλά ο μάνατζερ δε θυμάται το όνομά σου. Εδώ δε θυμούνται το όνομά σου, είσαι εκείνη η Ελληνίδα..

Ούτε να με φτύσει δεν γυρνάει ρε παιδιά με βλέπει και αλλάζει 15 χρώματα. Φαίνεται σαν ενοχος όταν με αντικρίζει και εγώ του έχω φερθεί με τον καλύτερο τρόπο με διακριτικότητα στα όσα προέκυψαν ανάμεσα μας (αν και πολλα χρόνια μικρότερη του) και τελικα μου αποδεικνύει κάθε μέρα ποσο κότα ειναι και άνανδρος. Αλλα τελικα οι άνθρωποι είμαστε μαζοχιστές και μένουμε σε μέτριες καταστάσεις απ οτι φαίνεται. Δεν μπορω να κανω κάτι περνάει ο καιρός αλλα εγώ δεν τον ξεχνάω και κάθε μέρα γίνομαι χειρότερα. ?

Ποναει ακόμα και ας έχει περάσει αρκετός καιρός. Είναι πολυ περίεργο αυτό που παθαίνω.. Κάθε πρωί με το που ξυπνάω, ξυπνάω σαν τρομαγμένη να το πω, ένα αίσθημα πολυ περίεργο αλλά οχι καλό. Γενικά αυτό το έχω από τότε που χώρισα και έχει περάσει πολύς καιρός, αλλά με το που ξυπνάω αμέσως το μυαλό μου τον σκέφτεται και πετάγομαι από το κρεβάτι σαν να με κυνηγάνε και όλο αυτό μου χαλάει την ψυχολογία πολυ.. και τον ύπνο

Το να είσαι ερωτευμένη με κάποιον διάσημο, είναι οκ, γιατί ξέρεις απλά ότι δεν πρόκειται ποτέ να είστε μαζί.Το να είσαι ερωτευμένη με κάποιον ημιδιασημο, είναι φρικιαστικό.. Πρέπει να ανεχεσαι την κοινωνικότητα και τις επιτυχίες του, πρέπει να ανεχεσαι το να μοιράζει τον ελάχιστο χρόνο του Κάτω από τη σκηνή με περισσότερες από σένα κοπέλες, πρέπει να ανεχεσαι τη διακριτικότητα που πρέπει να επιδεικνύεις κάθε φορά που είστε στο ίδιο μέρος, πρέπει να ανεχεσαι ότι ποτέ δε θα έρθει να σου"τα παρατάω όλα, πάμε να φύγουμε τώρα".. Πρέπει απλά να τον περιμένεις και να συμβιβαζεσαι..Κι αν δεν είναι κι αυτό πού σου ταιριάζει,την έβαψες!

Όταν ρισκάρεις ξέρεις ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες και να χάσεις.. Όταν τα παίζεις όλα για όλα, πηγαίνεις προετοιμασμένη για κάθε αποτυχία..Κι πιστεύεις ότι δε θα πονέσεις γιατί είσαι συνειδητοποιημένη αυτή τη φορά, ξέρεις τις πιθανότητες σου και τα πιθανά αποτελέσματα..Κι όμως, πόνεσε τόσο πολύ!Στην αρχή είσαι οκ, γιατί λες εντάξει, προσπάθησα κι έχασα, ήξερα από την αρχή ότι το τέλος μπορεί να μην είναι αυτό που θα ήθελα.. Όταν όμως έρχεται η πραγματική αποτυχία, είναι φρίκη.Ειναι καταστροφικό για σένα,για τον εγωισμό και την προσπάθεια σου, ακόμα κι αν το περίμενες.. Είναι το ίδιο οδυνηρό με την απρόσμενη αποτυχία, αυτή που είχες ζήσει χρόνια πρίν,που δεν ήξερες από που σου ήρθε..