...δεν υπάρχει ένας άνθρωπος απροβλημάτιστος πια να σε ακούσει και να σε στηρίξει. Πόσες ματαιώσεις, πόσα άγχη, πόσες δυσκολίες περνάς για χρόνια, αδιαμαρτύρητα, και σου έχουν γίνει καθημερινότητα... Δεν υπάρχει κάποιος καλύτερα απο σένα για να σε στηρίξει, να σε "ανεβάσει" Θα σε ακούσει αλλά στην πραγματικότητα θα έχει κι εκείνος την ανάγκη να πει τα δικά του και να τον στηρίξεις εσύ... Σε ποιόν να πω αυτά που θα λεγα σε εσένα, ούτε στον ίδιο τον εαυτό μου δε μπορώ, δεν έχω εγώ δικό μου άνθρωπο κανένα, αυτά που θα λεγα σε εσένα για να πω...