ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η καλύτερη εκδίκηση είναι η αδιαφορία...κ εμένα μου φέρθηκαν πολυ σκάρτα και φθηνά αλλά κράτησα την αξιοπρέπεια μου και προχώρησα...μπορεί να άργησα να συνέλθω αλλά τουλάχιστον νιώθω καλά με τον εαυτό μου τώρα...αυτό που αναρωτιέμαι είναι...οι άνθρωποι που μας φέρθηκαν άσχημα και μας πλήγωσαν σε τεράστιο βαθμό το βρίσκουν μπροστά τους κάποια στιγμή;

Γιατί υπάρχει τόσος εγωισμός στις μέρες μας? Του είπα δυο-τρεις φορές να βγούμε και τις απέφυγε όλες με φθηνές δικαιολογίες ενώ φαίνεται ότι γουστάρει.Πρέπει να έχει άλλη, αυτό έχω καταλάβει.Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί δεν το λέει ξεκάθαρα? Γιατι να θέλεις να βασανίζεις κάποιον που έχει ααισθήματα?Δεν νομιζω να πάρω απάντηση απ' αυτον, οποτε περιμενω τις δικες σας.Καλές γιορτές.

Παίδες αν ξέρω βρίσκομαι με έναν τύπο 2 μήνες τώρα, είπαμε δεν έχουμε σχέση γιατί και αυτός είναι σε μιας περίεργη φάση της ζωής του αλλά και εγώ. Το θέμα είναι ότι υπάρχει κάτι πολύ βαθύ στην όλη ιστορία. Δεν κάνουμε πολύ συχνά σεξ αλλά συζητάμε πολύ λέμε τα σώψυχα μας και νιώθω αυτήν τη βαθύτερη σύνδεση δεν ξέρω πως να το εξηγήσω. Και αυτός την δεύτερη μέρα μου είπε ότι είμαστε τόσο διαφορετικοί αλλά και τόσο ίδιοι. Ώρες ώρες νιώθω σα να βλέπω τον αρσενικό μου εαυτό. Επίσης επειδή και οι δύο παιρνάμε ο καθένας μια περίεργη φάση στη ζωή του λέμε τι αισθάνεται γι’αυτό ο ένας στον άλλον. Σαν καταφύγιο αυτό. Είναι σα να έχεις μια ιδιαίτερη σχέση με έναν άνθρωπο που τον αισθάνεσαι ταυτόχρονα, φίλο, σύντροφο,αδερφό και παρόλο που δε συναντιόμαστε συχνά αυτό το αίσθημα παραμένει. Έχει ζήσει κανείς κάτι τέτοιο;

Λειπεις και θα μου λειπεις μεχρι να πεθανω και ας μην νοιαζεσαι,και ας με μισεις και ας μην το μαθεις και ποτε.....

Επείδη πολύς κόσμος διαβάζει τη lifo και οι περισσότερες θα έχουμε να διηγηθούμε ιδια περισταστικα ήθελα να ρωτήσω. Χωρίζεις από ένα τύπο μετά από δυο βδομάδες που τον ξέρεις, ο οποίος δεν μπορεί να το αποδεχτεί και έρχεται και σου την στήνει κάτω από το σπίτι σου. Τι κάνεις σε αυτή την περίπτωση? Προς το παρόν σκέφτομαι να πάω στην αστυνομία γιατί δεν ξέρω που μπορεί να φτασει η τρέλα του καθενός.

Τα ειχαμε σχεδον 6 μηνες, και παντα αυτος ηταν ο πιο ερωτευμενος και αυτος που εδινε πολλα περισσοτερα. Και τωρα που χωρισαμε, εχουμε κρατησει φιλικες σχεσεις. Και σιγουρα 2-3 φορες τη βδομαδα θα μου στειλει και θα μιλησουμε. Το θεμα ειναι οτι εχουμε να συναντηθουμε απο τον Σεπτεμβριο, τωρα εχουμε Δεκεμβριο. Και σε καθε φορα που μιλαμε, μου αναφερει ειτε οτι με πεθυμησε, ειτε οτι θελει να συναντηθουμε κτλ. Και εγω σα το ζωο καθε μα καθε φορα του λεω ενταξει, και του λεω ποτε μπορω. Και απανταει "ενταξει θα δουμε". Και εξαφανιζεται. Και μετα απο λιγες μερες ξανα το ιδιο. Ε τι στο καλο? Μπορει καποιος να το εξηγησει; Θελει ή δε θελει να συναντηθουμε; Φοβαται οτι θα θυμηθει ποσο ερωτευμενος ηταν και δε θελει; Μιλαει για συναντηση απλα για να κουβεντιασει κατι; Τι;

ειδα μια εξομολογηση σχετικα με το πως εκδικηθηκε την πρωην του ενα παλικαρι. θα σας πω την δικια μου οπτικη πανω στο θεμα γιατι το σκεφτομαι αρκετα αυτη την περιοδο. στη δικια μου περιπτωση η κοπελα φερθηκε αρκετα ασχημα μετα το τελος της σχεσης. και εγω εφτασα πολυ κοντα στο να παιχτει φαση με πρωην φιλη της. πανω στα νευρα μου και στο θυμο μου ηθελα να την κανω να πονεσει οπως πονεσα εγω. ομως δεν εδωσα συνεχεια. γιατι σκεφτηκα οτι χρησιμοποιεις την αλλη κοπελα με τον χειροτερο δυνατο τροπο. σαν ενα εργαλειο για να πονεσει καποιος. και οκ πες την πληγωνεις. τι θα αλλαξει? τιποτα απολυτως.απο την αλλη πλευρα ειχα σκεφτει τοτε οτι οποιος μενει ατιμωρητος θα συνεχισει τα ιδια μια ζωη. οποτε αν σε αδικουν πρεπει να ανταπωδιδεις. ομως δεν απαντας στην αδικια με αδικια. και δεν σου δινει κανεις το δικαιωμα επειδη καποιος σε πληγωσε να τους πληγωσεις και εσυ. δεν ειμαστε τιμωροι. ειμαστε ανθρωποι και πρεπει ειτε να συγχωρουμε ειτε να αποχωρουμε. αλλα εως εκει.νιωθω υπερηφανος και ανακουφισμενος για την αποφαση μου. εχει περασει καιρος και εμαθα οτι αν το ειχα κανει τα πραγματα θα ειχαν εξελιχθει παρα πολυ ασχημα γιατι υπαρχαν παραμετροι που δεν γνωριζα. πιστευω οτι οταν καποιος φαιρεται ασχημα σε καποιον, καποια στιγμη θα τα βρει μπροστα του. στην δικια μου περιπτωση δυστυχως αυτο ισχυει και η κοπελα δυστυχως πληρωσε για τις επιλογες της, χωρις να κανω το παραμικρο.

Απορία.. έχει κάποιο καιρό που έχω σοβαρά προβληματα( mental illness )και διαγράφονται ξεκάθαρα πια στο πρόσωπο μου. Όταν με ρωτάνε συνεπώς ( άνθρωποι που δεν το γνωρίζουν) τι κάνεις; Τώρα που θα δω και πολλά ατομα λόγω εορτών,που είχα να δω καιρό π.χ και με άφησαν στην καλύτερη μου φάση . Τι θα τους πω; Γενικά όταν σε ρωτάνε τι κάνεις στο τηλέφωνο ή σε μήνυμα που δεν μπορείς να το αναλύσεις πολύ τι λες; Γιατί από κοντά πετάω φράσεις τύπου όπως με άφησες , υγεία πάνω από όλα.. αλλά νιώθω ψεύτρα να λέω α πολυ καλά όλα οκευ. Αλλά δεν θέλω να το συζητάω ... Μπορώ να λέω τύπου καλα μωρέ πες μου εσύ τα νέα σου; Είναι λίγο δύσκολο να προσποιείται κάποις τελικά

Σε 15 μέρες φεύγει ένας χρόνος, μέσα στον οποίο δεν είχαμε τη παραμικρή αλληλεπίδραση. Και αν ήταν να επιστρέφαμε στη προτέρα μας κατάσταση ,τοτε ποιος ο λογος για ολα αυτά., Μη μου πείς πως όλα είναι μαθήματα ζωής, γιατί εγώ δε νιώθω να έχω μάθει κάτι. Αντιθέτως νιώθω ένα "βάρος" μέσα μου. Νιώθω σα να σέρνω μαζί μου τόνους λέξεων,συναισθημάτων ,πράξεων που ποτέ δε έλαβαν χώρα γιατί δε πρόλαβαν, Νιώθω πως σέρνω μια σχέση-φάντασμα,μ'ενα φινάλε δυσδιάκριτο.Ναι,δυσδιάκριτο. Πάντα μπέρδευα την άνω με τη κάτω τελεία. Δεν έχω τη παραμικρή ιδέα του τι θέλεις πλέον,αν και κάτι "υποψιάζομαι" από την επαφή που δεν έχουμε. Αλλά επειδή ξέρεις και ξέρω πως τα φαινόμενα απατούν ,στην απειροελάχιστη πιθανότητα που με περιμένεις να έρθω.. Δε θα έρθω,δε θα έρθω να σε βρώ,όχι επειδή θα νιώσω αμήχανα,φοβάμαι να εκτεθώ και τα λοιπά. Δε θα έρθω γιατι ίσως αυτό να έπρεπε να είχα μάθει..να τα παρατάω. Δε θα έρθω γιατί όσο pathetic και αν ακουγεται (διαβάζεται) το αφήνω στη τύχη το φινάλε και ας μη πιστεψα ποτέ σε αυτή. Καλές γιορτές να έχεις,να θυμάσαι πως κάποιοι άνθρωποι καλό θα ήταν να μη γνωρίζονται ,εφόσον ο ένας βγάζει το χειρότερο εαυτό στον άλλο,Αλλά αφού συνέβη ,η "μαγκιά"πλεόν είναι στο να το διαχειριστείς και να επιβιώσεις.Δε θα είσαι ίδιος μετά..θα είσαι ένας άλλος άνθρωπος.

Ένας γνωστός μου, που τον είχα γνωρίσει πριν από μερικά χρόνια μέσω κοινής παρέας,μου κάνει πολλά like ειδικά τον τελευταίο καιρό.Το περίεργο δεν είναι αυτό, γιατί ανέκαθεν μου έκανε σε διάφορες αναρτήσεις που ανέβαζα, όμως άρχισε να μου κάνει και σε φωτογραφίες μου ,ενώ ποτέ δεν μου είχε κάνει μέχρι τώρα.Να το θεωρήσω ως φλερτ?Προσπαθεί να με κάνει να τον προσέξω?Πάντως απο επικοινωνία μόνο τα τυπικά λέμε, δεν μιλάμε πολύ συχνά,επειδή ως παρέα έχουμε χαθεί τα τελευταία χρόνια,όμως συνεχίζει να μου κάνει like παρόλο που έχουμε πολύ καιρό να συναντηθούμε απο κοντά.