ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Άδεια η μεριά σου στο κρεββάτι... Αδεια και η καρδιά μου... μακάρι να μπορούσες να με κανεις να σε πιστέψω ξανά και να σε εμπιστευτώ... ποσό ακόμα θα μου λειπεις τόσο;; Μέχρι να μάθω ότι προχωρησες μάλλον.. ε ας έρθει γρήγορα και αυτό να τελειώνουμε. Η μηπως θα χτυπάω το κεφάλι μου στο τοίχο;;; Είδωμεν....Κωνσταντίνα

Να βρούμε και οι δύο δουλειά, να φτιάξουμε το σπιτάκι μας και να είμαστε ευτυχισμένοι αυτό μόνο.

Εκοψα το τσιγάρο μέρα από 26 χρόνια και απλά υποφέρω μέχρι και ταχυκαρδία έχω δλδ έλεος... Υπάρχουν κ άλλοι εδώ μέσα που είχαν αυτά τα συμπτώματα?

Γειά σας!!Ξέρω εναν τυπο εδω και έναν χρόνο. Κατι έδειχνε αλλα εγω όλο του ξέφευγα, δεν σκεφτόμουν να κανω τιποτα μαζί του ενω μου άρεσε.Το σκηνικό έγινε πριν τρεις βδομάδες...Είχαμε επικοινωνία, σεξ σχεδόν για 5 μέρες μέχρι που έφυγε προσωρινά για την πόλη του. Ολα κόπηκαν αν εξαιρέσουμε κάποια μηνύματα που έστειλα εγω όσο έλειπε τα οποία απαντούσε θετικά αλλα ποτε δε συνεχίζαμε την κουβέντα ιδιαίτερα. Κατα τ'άλλα σιωπή. Γυρίζει στην πόλη μου. Πως φέρομαι; Το γεγονός οτι δε μου μιλάει ενω είμαστε μακριά είναι ανησυχητικό ή να το δω θετικά γιατι δε ξέρουμε ακόμα που θα οδηγηθεί όλο αυτό. Και εγω έχω ενδοιασμούς γιατί ήταν μικρό το διάστημα της στενής επαφής μας αλλα δε περίμενα να μην υπάρχει καθολου επικοινωνία εκ μέρους του.

Ο πεθερος μου κλαιγεται που δεν βγαινει, ζηταει να του τα ακουμπαμε καθε μηνα, μιλαμε για 200 με 300 ευρω μηνιαιως. Ποτε δεν μας βοηθησαν οικονομικα σε τιποτα. Εχουμε αγανακτησει με τον αντρα μου, αλλα τους λυπομαστε. Ειναι 60 χρονων αλλα δεν δουλευουν απο τα 40, βγηκαν σε μειωμενη συνταξη, τοση τεμπελια δε δει στη ζωη μου. εχω 2 χρονια παντρεμενη, οταν παντρευτηκα πιστευα οτι ειναι φτωχοι αλλα αξιοπρεπεις, οκ δεν μπορουν να βοηθησουν αλλά οχι οτι θα ειναι κ ζητουλες. Ειλικρινα δεν μας περισευουν, ο μισος μισθος μου απ τη δουλεια παει σε αυτους αλλα ειμαι ορφανη απο γονεις κ το θεωρω απανθρωπο να ξεκοψω τον αντρα μου απ τους δικους του. Τωρα στα 60 κ να θελουν δουλεια ποιος θα τους παρει? Πως θα διαχειριζοσασταν μια τετοια κατασταση?

Καλησπέρα!Είμαι 28 χρονων κοπέλα ,κοινωνική,αρκετά όμορφη (από αυτά που λένε και που βλέπω πως με παρατηρούν αρκετά οι άντρες),έξυπνη .Ομως είμαι 3χρόνια μόνη .Μήπως φταίει που βγαίνω συχνά με άντρες φίλους (γκεη),μήπως δεν είμαι αρκετά δυναμική,μήπως απλά δεν είμαι αρκετά ενδιαφέρουσα,μήπως δεν του κυνηγάω αρκετα,μήπως δεν θα βρω ποτέ κάτι που να με ενθουσιάσει?Και δεν ζητάω κάτι τρελό,εμφάνιση δεν με νοιάζει τόσο (έννοειται παίζει ρόλο αλλά όχι τον σημαντικότερο) όσο η επικοινωνία με τον άλλον.Ολοι μόνο το σεξ σκέφτονται;Δεν λέω καλό το σεξ και απαραίτητο αλλά το meaningless μετά από λίγο βαρετό

Γράφω..σβηνω..για εκείνον.. Σκέφτομαι,νοσταλγώ,μελαγχολω..συνερχομαι με τη βοηθεια τής λογικής. Αλλιώς δεν ισορροπειται η κατάσταση. Αλλά, διαολε,δεν ήθελα τη λογική. Ήθελα να με απορροφήσει το συναίσθημα και να μη χρειαστεί να στηριχτω στο μαθηματικό τύπο τού πραγματος : αν ηταν ερωτευμένος αληθινά - θα ήταν εδώ / δεν είναι, αρα δεν ήταν. Και,όπως γίνεται συνήθως,δεν πληγώνει το αποτέλεσμα, αλλά η προσδοκία που είχες για αυτό.

"Αυτός σε θέλει μονο για σεξ.Αλλά δεν θέλει να τον θέλεις κι εσύ μόνο για σεξ.Θέλει να τον θέλεις παραπάνω."

Λοιπόν για να τα ξεκαθαρίσουμε από την αρχή.. ακολουθεί μεγάλο κείμενο.. το θέμα είναι ερωτικό και ζητάω συμβουλη γιατί πλέον έχω χάσει το μυαλό μου και δεν ξέρω τι να κανω.. το λέω για να μην διαβάζουν χάνουν τον χρόνο τους ατομα που ψάχνουν άλλου είδους εξομολογήσεις.. Λοιπόν είμαι 18 χρόνων.. πάω τρίτη λυκείου.. και εδώ και σχεδόν 10 μήνες έχω φάει απίστευτο κόλλημα με έναν από τους καλύτερους φίλους μου με τον οποίο περνάω πολλές ώρες μαζι.. είναι γενικά πολύ καλοκαρδος αλλα και πολύ ντροπαλός.. τον γνωρίζω 3 χρόνια.. η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε και παλιότερα αλλά απλά δεν το παραδεχομουν ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό.. μπήκα σε μια σχέση μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια... Μπήκα και βγήκα από δύο σχέσεις.. και ο φίλος μου ηταν πάντα εκεί διαθέσιμος.. πάντα φλερταραμε.. παρόλο που λέγαμε πως είμαστε φίλοι.. τέλος πάντων αποφάσισα να παραδεχτώ στον εαυτό μου πως μου αρεσει και άρχισα να προσπαθώ να τον προσεγγίσω ερωτικά.. δεν το έχω ιδιαίτερα με αυτά αλλά παρόλα αυτά φτάσαμε σε ένα σημείο να έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ η σχέση μας που φερομασταν λες και είμαστε ζευγάρι.. πολλοί νόμιζαν πραγματικά πως ήμασταν.. μετά από πολυυυυυ καιρό.. αποφάσισα ότι δεν παει αλλο και αποφάσισα να του πω πως μου αρέσει.. η συμπεριφορα του άλλαξε αμεσως.. δεν πήρα βέβαια σαφής απάντηση για τα συναισθήματα του, αλλά έγινε πιο ανοιχτός και φαινόταν πως ένιωθε πολύ πιο άνετα μαζί μου.. και έκανε και κινήσεις εξίσου πιο εύκολα από ότι πριν.. να τονίσω ότι μιλάμε για τεχνικά αθώες κινήσεις όπως αγκαλιές, χάδια στα μαλλιά και στο πρόσωπο.. και το πιο προκλητικο που εκανε ήταν να με φιλήσει στον λαιμό αφού έμαθε πως μου αρέσει.. πήρα και εγώ θάρρος που λέτε.. ελπίδες κλπ κλπ.. αλλά δεν με έπιανε να μου μιλήσει να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.. του είπα τρεις φορές πως πρέπει να μιλήσουμε.. και μου έλεγε ναι ναι.. εεε μετά από σχεδόν ένα μηνα κουράστηκα και εγώ και απλά τον έπιασα και απαίτησα να μου πει πως νιώθει.. με τα πολλά και με τα λίγα.. μου είπε πως έχει αισθήματα για μένα.. αλλά δεν είναι τόσο δυνατά όσο τα δικά μου για εκείνον και ότι τα αισθήματα του γέρνουν λίγο περισσότερο προς το φιλικό.. και όταν απαίτησα να μάθω γιατί μου έδωσε ψεύτικες ελπίδες μου είπε πως δεν ήθελε να με πληγωσει και πως έχω δίκιο άμα θέλω να του θυμώσω κλπ.. αλλά ήθελε να μείνουμε όπως ήμασταν μέχρι εκείνη την στιγμή.. δηλαδή όπως το βλέπω εγώ, να φερομασταν σαν ζευγάρι αλλα να μην είμαστε.. δέχτηκα (γιατί προφανως είμαι ηλίθια).. έπεσαν διακοπές Χριστουγέννων και αποφάσισα να κρατήσω μια απόσταση.. η αλήθεια είναι το πήρα αρκετά βαριά.. και τέλος πάντων έκανε δύο τρεις φορές προσπάθειες να επικοινωνήσει.. του μίλησα κανονικά.. τελείωσαν οι διακοπές.. βρέθηκαμε όλα καλά.. φλερταραμε λιγοτερο.. αλλά παρόλα αυτά φλερταραμε.. και εχθές βγήκαμε με παρέα.. και ήταν πιο ανοιχτός από ποτέ.. όλο αγκαλιές.. όλο να με ακουμπάει στην μέση, στο πόδι.. με κράταγε αγκαλια όταν καθόμασταν σε έναν καναπε, μου εδωσε το μπουφάν του γιατί κρύωνα.. με φίλησε ξανά στον λαιμό.. κάτι που δεν το ειχε ξανακάνει εκτός από την ημέρα που του είπα πως μαρεσει.. και όταν έκανε τα κλασικά πρόστυχα αστεία του για άλλες κοπέλες έσκυβε στο αφτι μου και μου έλεγε.. πλάκα κάνω εεε.. και εγώ δεν έλεγα τίποτα.. ρε παιδιά τα λόγια του δεν συμβαδίζουν με τις πράξεις του και έχω αγανακτήσει.. έχετε καμία ιδέα τι μπορεί να συμβαίνει;;; Και τι να κάνω εγώ τώρα;; Τι μπορώ να κάνω;; Ευχαριστώ για τον χρονο σας και ευχαριστώ προκαταβολικά για την πολυτιμη γνωμη σας..

Χωρίσαμε εδώ και 2 μήνες.Δεν πήγαινε άλλο μου είπε το κουράσαμε.. Και από τότε έχω περάσει 3-4 φορές έξω από το σπίτι της.Εξομολογούμαι ότι την αγαπάω ακόμα. Όχι μόνο αγαπώ, Είναι άρρωστο??Πήγα μπας και την δω, μπας και αν έχει προχωρήσει..