Σήμερα το βράδυ,την ώρα που τρώγαμε,είπα στην κοπέλα μου πόσο ωραία μαγειρεύει.Αυτό που είπα το πιστεύω,γιατί πραγματικά τρελαίνομαι με τη μαγειρική της.Όταν το άκουσε,με ειρωνικό στύλ μου είπε να προετοιμαστώ κι εγώ,γιατί μάλλον θα χρειαστεί να μαγειρεύω όχι μόνο για τους δυό μας.Δέν πιστεύω να εννοεί για τραπεζώματα που της αρέσει να κάνουμε σε συγγενείς και φίλους.Να την βοηθήσω σε όλα τα άλλα όπως και κάνω,ναί,αλλά με το μαγείρεμα δέν το 'χω.Να παραγγείλουμε χίλιες φορές,δέν υπάρχει θέμα,αυτό άλλωστε της το έχω προτείνει και για εμάς γιατί κι εκείνη δουλεύει,και είναι φορές που ενώ τα έχει παίξει απ'την κούραση,θα μαγειρέψει έτσι κι αλλιώς.Από εκείνη τη στιγμή πήγε στο δωμάτιο,και μου είπε να μήν την ενοχλήσω γιατί θέλει να ηρεμήσει και να κοιμηθεί.Δέν θα την ενοχλήσω,δέν θέλω να να την τσιτώσω γιατί τελευταία έχει νεύρα και περίεργη συμπεριφορά.Ειδικά αυτό που κλείνεται στο δωμάτιο και κοιμάται,και αυτό που μένει στο μπάνιο για κανένα μισάωρο,δέν αντέχεται.Έχει αλλάξει εντελώς εδώ και ένα μήνα,και δέν μπορώ να καταλάβω γιατί.