ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Kayak tour στην Σαντορίνη.Λογικά θα τους βάζουν σε κανένα τζακούζι και θα κουνιούνται με τις μπουρμπουληθρες.Καμιά λογική.

γι αυτό:''Να μη φοβάσαι! Το ξέρω ότι φαινομενικά, στα λόγια είναι εύκολο... Όμως και στην πράξη, το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι ο φόβος, ο χειρότερος σαμποτέρ ο εαυτός μας. Πίστεψε σε σένα και πάλεψέ το! Μην το παίρνεις από φόβο, ότι θα πρέπει να κινήσεις βουνά και να τα πετύχεις όλα από τον πρώτο καιρό... Πάρε τα πράγματα μέρα με τη μέρα, ένα βήμα τη φορά, ξεκάθαρα και ευσυνείδητα, και όλα θα γίνουν, θα τα καταφέρεις! Τις καλύτερες ευχές μου από καρδιάς, να έχεις υγεία, ευτυχία και κάθε επιτυχία! ''μου δωσε δυναμη η κάθε λέξη.

Έχω γνωρίσει ένα παιδί το οποίο λέει ότι βρίσκονται ακόμα στα ξεκαθάρισματα με την πρώην του εδώ και 8 χρονια, αυτή του λέει συνεχώς ότι θέλει χρόνο, γενικά ουτε βγαίνουν, ούτε βλέπονται, μιλάνε σπάνια. Αυτός της έχει πει πολλές φορές να βρεθούν να ξεκαθαρίσουν αν θα τα βρουν ή να συνεχίσει τη ζωή του κι αυτή όλο αρνείται, ενώ γενικά τον έχει γραμμένο. Τι συμβαίνει? Αν τον ήθελε δεν θα ήταν μαζί?

Κάνω μια ιδιαίτερα πιεστική δουλειά αλλά επειδή είναι καλά αμειβόμενη σε συνθήκες κρίσεις, δεν λέω τίποτα. Μακάρι να μπορούσα να πω περισσότερα,αλλά αντιμετωπίζω πολλά προβλήματα,κυρίως σε σχέση με τους "από πάνω". Δεν υπάρχει εργασιακό μπούλινγκ ή κάτι τέτοιο (ας πούμε οι όποιες πιέσεις είναι στα πλαίσια της νομιμότητας) αλλά σε συνδυασμό με την ευθύνη, πλέον είμαι στα όρια μου. Κλαίω μόνος μου, και επειδή έχω κάποια κιλά παραπάνω από το κανονικό, τιμωρώ τον εαυτό μου με το να μη τρώει πολλές φορές (εννοώ κανονικό γεύμα) γιατί "νιώθω πως δεν αξίζω" και έχει τύχει αρκετές φορές να πάρω μερικά ασήμαντα σνακς (από μπισκότα περιπτέρου μέχρι γλυκά ζαχαροπλαστείου) και να τα πετάω την επόμενη στιγμή γιατί επίσης νιώθω "άχρηστος" (ξέρω τι θα πείτε, και για την σπατάλη και για όλα, και έχετε δίκιο). Επίσης "τιμωρώ" τον εαυτό μου και με άλλες αφορμές, ενώ βγαίνω σπάνια έως ποτέ, απορρίπτω προτάσεις για εξόδου με διάφορες προφάσεις γιατί "επίσης δεν το αξίζω" και γενικά στερώ τον εαυτό μου από κάποιες μικρές απολαύσεις της ζωής. Ειλικρινά δεν με νοιάζει, ούτε το φαγητό, ούτε μια έξοδος στις 20 μέρες,ούτε τίποτα. Το πρόβλημα με την δουλειά που αντιμετωπίζω και είναι άμεσο,υπαρκτό πρόβλημα. Το ξέρω ότι δεν λέω αρκετές πληροφορίες, ή και να έλεγα δεν θα μπορούσε κανείς να βοηθήσει,απλά ήθελα να τα πω. Έστω και το 1/100.

Νόμιζα ότι άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου με τα χρόνια, αλλα είναι πολλές φορές που με ρωτάνε κάτι προσωπικό και ενώ θέλω να απαντήσω, δεν μπορώ γιατί δεν ξέρω. Δεν ξέρω πως αισθάνομαι ή τι θέλω. Βοηθάει ο ψυχολόγος σε κάτι τετοιο? Εχετε παρόμοιες εμπειριές?

Όχι όχι ούτε οι πανελληνιες που δίνεις φταίνε ούτε τίποτα.. του τελείωσε και για αυτό είναι αδιάφορος για να σε δει και για να σε ακούσει.Τι πάει να πει δεν σε βλέπω όλη την ώρα για αυτό δεν ειμαι ενθουσιασμένος όταν συναντιόμαστε;ΧΑ!ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή δεν σε βλέπει όλη την ώρα έπρεπε να Ανυπομονει!Σχέση είναι αυτο;να έχω ανάγκη μια αγκαλιά και να μου το αρνείται;Και εσύ;ηλίθια Ε ηλιθια τι κανεις;εξακολουθείς να είσαι ερωτευμένη αντί να τον στείλεις στην μάνα του!τι ακριβώς σ'αρέσει από αυτο;Η αδιαφορια;Το γραψιμο;το ότι θύμωσες που ήταν όλη την ώρα στο κινητό και από τότε δεν έχει δείξει σημάδια ζωης;τι σαρεσει;;;Αξίζεις κάποιον να τρελαίνεται και αν όχι έστω να είναι σταρατος απέναντι σου και όχι να σε βασανίζει,λες και δεν σου φτάνουν τα δικά σου!καθεσε τώρα σκας με τον κάθε Γιώργο Γιάννη Κωστα ξέρεις πόσοι θα βρεθουν;και χειρότεροι και καλύτεροι για όνομα του θεού του έχεις δώσει τόση αξία που δεν του αναλογεί και ήρθε ή ώρα να την πάρεις πίσω!*κράξιμο προς τον εαυτό μου μπας και ξυπνήσω..Αλλά που να ακούσει η καρδιά;αχ με εκνευρίζω αλήθεια...*Εσείς τι πιστεύετε;

Λοιπόν το 2018 έδωσα πανελλήνιες,ήμουν 3ο πεδίο και στόχευα ιατρική ή μοριακή βιολογία.Η μόνη σχολή μοριακής βιολογίας είναι στην Αλεξανδρούπολη,εγώ είχα 1 μήνα πριν το μηχανογραφικό πει στο αγόρι μου πως αποκλείεται να πιάσω ιατρική οπότε θα βάλω μόνο την σχολή που προανέφερα καθώς την είχα στο τσεπάκι.Την ημέρα του μηχανογραφικού έτσι μου ήρθε και έβαλα και την ιατρική Αθήνας και Κρήτης,δεν του το είπα όμως.Εκείνος έβαλε μόνο μία σχολή στην Αλεξανδρούπολη για να ήμαστε μαζί δεν μου το είπε.Έλα μου ντε που εγώ πέρασα στην Κρήτη!Όταν το έμαθε μυ ζήτησε να μην πάω εκεί γιατί εκείνος θυσίασε το μέλλον του,ήθελε πολυτεχνείο Αθήνας και το έπιανε με τα μόρια του αλλά το θυσίασε για την σχέση μας.Εγώ τώρα βρίσκομαι στην Κρήτη και εκείνος στο νησί που μέναμε για να ξανά δώσει,με μισεί και δεν θέλει να με ξανά δει.Δεν του ζήτησα να θυσιάσει τίποτα του είχα πει πως θα ήμαστε από απόσταση και ότι είναι να γίνει ας γίνει νέοι,έχω άδικο;

Δεν ξέρω αν όντως αυτή είναι πηγή του κακού για τη συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων αλλά έχω καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: όσοι ανεχονται τις κακες συμπεριφορές των γύρω σας είναι επειδή έτσι τους έμαθαν οι δικοί τους ή τους συμπεριφέρονταν εκείνοι άσχημα.Με κάποιον τρόπο μαθαίνεται αυτή η ανοχή.Μπορει να φταίει και η χαμηλή αυτοεκτίμηση. Η πολύ ανεκτικότητα βλάπτει. Είναι ένας φαύλος κύκλος.

Διαφορετικοί άνθρωποι έχουν διαφορετικές ικανότητες, άλλος είναι καλος στο μπάσκετ , άλλος στην ποίηση και άλλος στο πλέξιμο. Πολλές φορές, οι ικανότητες μας διαφέρουν από αυτές του μέσου όρου. Πχ εγώ δεν μπορώ να σφυριξω όσο και αν προσπαθώ, αλλά μπορώ να γλείφω τον αγκώνα μου με ευκολία ενώ υποτίθεται πως είναι αδύνατον. Αν λοιπόν σας έβαζα να στοιχηματισετε τα χρήματα σας στο τι από τα δύο μπορώ να κάνω, θα μου λέγατε ότι μάλλον ξέρω να σφυρίζω και θα χάνετε. Έτσι λοιπόν, είναι με όλα. Άρα όταν εγώ προσπαθώ για κάτι που οι περισσότεροι δεν μπορούν να καταφέρουν, δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορέσω ούτε εγώ. Και όταν όλοι μου λένε ότι δεν θα πετύχω τον στόχο μου δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους ακούσω. Αυτά γιατί πολλές φορές πέφτω στην παγίδα να τους πιστεύω.

Γνωρισα στην εργασία μου ενα νέο , πολύ εμφανίσιμο άντρα, ψηλό , με χιούμορ , ευγενικό , κομψό , σαραντάρη .Στις συζητησεις που είχαμε στα διαλείμματα μου είπε οτι του αρέσω πολύ αλλα δεν έχει πάει με γυναίκα ποτέ του.Σοκαρίστικα η έρμη ! Με τέτοια εμφάνιση άλλοι τις αλλάζουν σαν τα πουκάμισα και αυτός ούτε με μια !!!!!!!!!!!Τι να κάνω ????? Λίνα 32