ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έτσι απλά, εκείνος με ξέχασε...

Είμαι τόσο μόνη. Έχω ανάγκη από φίλους, ξέγνοιαστες βόλτες με παρέες, φλερτ. Τα έχω ξεχάσει όλα αυτά. Η μονη στιγμή της ημέρας που ζω, είναι όταν πάω στο γυμναστήριο. Τίποτα άλλο. Μόνο αυτό. Μοναξιά. Μοναξιά. Μοναξιά. Ένας κύκλος που δεν τελειώνει ποτέ.

Ο πρωην μου με γνωρισε σε μια πολυ δυσκολη φαση της ζωης μου,κατα την οποια ηξερα οτι δεν μπορουσα να κανω σχεση. Προσπαθησε πολυ μεχρι να βγουμε και να μπουμε σε σχεση. Στην σχεση αυτη ενω ηταν πολυ ομορφα,δεν αργησε να βγει η τοξικοτητα μου στην επιφανεια και ολοι οι λογοι που του ελεγα εξαρχης οτι δυσκολευομαι να μπω σε σχεση: επειδη ζηλευω,επειδη με το παραμικρο νιωθω οτι ο ο αλλος θα με εγκαταλειψει με αποκορυφωμα να προσπαθω εμμεσα να περιοριζω. Ολα αυτα εμφανιστηκαν και δηλητηριασαν την σχεση μεχρι η αλλη πλευρα ευλογα αποφασισει να φυγει. Τοτε περασα ενα μειζον καταθλιπτικο επεισοδιο συμφωνα με την ειδικο που με παρακολουθουσε εκεινη την περιοδο. Το ατομο αυτο προσπαθησε με υγιη τροπο να ξεκοψει,αλλα εγω παντα εβρισκα τροπο να εμφανιζομαι στην ζωη του. Αποφασισα να βρισκομαι μαζι του ερωτικα και μονο οπως μου ελεγε,χωρις ελπιδα επανασυνδεσης,αλλα εγω το αγνοουσα. Παντα οταν ημασταν μαζι ηταν σαν να ειμαστε ακομη σε σχεση και επειτα ο καθενας επαιρνε τον δρομο του. Ακομα βρισκομαστε,6 μηνες μετα τον χωρισμο μας. Την τελευταια φορα που βρεθηκαμε μου ειπε οτι "τον καταστρεψα" και οτι δεν θα ηθελε σχεση καθολου αυτον τον καιρο,δεν θα ηθελε να "αγαπησει" εξαιτιας της σχεσης μας,οτι πλεον τις εκτιμα τις γυναικες αλλα να τις αγαπαει οχι. Εννοειται οτι θα ξανα αγαπησει και αληθινα καποια στιγμη,αλλα με στεναχωρησε πολυ οταν ακουσα ποσο κακο εκανε και σε αυτον η σχεση μας.

Εργάζομαι σε μια εταιρία. Με έναν συνάδερφο μου υπήρχε μια φιλική επαφή με ερωτικά υπονοούμενα και από τις δύο πλευρές. Ξαφνικά όμως έγινε αδιάφορος, τυπικός και με αποφεύγει. Θεώρησα αρχικά ότι είναι η ιδέα μου αλλά αυτό συνεχίζεται εδώ και δύο βδομάδες. Βγήκαμε σαν τμήμα όλοι μαζί ένα βράδυ μετά τη δουλειά και ενώ με όλους ήταν καλά και εύθυμος εμένα δεν μου πε λέξη. Τι να πάθε από το πουθενά...

Ζηλεύω όταν βλέπω ζευγάρια και κυρίως όταν είναι γνωστές μου οι κοπέλες, με τα αγόρια δε με πιάνει τόσο. Ίσως γιατί δεν μπαίνει στη μέση αυτή η κόντρα - σύγκριση μεταξύ των γυναικών. Ζηλεύω, όχι με την κακή έννοια, με πιάνει ένα παράπονο. Τι κάνω λάθος; Πέρσι ήταν η πρώτη μου σχέση, μικρή σε διάστημα, και δεν ήταν απ τις καλύτερες εμπειρίες. Ευτυχώς πλέον όποτε το σκέφτομαι δε ψυχοπλακωνομαι. Φέτος, στις αρχές του μήνα, τα έφτιαξα με ένα παιδί, φαινόταν ότι επιτέλους θα ζήσω και γω κάτι ωραίο, ρομαντικό, περπατούσαμε χέρι χέρι. Το μόνο ελάττωμα ήταν δε μπορούσαμε να βρισκόμαστε καθημερινά, κυρίως απ τη δική μου μεριά. Ώσπου ξαφνικά, τον ένιωθα περίεργα στα μηνύματα, μου ακύρωσε μια συνάντηση, τσαντίστηκα λίγο και κατά τη διάρκεια της ημέρας μου βγήκε ένα κρύωμα. Αρρωστησα και αντί να με σεβαστεί, το διαλυσαμε, μετά από δική μου ερώτηση, γιατί το πήγαινε γύρω γύρω,λέγοντας μου ότι δεν έχει υπάρξει αρκετός χρόνος να γνωριστούμε και δεν νιώθει την ανυπομονησία να δει ο ένας τον άλλον,δεν έχει νιώσει το σκιρτημα. Ήξερα ότι είχε ενθουσιαστεί αλλά όχι και έτσι, ώστε σε λίγες μέρες να με βαρεθεί και μάλιστα να μη περιμένει να γίνω καλά και θα βλέπαμε πως θα πήγαινε. Ίσως βρεθήκαμε σε λάθος στιγμή, αυτός φαίνεται έχει μια βιασύνη να τα νιώσει όλα απ την αρχή. Να πω εδώ βέβαια, για να ελαφρυνω το θέμα, ότι πρέπει να ήταν λίγο γκαντέμης. Τον γνώρισα, λίγες μέρες μετά, με δάγκωσε γάτα, έπαιρνα αντιβίωση, κρυωσα για 2 μέρες, μου χάλασε ένα καινούργιο μπρελόκ και αρρωστησα βαριά μετά, 1 βδομάδα τώρα, που δεν θυμάμαι καν από πότε έχω να αρρωστήσω έτσι. Βαρέθηκα όμως αυτή τη κατάσταση. Τι θα γίνει; Θα προσελκυω μόνο άτομα που θα ζητάνε άλλα; Δε ζητάω γάμους, άλλωστε είμαι 25 ακόμη. Βέβαια το πόσες γνωστές μου συνομηλικες και μικρότερες έχουν παντρευτεί ή αρραβωνιαστει, άλλο αυτό. Αυτό που θέλω είναι έναν άνθρωπο να περνάμε καλά, να ζήσω μια φυσιολογική σχέση. Δε θέλω να επενδύσω χρόνο και στο τέλος να πέφτω στα πατώματα, και κυρίως, όταν είναι για άτομα που δε το αξίζουν. Οκ, με τον τελευταίο, δε ζήσαμε σχεδόν τίποτα, έκλαψα, ένιωσα μια απογοήτευση, γιατί είχα πιστέψει σε κάτι ωραίο. Με τον πρώτο, ηταν σαν να έσπασε κάτι μέσα μου, πήρα όμως αρκετά μαθήματα, που θα προσπαθήσω να τα αναγνωρίζω τα σημάδια. Πφφ.. Γιατί να πρέπει να ταλαιπωρουμαι σε όλους τους τομείς; Πότε θα βρω κάποιον και γω; Εν τω μεταξύ, κέρδισα και ένα 2ημερο στο Ναύπλιο, μέχρι τον Απρίλιο είναι η προθεσμία, και έτσι όπως το βλέπω, με την αδερφή μου θα πάω.

Με κατηγορούσε πάντα για τα πάντα. Έκρινε συνεχώς την εμφάνιση μου, τις γνώσεις μου, τη μαγειρική μου και γενικά τα πάντα!! Όταν συζητούσαμε προσπαθούσε να μου επιβάλλει την γνώμη του λέγοντας πως είναι αντικειμενική και σωστή κι εγώ αν και τον άκουγα (γιατί πιστεύω πως οφείλουμε να ακούμε τον συνομιλητή μας, ακόμη κι αν δεν συμφωνούμε, μπορεί όντως να κάνουμε λάθος) προσπαθούσα να τον κάνω να καταλάβει πως η γνώμη μας τη στιγμή που τη λέμε είναι υποκειμενική!!! Από άτομο που γενικά δεν κρατάω τπτ μέσα μου γιατί με τρώει και μου δημιουργούνται ψυχοσωματικά προβλήματα έγινα από τα άτομα "ηφαίστεια" και πριν λίγο καιρό έσκασα!! Προσπάθησα να κάνω συζήτηση και αφού είδα πως δεν υπήρχε ανταπόκριση έκανα έναν ΤΕΛΕΙΟ (για 'μένα) μονόλογο και έφυγα. Μου έστειλε ένα κατεβατό κατηγορώντας με και απλά συνέχισα τη μέρα μου.. Φταίω;; Φυσικά φταίω.. Φταίω που άφησα κάποιον να με κάνει να νιώσω πως δεν αξίζω. Φταίω γιατί δεν μίλαγα τις στιγμές που έπρεπε να μιλήσω. Φταίω γιατί δεν ήμουν εγώ!! Αυτός/η που θα θέλει να είναι μαζί σου ποτέ δεν θα σε μειώσει, ούτε κι εσύ όμως. Θα περπατάτε απλά πλάι πλάι..

Βαρέθηκα την φτώχεια,είμαι 17 χρονώ, αγόρι ,καθε φορα που πηγαινω να αραξω σπιτια φίλων σκέφτομαι το πόσο τυχερή ειναι που έχουν ενα τόσο ωραίο σπιτι και δικό τους δωμάτιο, σήμερα πήγα με 2 φίλους μου σε ενα σπίτι ενος φίλο του φίλου μου, το σπιτι του ηταν υπεροχο τα χε ολα ,εφτιαχνα σκηνικα λες και ηταν δικα μου ,να διαβαζα το βιβλιο μου στο κρεβατι μου, να πινω ζεστο τσαι ,αλλα δυστυχως ειναι μια φαντασία,βλέπω τι ωραιά σπιτια εχουν ,εχουν το δικο τους δωματιο τα χουν ολα με αντιθεση εμενα που κοιμαμαι στο πατωμα με 4 κουβερτες για στρωμα ,4 ατομα σε ενα δωματιο μεχρι να βρουμε δικο μας μονιμο σπιτι, τουλαχιστον ζω στο δικο μου παραμυθι,που ολοι νομιζουν οτι εχω το δικο μου δωματιο, ειμαι μια χαρα οικονομικα δεν ειμαι τοσο φτωχος που να πεις δεν εχω να φαω ,εχω καποια ρουχα εχω το κινητο μου ,δεν ζηταω πολλα γενικα ,αλλα το μονο που θα θελα θα ταν ενα σπιτι με ενα δικο μου δωματιο.Τψρα που θα ενηλικιωθω θα ψαξω δουλεια ,θα τελειωσω το σχολειο, θα προσπαθησω να φυγω εξωτερικο να χω μια καλη ζωη :))

Μερικές φορές αναρωτιέμαι γιατί δεν έχω αγόρι; ζηλεύω μέχρι και τα βιβλία που διαβάζω ή τις ταινίες - αχ καταντια-. όλες μου οι φίλες και γνωστές έχουν. Και δεν είναι ότι είμαι καμία ασχημουλα. και χαριτωμένη με λες, λίγο κοντουλα και χιούμορ έχω, μόνο που είμαι κάπως εσωστρεφης με αυτούς που δεν ταιριαζω ή που δεν εμπιστευομαι. Όμως όταν βρεθώ με αλλα άτομα που μοιραζόμαστε τα ίδια ενδιαφέροντα γίνομαι πολυ Κοινωνική. Το άλλο είναι ότι αν προσπαθήσει κανείς να μάθει περισσότερα για μενα τρομοκρατουμαι και εκεί υψώνεται το τοίχος του Βερολίνου. Δεν ξερω γιατι το παθαίνω αυτο; χμμ μαλλον τελικά κατάλαβα γιατί είμαι μονη. Αχ.

Στελνουμε σε πρωην χρονια πολλα για τη γιορτη του ως αφορμη να μιλησουμε; Γιορταζει την ερχομενη Τεταρτη και πριν κανενα μηνα περιπου εκοψε επαφες μαζι μου και με μπλοκαρε. Δεν εχω απαντησει καν κατι απο τοτε, δισταζα. Σκεφτομουν να στειλω στο τηλ του αλλα δε το εκανα γιατι δεν ηξερα την αντιδραση του. Τωρα αν στειλω με αφορμη την ονομαστικη εορτη του ειναι τερμα ακυρο;

Κάνω παρέα με μία κοπέλα , στην οποία έχω πει πολλές φορές να πάμε κάπου μία εκδρομή, μία μονοήμερη κτλ. και παλιότερα όταν σπουδάζαμε έλεγε ότι δεν έχει χρήματα. Τώρα που δουλεύει θα πάει με το αγόρι της ταξίδια κτλ και δεν προτείνει να πάμε μία εκδρομή και μαζί. Πρέπει πάντα εγώ να της προτείνω . Το μόνο που θα προτείνει είναι να πάμε καμία βόλτα ή για καφέ. Δεν κάνουμε πράγματα μαζί. Και αν της πω τίποτα θα σκεφτεί ότι ζηλεύω . Αλλά είναι κουραστικό να προτείνω εγώ συνέχεια και να την τραβάω να κάνουμε κάτι διαφορετικό.