ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι εδώ και 2 χρόνια σε σχέση, το τελευταίο διάστημα πραγματικά δεν την εμπιστεύομαι καθόλου. Δεν ξέρω τι να κάνω πλέον δεν της το δείχνω ούτε λέω κάτι, αλλά δεν μπορώ άλλο θέλω να φύγω από αυτή την σχέση νιώθω ότι θα με προδώσει ότι θα κάνει κάτι, έχω γίνει ένας τοξικός άνθρωπος. Δεν ξέρω έχει γίνει και έγινα αυτό το άτομο. Συνέχεια άμα βγει με φίλες ζηλεύω πιστεύω θα με κερατώσει ότι θα κάνει κάτι ότι ότι. Δεν ήμουνα ποτέ έτσι πάντα χαιρόμουν να την βλέπω αυτή η παλιές σχέσεις να βγαίνουν

Πως σας φαίνεται αν μια μητέρα λέει για την ενήλικη κόρη της ότι δεν έχει καλό χαρακτήρα όταν αυτό ισχύει;

Ντρεπομαι που το λεω,αλλα ειμαι 35 χρονων,απελπισμενος,χωρις σχεση τα τελευταια 15 χρονια,φοβαμαι να φλερταρω και να προσεγγισω μην τυχον με κοροιδεψουν οι γυναικες η φανω αβγαλτος η απειρος. Τι πρεπει να κανω?

Είμαι κοπέλα 21 χρονών,και πρίν από πεντέμιση χρόνια,έφυγε από τη ζωή εντελώς ξαφνικά ο μπαμπάς μου.Δέν θα αναφερθώ περισσότερο σε αυτό,γιατί πονάω πολύ,και δέν αντέχω και μόνο στη θύμηση αυτού που συνέβη.Θα μπώ κατευθείαν στο θέμα που με απασχολεί τώρα και γι'αυτό το λόγο γράφω.Τους τελευταίους μήνες,συγκεκριμένα από τα τέλη του καλοκαιριού περίπου,έχω καταλάβει ότι μάλλον υπάρχει κάποιος στη ζωή της μητέρας μου.Δέν έχω αποδείξεις,έχω όμως πολύ σοβαρές ενδείξεις.Το έχω καταλάβει από κάποιες αισθητές αλλαγές που έχω προσέξει όσον αφορά στην καθημερινότητα της,στη συμπεριφορά και τη διάθεση της,αλλά και από ένστικτο,στο οποίο εγώ δίνω ιδιαίτερη σημασία.Εκείνη βέβαια είναι πολύ διακριτική και προσεκτική,δηλαδή δέν εκτείθεται,δέν δίνει δικαιώματα έτσι ώστε να βγάλω κάποιο ασφαλές συμπέρασμα.Είναι όμως κάποια πράγματα που δέν συνέβαιναν πρίν,και με ξενίζουν.Θα αναφέρω ενδεικτικά,ότι αρκετές φορές αργά το βράδυ,ενώ είναι στο δωμάτιο της με κλειστή την πόρτα,την έχω ακούσει να μιλάει στο τηλέφωνο,αλλά μιλάει πολύ σιγά και κάπως διφορούμενα,οπότε δέν μπορώ να βγάλω άκρη.Σίγουρα πάντως,δέν νομίζω τέτοιες ώρες να μιλάει με συγγενείς μας ή με κάποια φίλη ή συνάδελφο της.Θα ήθελα να τη ρωτήσω,έστω με έμμεσο τρόπο,αλλά δέν βρίσκω το θάρρος γιατί το θέμα είναι πολύ λεπτό και δέν ξέρω πώς θα το πάρει.Έχω σκεφτεί να ψάξω το τηλέφωνο και τον υπολογιστή της μήπως βρώ κάτι εκεί,αλλά δέν θέλω να φτάσω σε αυτό το σημείο.Η μητέρα μου αυτά τα χρόνια,ήταν υποδειγματική,και ένας θεός ξέρει πόσο προσπάθησε να στηρίξει εμένα και τον μικρότερο αδελφό μου σε όλα τα επίπεδα,και τελικά να καταφέρουμε και οι τρείς μας να ζήσουμε μία όσο γίνεται φυσιολογική ζωή μετά το χαμό του μπαμπά μου.Όλα αυτά,τα αναγνωρίζω και με το παραπάνω,όπως επίσης κατανοώ ότι έχει κάθε δικαίωμα να ζήσει και εκείνη κανονικά και να έχει και προσωπική ζωή γιατί είναι 47 χρονών,και είναι νωρίς ακόμα να περιορίσει το ρόλο της στο να είναι μόνο μητέρα και όχι και γυναίκα.Αυτές οι σκέψεις μου όμως,μένουν μόνο σε θεωρητικό επίπεδο,γιατί ρεαλιστικά δέν μπορώ να διανοηθώ ότι μπορεί να υπάρξει κάποιος άλλος που θα αντικαταστήσει στο μυαλό,στην ψυχή και στο σώμα της τον μπαμπά μου.Μόνο που το σκέφτομαι,νιώθω πολύ περίεργα.Δέν μπορώ να μιλήσω για αυτό που με προβληματίζει σε κανέναν,ούτε στην καλύτερη μου φίλη,γιατί ίσως και να ντρέπομαι.Δέν ξέρω γιατί έχω πάρει τόσο στραβά το ενδεχόμενο η μητέρα μου να έχει προσωπική ζωή,και μάλιστα σε βαθμό να μου έχει γίνει κάτι σάν εμμονή και να το σκέφτομαι συνέχεια.Οι μόνες στιγμές που την δικαιολογώ και την καταλαβαίνω,είναι όταν σκέφτομαι εμένα και το αγόρι μου και την όμορφη σχέση που έχουμε,αλλά μετά πάλι επανέρχομαι στην ίδια αρνητική στάση.Ευχαριστώ που το διαβάσατε,και οποιαδήποτε γνώμη θα με βοηθούσε.

αλλά πόσο θα θελα να σε συναντούσα έστω για μια καλημέρα,ρε φιλαράκι. Πρώτα όμως ήσουν ο άνθρωπος μου και μετά φίλη.Τωρα θα είσαι μια γνωστή όπως μου λέγες.μαμαλουκ??!!.. όχι Τζελο μου.

Είναι φυσιολογικό η φίλη μου να κανονίζει διακοπές με την κολλητή της και να μην μου προτείνει και εμένα για να πάμε οι 3 μας διακοπές? Εδώ και 2 χρόνια που κανονίζουν δεν μου το έχει προτείνει η φίλη μου, αλλά μου το είπε η κολλητή της που δεν την ξέρω και τόσο καλά. Εμένα με πείραξε γιατί θα μπορούσε τουλάχιστον να κάνει την κίνηση και ας μην μπορούσα να πάω μαζί τους και γιατί εγώ έχω προτείνει πολλές φορές να πάμε κάπου μαζί.Τώρα με την κολλητή της τσακώθηκαν και δεν κάνουν παρέα πια. Επίσης, η φίλη μου έχει σχέση και ποτέ δεν θα επιδιώξει να βγούμε μαζί με το αγόρι της για έναν καφέ ούτε καν στα γενέθλια της. Δεν εννοώ να είμαι όλη μέρα με το ζευγάρι αλλά 1 φορά σους 3 μήνες δεν το θεωρώ και κακό.

Εκ φύσεως είμαι άνθρωπος που μαζεύω γύρω μου άλλους ανθρώπους. Τα πάω καλά με όλους, όχι γιατί προσπαθώ να κερδίσω την εύνοια τους, αλλά γιατί τους ακούω χωρίς να τους κρίνω και χωρίς να διαδίδω ότι μου λένε. Αυτό όμως μου δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις μου, και ειδικά στον εργασιακό χώρο. Έρχονται όλοι και μου κακολογουν ο ένας τον άλλον, έχω ακούσει τα τέρατα και κάνω ότι δεν ξέρω τίποτα. Εμένα αυτό με κουράζει πάρα πολύ. Εντωμεταξυ επειδή όλοι προσπαθούν να βάλουν τρικλοποδιές στους υπόλοιπους νιώθω σε μειονεκτική θέση, επειδή δεν παίζω το ίδιο παιχνίδι και επειδή δεν προσπαθώ με γλυψιμο και ψέματα να κερδίσω την εύνοια του υπεύθυνου. Σκίζομαι στη δουλειά,περισσότερο από όλους και φοβάμαι ότι δεν θα μαι κρατήσουν γιατί κρατάω μια τυπική σχέση προς τον υπεύθυνο του τμήματος. Μου είχε ζητήσει να ρουφιανευω τους υπόλοιπους και είχα αρνηθεί γιατί δεν το θεωρώ σωστο και εκεί σταμάτησαν οι σχέσεις μας. Σίγουρα θα έβαλε κάποιον άλλον να το κάνει αντί για μένα.

Γενικά έχω αυτοπεποίθηση αλλά είμαι και ευαίσθητη ταυτόχρονα. Κάθε φορά που είμαι μαζί με την συγκεκριμένη κοπέλα στην παρέα νιώθω απαίσια. Είναι απότομη και με κάνει να νιώθω τόσο χαζή και άχρηστη. Νιώθω πολύ μικρή απέναντι της. Ίσως νιώθω μειονεκτικά απέναντι της. Δεν θέλω να βγαίνω με την παρέα μου, την οποία αγαπώ, επειδή θα είναι και εκείνη εκεί και ξέρω ότι στο τέλος της βραδιάς θα νιώθω σκ@τα και θα θέλω να κλάψω.

Έχουμε καλέσει 6 φίλους μας στο σπίτι,για να φάμε μαζί αύριο.Και εγώ και ο σύντροφος μου αλλά και οι φίλοι μας,είμαστε πλήρως εμβολιασμένοι.Εγώ και ο σύντροφος μου,θα κάνουμε και rapid test για μεγαλύτερη σιγουριά.Αναρωτιέμαι όμως άν θα κάνουν και οι φίλοι μας που θα έρθουν.Σκεφτόμουν να τους ρωτούσα,αλλά πάλι δέν μου βγαίνει κάτι τέτοιο... Ο σύντροφος μου μου είπε να μήν το κάνω ούτε για πλάκα.Θα ήταν αδιακρισία πιστεύετε,και δείγμα έλλειψης εμπιστοσύνης απέναντι τους;Ούφ...παράνοια η όλη φάση!

Στο τομέα του φλερτ και του ψησίματος πριν τη σχέση δεν το έχω καθόλου. Όλες μου οι σχέσεις στο παρελθόν ήρθαν πολύ φυσικά προσπερνώντας αυτό το στάδιο. Επίσης το ότι είμαι ντροπαλός δεν βοηθάει. Παρόλα αυτά υπάρχει μια κοπέλα στη δουλειά που μου αρέσει αρκετά, είναι πολύ γλυκιά και υπάρχει πολύ όμορφη επικοινωνία μεταξύ μας. Η σύμβαση της λήγει στο τέλος του χρόνου, πιθανόν δεν θα την ανανεώσουν και αν δεν κάνω άμεσα κάποια κίνηση το πιθανότερο είναι να μην τη ξαναδώ ποτέ. Αυτό που έχω σκεφτεί είναι να την ρωτήσω στη ψύχρα αν είναι single και να της προτεινω να βγούμε αν είναι. Μου φαίνεται αρκετά γελοίο αλλά δεν ξέρω και τι άλλο να της πω. Έχετε καμία ιδέα?