ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Του ειχα πει οτι θελω να χωρισουμε. Με χαλαγαν καποια πραγματα στη συμπεριφορα του. Αυτος δεν δεχοταν τον χωρισμο και ξεκοψα σιγα σιγα. Καταλαβαινε οτι δεν ηταν τιποτα οπως πριν μεχρι που εκοψα την επικοινωνια. Χωρις να τσακωθω. Καποια στιγμη μου ειχε πει οτι ειμαι ελευθερη να κανω οτι θελω και δεν θα με ενοχλησει. Μετα απο λιγους μηνες ειχα ενα φλερτ το οποιο δεν προχωρησε επειδη διαπιστωσα οτι δεν ταιριαζουμε. Αφου περασαν 2-3 μηνες εμαθε ο πρωην απο τριτους οτι κατι πηγε να γινει με εκεινο το παιδι. Με πηρε τηλεφωνο και μου ζητουσε εξηγησεις γιατι στραφηκα αλλου και τι θα γινει με εμας τους 2. Του ειπα οτι θελω να μεινω μονη. Με ενοχλει συνεχεια με μηνυματα απο τοτε. Δεν απανταω και επιμενει.

Θα βρεθούμε ξανά μετά από 3 χρόνια. Ήμασταν μαζί αλλά 3. Χωρίσαμε λόγω απόστασης και σπουδάζουμε σε διαφορετικές πόλεις. Δεν έχω ξανακάνει σχέση από τότε και από όσο γνωρίζω ούτε αυτός. Έχω άγχος για το πως θα πάει, θα έρθει την άλλη εβδομάδα στην πόλη μου. Μπορούμε να αρχίσουμε από την αρχή ; Η κυνηγάμε το αδύνατο ;

Θέλω να κάνω μπάνιο, αποτρίχωση και να λουστώ και το νερό είναι πάγος. Δεν ζεσταίνει ο ηλιακός γιατί ήλιος δεν υπάρχει πολλές μέρες! Ο θερμοσίφωνας αργεί πολύ να ζεστάνει και η ΔΕΗ θα έρθει στα ύψη. Το περνά αυτό κανείς άλλος; :-(

Είμαι 61και πριν 3χρονια έχασα την επί αρκετά χρόνια τελευταία μου σύντροφό με την οποία είχαμε μια και όλα εξαιρετική σχέση...εδώ και κάτι μήνες αποφάσισα να ανάζητησω ξανά χωρίς βιασύνη μια νέα γνωριμία κατ αρχήν που να συγκεντρώνει τα βασικά χαρακτηριστικά και στάνταρ που έχω και εγώ όπως καλή και νεανική εμφάνιση καλλιέργεια ψυχής και πνεύματος διάθεση για επικοινωνία και ζωή και όχι αγάπη για το χαζοκουτι και τον καναπέ ...μια γυναίκα που να αγαπά την ποιότητα και όχι την ποσότητα...τα όρια ηλικίας που είχα θέση σ αυτή μου την αναζήτηση ήταν και είναι από ...(όσο θέλει κάποια Κυρία) έως και 55...Οι Κύριες που εκδήλωσαν ενδιαφέρον και απάντησαν στα μηνύματα μου ήταν από 48 μέχρι και 54...και όλες μα όλες στην κυριολεξία με απέρριψαν μόνο για την ηλικία μου ...και αναρωτιέμαι 52 53 και 54 πόσο πιο νεότερο και γιατί ??? Δηλαδή ένας άνθρωπος συγκεντρώνει όλα αυτά που αναζητάς αλλά επειδή έχεις 6- 7 -8 χρόνια διαφορά αποτελεί εμπόδιο Και αν ναι που και γιατί άραγε???Έχοντας ζήσει και εργασθει αρκετά χρόνια στην Αμερική αλλά και στην Ευρώπη αναρωτιέμαι τι συμβαίνει και εδώ σ αυτή τη Χώρα παρατηρείται και μάλιστα σε τόσο έντονο βαθμό αυτό το φαινόμενο???Έτσι μια απορία την έχω ...αρμόδιες να μου απαντήσουν είναι οι γυναίκες φυσικά...θα μου πείτε ο καθένας όπως το βλέπει φυσικά ...απόλυτα σεβαστό από μένα τουλάχιστον...μια απορία την έχω πάντως ...

νομίζω ότι δεν θα μεγαλώσω πότε ... σε λίγα χρόνια έφτασα μισό αιώνα ζωής και ακόμα νομίζω ότι δεν θα βάλω μυαλό... τελευταία νιώθω ότι δεν περνάω καλά... κάποιοι λένε ότι έχω κατάθλιψη..γιατί μου αρέσει να περνάω χρόνο μόνος μου....ακούγοντας δυνατά διαφανα κρίνα...γιατί προτιμώ το τίποτα από μια ανούσια σχέση που δεν με γεμίζει....γιατί δεν μου αρέσουν οι γιορτές και οι ψεύτικες χαρές... αυτό ....απλά ήθελα κάπου να το πω ευχαριστω.. υ.γ. δεν κόβεται στα δύο η ζωή....... είναι ήλιος και βροχή..... μαζί....

Τα δύο τελευταία μου ραντεβού δεν πήγαν και πολύ καλά.Είμαι 35. Βγήκα 2 ραντεβού με περίπου συνομιλίκες τον τελευταίο μήνα και ένιωσα σαν να μου περνούν συνέντευξη, πόσο καιρο μένω στην τάδε περιοχή, αν θα μείνω για πολύ καιρό ακόμη, αν έχω δικό μου σπιτι, εξοχικό, πόσο καιρό είμαι στην ίδια εργασία, πόσα βγάζω (τραγική ερώτηση). Η μία ερώτηση πίσω από την άλλη.Αντι να μιλήσουμε για τα ενδιαφέροντα μας, φαγητό, ταινίες, χόμπυ, ταξίδια, για όνειρα - σχέδια για το μέλλον, η συζήτηση γυρνάει συνέχεια γύρω από τέτοια θέματα. Γενικά διακρίνω έναν πανικό και μιζέρια, και για να είμαστε και δίκαιοι...ε, δεν έχω συναντήσει και τίποτα φοβερά "βιογραφικά" από την μεριά τους χωρίς βέβαια να θέλω να πω ότι εγώ είμαι και κανένα κελεπούρι. Τι να πω, μόνο το "Ευχαριστουμε πολύ, θα σας ειδοποιήσουμε" δεν άκουσα στο τέλος.

Ναι δουλεύω. Καλή δουλειά παράπονο δεν υπάρχει. Θα μου πεις "και πως γίνεται να έχεις προβλήματα" Φτάσαμε Ιανουάριο 2022.ενα χρόνο που έφυγε η μαμά. 30 χρόνια που μεγάλωσα χωρίς πατέρα. Κακή διαχείριση. Ναι δεν είμαι καλή. Νοικιάζω σπίτι και πρέπει να φύγω. Πολλά έξοδα είχα χρέη συν τα τρεχοντα. Σήμερα, 13 Ιανουαρίου ήρθε ένας έτσι κύριος από τη ΔΕΗ με σθένος και χτύπησε το κουδούνι λέγοντας "ήρθα να σας το κόψω". Ότι και να είπα δεν έπιασε τόπο. "να πληρώνατε καλή σας μέρα". 17 μέρες ακόμη που λήγει η εγγύηση γιατί με αυτήν μένω τώρα. 17 μέρες για να πληρωθώ και να βγάλω 1 ενικοιο κ μια εγγύηση για το νέο σπίτι που έχω ελπίδες πως θα βρω ως τότε. Κι αν δε βρω; τι τρώμε; που ζούμε; τι κάνουμε; Ναι. Μίλα με φίλους ρώτα να σε φιλοξενήσουν. Ναι το έκανα. Ποιος σε φιλοξενεί πλέον για να πάρεις ανάσα; ποιος σε φιλοξενεί με εμπιστοσύνη σε σένα πως θες απλά Να ξεχρεωσεις 2 3 μήνες κια να βάλεις λφετα στην άκρη να νοικιάσεις σπίτι; ποιος θα σου πει έλα δε πειράζει. Κάτσε εδώ όσο έχεις ανάγκη και βάζε ότι μπορείς κάθε μήνα. Ποιος βασικά θα κατανοησει χωρίς να σε κρίνει πατόκορφα για τις λάθος κινήσεις σου, για τη κακή διαχείριση, γιατί είσαι 30 και θα μείνεις στο δρόμο και και και και... Ποιος θα μου πει ότι όλα θα πάνε καλά; και να πάνε. Ευτυχώς έχει φακό το κινητό και ο γάτος μου έχει να φάει. Πρώτο βράδυ θα είναι σήμερα χωρίς ρεύμα. Ήθελα να το μοιραστώ.

Το παιδί με το οποίο έχω σχέση είναι γιατρός,και πρίν από λίγο καιρό ξεκίνησε την ειδίκευση του στη γυναικολογία.Οι γονείς του είναι και οι δύο γυναικολόγοι,ο θείος του επίσης,και ήθελε να ακολουθήσει την οικογενειακή παράδοση.Μπορεί να φανεί εντελώς χαζό αυτό που θα γράψω,αλλά από εκείνη τη στιγμή έχω αρχίσει να ζηλεύω,και να ζηλεύω πολύ,έχω καταφέρει βέβαια να το κρύβω μέχρι τώρα.Παρ'όλο που και το δικό μου επάγγελμα έχει να κάνει με το χώρο της υγείας και δέν θα έπρεπε να έχω τέτοια κολλήματα,ομολογώ ότι έχω φάει σκάλωμα με αυτό το θέμα.Είμαστε 2 χρόνια μαζί,δέν μου έχει δώσει ποτέ αφορμή για να ζηλέψω,σε λίγο καιρό θα επισημοποιήσουμε τη σχέση μας,κι εγώ δέν ξέρω τί έχω πάθει ξαφνικά! Μπορεί να με καταλάβει κανείς; Μονό εδώ,που είμαστε άγνωστοι μεταξύ αγνώστων μπορώ να εκφραστώ γι'αυτό που με βασανίζει.Δέν τολμώ να μιλήσω γι'αυτό ούτε σε εκείνον ούτε σε κανέναν,γιατί φοβάμαι μήπως με περάσουν για τρελή.

Είμαι αρκετό καιρό στο lifo και διαβάζω εξομολογήσεις, και σήμερα είχα την ανάγκη να γράψω και εγώ τη δική μου. Με τον πρώην σύζυγό μου, είχα περάσει πάρα πολλά. Ξύλο, ψυχολογικό πόλεμο, κτλ κτλ.. και στη μέση ένα παιδί, η κόρη μας. Όταν του είπα ότι θα πάρω το παιδί και θα φύγω, γύρισε και μου είπε πως αν φύγω θα κάνει τα πάντα για να μου πάρει το παιδί (ας σημειώσουμε πως έχει αρκετούς γνωστούς δικηγόρους) Εγώ μη αντέχοντας άλλο αυτή τη κατάσταση σηκώθηκα και έφυγα με το παιδί, μη υπολογίζοντας καν τα λόγια του, καθώς ήξερα βαθιά μέσα μου ότι τα έλεγε για να με κρατήσει κοντά του. Τον περασμένο Οκτώβριο έγινε το δικαστήριο, και τελικά πήρα το παιδί. Και όλα αυτά... χάρη στη πεθερά μου, η οποία μπήκε ως μάρτυρας για να καταγγείλει πως ο γιος της ασκούσε όντως σωματική βία πάνω μου, και ψυχολογικό πόλεμο. Υπάρχουν πεθερές παράξενες, αλλά και πεθερές διαμάντια.. και μια από αυτή είναι και η δική μου πεθερά, η οποία πάντα με υποστήριζε και ποτέ δεν είπε το "εσύ" σε εμένα. Ο λόγος που το έκανε ήταν για να βάλει τον πρώην άντρα μου σε μια τάξη. Εντελη όχι μόνο δεν μου πήρε το παιδί, αλλά κέρδισα και την επιμέλεια του. Θα μπορούσα να υπογράψω αν ήθελα να έχει επαφές το παιδί η αν όχι, αλλά επέλεξα να έχει επαφές, επειδή παρόλη την σωματική και ψυχολογική κακοποίηση που είχα υποστεί από τα χέρια του, απέναντι στο παιδί ήταν κύριος και πατέρας. Πλέον έχω να πω είμαι καλά, και εκείνος ακόμη καλύτερα καθώς, μου ζήτησε συγγνώμη (όχι για να τα ξαναβρούμε αλλά από αξιοπρέπεια) και ένα ευχαριστω που του έδωσα το περιθώριο να ξαναδεί το παιδί του. Είμαι τρισευτυχισμένη!!!

Μέσω μιας προηγούμενης εξομολόγησης μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να αναφέρω κάποιες σκέψεις μου και γω όσον αφορά την εμφάνιση. Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν μπορεί να μας αναγκάσει να μας αρέσει κάποιος μόνο και μόνο γιατί αυτό πιστεύουμε ότι αξίζουμε. Για παράδειγμα είμαι γυναίκα με ύψος 1,55 και δεν με ελκύουν καθόλου άντρες κοντύτεροι από 1,80 και ας μου λένε ότι δεν τους αξίζω. Δεν με ενδιαφέρουν καθόλου τα σώματα γυμναστηρίου και αυτό που πραγματικά με κερδίζει είναι ένα αρρενωπό πρόσωπο με γωνίες και βλέμμα καθηλωτικό, βαθυστόχαστο, μεθυσμένο που να χάνεσαι. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι στην πραγματικότητα όλοι οι άνθρωποι επιλέγουν σύμφωνα με το τι θέλουν και όχι με το τι αξίζουν.