αν η απόγνωση στο θέμα των βραδινων εξόδων είχε πρόσωπο, αυτό θα ήταν το πρόσωπο της μάνας μου. πραγματικά απορώ πώς δέχεται να της τηλεφωνούν μέσα στο ξημέρωμα, να της διαταράσσουν τον ύπνο μόνο και μόνο για να πάει να βρει τις φίλες της (ή φίλες φίλων της -για τέτοια απόγνωση μιλάμε) σε κάποιο σκατοκλαμπο, και εκείνη το δέχεται με την πρόφαση ότι "της αρέσει η νύχτα". κάνει σαν μπεμπέκα 20 χρόνων και είναι 48. ακόμα κι εγώ έχω μεγαλύτερο αυτοσεβασμό από εκείνη, και είμαι 30 χρόνια μικρότερή της. είναι τόσο ακομψο και παθετικ αυτό που κάνει, σχεδόν τη λυπαμαι. ντρέπομαι.