ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαστε περιπου ενα μηνα μαζι. Μου φερεται καλα, δεν εχω κανενα παραπονο, δεν με εχει κανει ποτε να νιωσω οτι με αγνοει, ή οτι εχει αλλη, ομως με πιανουν ωρες ωρες κατι ανασφαλειες που μαλλον προκυπτουνπιο πολυ απο εμενα κ τις δικες μου σκεψεις παρα απο κεινον. Ειναι αρκετα μικροτερος απο μενα (6 χρονια διαφορα) κ σε συζητηση που ειχαμε μου εχει πει οτι πριν απο μενα ειχε μονο μια σχεση που διηρκεσε 3 μηνες. Λογω αυτης της απειριας του στο ερωτικο κομματι φοβαμαι οτι ενδεχομενως να μην εχει την ωριμοτητα να αντιμετωπιζει καποιες καταστασεις σε μια σχεση. Ξερω οτι ειναι χαζο να προτρεχω κ να αγχωνομαι για κατι που δεν ξερω καν αν θα συμβει τελικα, αλλα αναρωτιεμαι μπορει ενας ανθρωπος να ειναι καλος συντροφος, τη στιγμη που δεν ξαναειχε καποια ουσιαστικη σχεση πριν απο μενα? Οσο να ναι ολα τα πραγματα στη ζωη θελουν εξασκηση, ακομα κ οι σχεσεις. Απο την αλλη βεβαια, ακομα κ πολλες σχεσεις να ειχε καποιος στη ζωη του, αυτο δεν τον καθιστα απαραιτητα καλο συντροφο, αφου η καθε σχεση ειναι διαφορετικη απο την αλλη αφου εκ των πραγματων καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος. Οποτε το οτι μπορει καποιος να ειχε μια αρμονικη σχεση με μια κοπελα δεν αναιρει οτι μπορει να μην τα βρισκει με την επομενη. Αλλα σιγουρα οι προηγουμενες σχεσεις σου διδασκουν το πως να μοιραζεσαι, το πως να συμβιβαζεσαι κ καποιες φορες να βαζεις τις αναγκες καποιου αλλου πριν απο σενα, σου μαθαινουν γενικα να νοιαζεσαι για καποιον αλλον. Βεβαια δεν σημαινει οτι δεν μπορει να τα μαθεις ολα αυτα κ σε αλλα πλαισια, πχ στην οικογενεια ή στις φιλικες σου συναναστροφες. Το θεμα ειναι οτι εγω ειμαι σε μια ηλικια που ειχα αρκετες εμπειριες και σε κομματι σχεσεων και σε κομματι πιο επιφανειακων κ εφημερων γνωριμιων με αντρες κ νιωθω οτι δεν θελω να χανω το χρονο μου πλεον, θα ηθελα να κατασταλαξω καπου. Αλλα αναρωτιεμαι αν αυτος ο ανθρωπος θα μου κανει. Ξαναλεω, ειναι γλυκος, τον γουσταρω εξωτερικα αλλα κ σαν ανθρωπος θεωρω οτι εχει καλα στοιχεια, απλα το μονο που με προβληματιζει ειναι το αν εχει την εμπειρια στη ζωη κ στις σχεσεις που θα τον βοηθησει να ξερει πως να σταθει ως συντροφος. Θα μου πειτε, τι μας ρωτας, θα το μαθεις συντομα, Ναι οντως, ισως απλα να αγχωνομαι στην ιδεα οτι για αλλη μια φορα θα συνειδητοποιησω οτι μια επιλογη μου δεν ηταν κ τοσο σωστη κ ελπιζω κ ευχομαι ο ιδιος να με διαψευσει.

Είναι ένα σκηνικό το οποίο με έχει ενοχλήσει πάρα πολύ, με αποτέλεσμα να απομακρύνομαι ολοένα και περισσότερο από καταστάσεις και ανθρώπους με τους οποίους ήλπιζα να έχω καλές σχέσεις, όμως δυστυχώς αυτό δεν συνέβη, γιατί πολύ απλά μια σειρά από παρεξηγήσεις με αιτία αλλά παράλληλα και χωρίς αιτία με βάση την δική μου λογική, με έφεραν σε υπερβολικά δύσκολη θέση και όχι μόνο εμένα. Θα αναρωτιεστε τα γεγονότα, θα θέλετε να μάθετε, ποιος/ποια άνθρωπος με πλήγωσε και πως με πλήγωσε για να μπορέσετε να βγάλετε το αναμενόμενο πόρισμα. Είναι και αυτές απόψεις ανούσιες αλλά η δική σας γνώμη μετράει γι'αυτό και απευθύνομαι σε εσάς. Αλλά η σειρά των παρεξηγήσεων; Σχετικά με ανθρώπους που δεν με ξέρουν και δεν τους ξέρω πού οφείλονται; Δεν είναι λίγο περίεργο να μην έχεις ακουμπήσει σκνιπα εκτος με την μυγοσκοτώστρα και η σειρά των παρεξηγήσεων να εξακολουθεί να υπάρχει σε βάθος χρόνου; Αναρωτιέμαι, η υπάρχει κάποιος/α ανακατοστρα σ'εναν ευρύτερο κοινωνικό κύκλο που μπορεί να προκαλεί τόση αναταραχή άθελά του η και ηθελημένα; Καθώς ως δέκτης/παρατηρητής, αντιλαμβάνομαι συμπεριφορές με αρνητικές συνέπειες ως προς το πρόσωπο μου σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο, όπως και απέναντι σε ανθρώπους που έχω φιλικές αλλά και αλλού τύπου σχέσεις και εννοώ το αγόρι μου. Ουσιαστικά, δεν αισθάνομαι ότι έχω κάνει που να χρήζει δικαιολογίας η ότι έχω βλάψει κανέναν. Απλώς αναρωτιέμαι Γιατί; Υπάρχει ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να δώσει μια εμπειρικά εμπεριστατωμένη άποψη;

... παίζει να είναι ενας αντρας που μου λεει ελπιζω να μην το μετανιώσεις (που τον απορρίπτω), σαν να εννοεί πως δεν θα ξανα βρω τέτοιο κελεπουρι;

Την γνώρισα σε μια επαγγελματική συνάντηση. Έχουμε ανταλλάξει τηλέφωνα, τυπικά κι ως εκεί. Την σκέφτομαι όμως... Πολύ :) Δεν ξέρω σχεδόν τίποτα γι αυτήν, πρόσεξα μόνο ότι δεν φορούσε βέρα. Να προσθέσω ότι δεν θα υπάρξει άλλη αντίστοιχη συνάντηση, οπότε ούτε ευκαιρία να την ξαναδώ, αλλά ούτε κι άβολο να βγούμε ραντεβού. Τι λέτε κορίτσια της στήλης, έχω νόημα να της στείλω μήνυμα ότι ενδιαφέρομαι να την γνωρίσω περισσότερο, παρόλο που έχουμε ειδωθεί μια φορά μόνο και με άσχετο υπόβαθρο; Και μόνη να είναι και να της άρεσα, πόσες πιθανότητες να μην της φανεί κάπως; Αγόρια της στήλης, έπιασε ποτέ κάποια τόσο τολμηρή να πω ενέργεια να προσεγγίσετε μια κοπέλα;

Από πάντα δεν μου άρεσε η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, και ποτέ δεν τη γιόρτασα επίσης. Πείτε με ξενέρωτη, πείτε με άχαρη, αλλά θεωρώ πως αυτή η μέρα είναι ότι πιο ψεύτικο έχω δει ποτέ μου. Όταν αγαπάς κάποιον γιορτάζεις τη κάθε μέρα μαζί του. Τι να τα κάνω άλλωστε τα τριαντάφυλλα, άμα είναι να μου τα παίρνεις μονάχα αυτή τη μέρα. Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα, περπατάω στο δρόμο και βλέπω ζευγαράκια περπατώντας χέρι χέρι με ένα μάτσο τριαντάφυλλα στο χέρι, και όλα αυτό είναι ότι πιο φεικ έχω δει. Δεν κατηγορώ τους ανθρώπους που γιορτάζουν αυτή τη μέρα (δικαίωμα τους) αλλά μην το παίζεται ρομαντικοί/ες μια φορά το χρόνο :)

Πολύ άνθρωποι έχουν φύγει από κοντά μου γιατί είμαι ειλικρινής και τα λέω έξω από τα δόντια. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που κρύβονται πίσω από το δακτυλάκι τους. Πχ βγήκα πριν καιρό με τη παρέα μου και έτυχε να περάσει από το στέκι που καθόμασταν μια γυναίκα με παραπανίσια κιλά. Άρχισαν αμέσως να συζητάνε αναμεταξύ τους και να τη κοροϊδεύουν αισθητά. Τότε γύρισαν και μου είπαν "εσύ γιατί δεν γελάς;" και τότε γύρισα και τους την είπα άγρια πως αυτό που κάνουν δεν είναι σωστό. Δεν μου άρεσε που ότι διαφορετικό και αν έβλεπαν το κατηγορούσαν και συνεχώς τους την έλεγα. Είτε αλλοδαπό, είτε ομοφυλόφιλο είτε γενικά κάτι διαφορετικό και να σου αμέσως το κρίνουν και επειδή τους την λέω συνεχώς με είπαν ξενέρωτη και από τότε δεν μου ξαναεστειλαν μήνυμα. Δεν τους αρέσει μάλλον η αλήθεια και στο κάτω κάτω καλύτερα που δεν περιστρεφομαι από τέτοιους ρατσιστές.

Είδα το πρώην μου αγόρι στο δρόμο με την καινούρια μετά από δύο εβδομάδες που χωρίσαμε. Εκείνος βέβαια δεν με είδε αλλά κατάλαβα πως σίγουρα δεν με χώρισε για να μείνει για λίγο μόνος του. Επίσης κατάλαβα πως την είχε έτοιμη πριν από μένα. Τι να πεις καλή καρδιά και πάμε παρακάτω!!!

Είμαι σε πολύ μεγάλο διλλημα.. έκανα σήμερα τεστ (εγκυμοσύνης) και βγήκε θετικό! Με το αγόρι μου ήμαστε μαζί μόλις 5 μήνες και προφανώς δεν το είχαμε στο πρόγραμμα και ειδικά σε μια τόσο μικρή ηλικία στα 19. Από τη μια θέλω να το κρατήσω αλλά από την άλλη δε ξέρω αν είμαι έτοιμη για κάτι τέτοιο ακόμη. Όλο το βράδυ δε μπορώ να κοιμηθώ. Δεν το έχω πει σε κανέναν ακόμη. Ξέρω ότι οι γονείς μου δεν θα το πάρουν καλά, το αγόρι μου δεν ξέρω αν θα το πάρει καλά και είμαι σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση. Όχι τόσο για το γεγονός ότι θα φέρω στο κόσμο ένα μωρό, αλλά γιατί δεν ξέρω πως θα το πάρει η οικογένεια μου και ειδικά το αγόρι μου. Όσο σκέφτομαι ότι θα τους το πω, τόσο πιο πολύ άγχος με πιάνει. Δεν θέλω με την καμία να κάνω έκτρωση. Ακόμη και αν είναι νωρίς, νιώθω σίγουρα κάτι για αυτό το παιδί και φαντάζομαι πως θα είναι αν το σφίξω στην αγκαλιά μου. Είχα την ανάγκη να το γράψω εδώ γιατί είμαι σε απόγνωση, και θέλω τη βοήθεια σας, και της συμβουλές σας, ένα τρόπο συμπαράστασης.

Είπα ψέμματα σε μια καλή μου φίλη ότι δεν είμαι σπίτι γιατι απλά ήθελα να ξεκουραστώ μετά από πολλές μέρες δουλειάς και υποχρεώσεων. Γενικά έρχεται σχεδόν καθημερινά σπιτι μου και αράζουμε και δεν έχω κανένα θέμα μαζί της, απλά ήθελα μια μέρα να πάρω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου και να ηρεμήσω. Σίγουρα δεν θα με ενοχλούσε αν ερχόταν αλλά εκείνη την ώρα που με πήρε αυθόρμητα είπα ότι δεν ήμουν σπίτι. Ξερω δεν είναι κάτι σοβαρό απλά σκέφτηκα ότι αν της έλεγα την αλήθεια μπορεί να το έπαιρνε στραβά.. Και τώρα νιωθω απαίσια που της είπα ψέμματα για να μην ερθει...

Χωρίσαμε όχι επειδή συνέβη κάτι,απλά εγώ θεώρησα ότι η σχέση μας έκανε τον κύκλο της.Μετά από 4 μήνες όμως,συνειδητοποιώ ότι δέν αντέχω τη μοναξιά και μου λείπει η ρουτίνα,με την καλή έννοια,της σχέσης.Επίσης,μή γελάσετε,παρατήρησα όλο αυτό το διάστημα ότι το έχω ρίξει στο φαγητό και στις σοκολάτες.Ειδικά τις σοκολάτες και γενικότερα τα σοκολατοειδή,τα έχω τσακίσει!Ευτυχώς έχω καλό μεταβολισμό,γυμνάζομαι κιόλας,και δέν έχω πάρει γραμμάριο.Αποφάσισα λοιπόν να το ξανασκεφτώ και να είμαστε πάλι μαζί.Αφού κι εκείνος θέλει και μου λέει συνέχεια να προσπαθήσουμε και ότι θα κάνει ό,τι περνάει απ'το χέρι του για να είμαστε καλύτερα από πρίν,γιατί όχι;Στην τελική,δέν θα έπρεπε να έχω παράπονο,γιατί με αγαπούσε πολύ και με κοίταζε στα μάτια στην κυριολεξία.Σήμερα τον πήρα εγώ(δέν σταματήσαμε ποτέ να μιλάμε,έχουμε κρατήσει πολύ καλή σχέση)μάλλον κάτι κατάλαβε για τις προθέσεις μου,και μου πρότεινε άν θέλω αύριο λόγω της ημέρας,να ετοιμάσει κάτι πολύ ιδιαίτερο για εμάς.Ναί...είναι και ρομαντικός σύν τοις άλλοις.Του είπα κι εγώ να το κάνει,και είμαι και πολύ περίεργη να πώ την αλήθεια.Άχ,θέλω πολύ να το ξεκινήσουμε από την αρχή,και νιώθω πολύ περίεργα που θα τον ξαναδώ μετά από 4 μήνες...