Μενω στο εξωτερικο κ συγκατοικω με μια φιλη μου η οποια τον τελευταιο εναμιση χρονο ειναι σε σχεση. Ο συντροφος της συγκατοικει κ κεινος με εναν φιλο του. Στην αρχη της σχεσης τους μεχρι κ προσφατα μοιραζαν το χρονο που περνουσαν μαζι αναμεσα στο δικο μας σπιτι κ στο δικο του. Ολα καλα μεχρι εδω. Τον τελευταιο καιρο ομως ο συντροφος της αντιμετωπιζει καποια προβληματα με τον συγκατοικο του με αποτελεσμα να αποφευγουν να πηγαινουν στο δικο του σπιτι κ αυτο εχει ως αποτελεσμα να περνουν πολυ χρονο στο δικο μας σπιτι. Εμενα ομολογω οτι αυτο εχει αρχισει να με κουραζει, γιατι πχ απο την περασμενη παρασκευη μεχρι σημερα που σας γραφω ο συντροφος της φιλης μου μενει σχεδον καθημερινα στο σπιτι μας κ ακομα κ αν δεν μεινει, σιγουρα περναει το μεγαλυτερο μερος της μερας του στο σπιτι μας (στη δουλεια του ειναι κατα καποιο τροπο αφεντικο οποτε ειναι ευελικτος στο ποτε δουλευει).
Καποιες φορες καθονται για ωρες στο καθιστικο, το οποιο ειναι σ εναν ενιαιο χωρο με την κουζινα κ αν πχ εγω θελω να μαγειρεψω πρεπει αναποφευκτα να βρεθω στον ιδιο χωρο μαζι τους κ να τους μιλησω. Ε και μην με παρεξηγησετε, αλλα οταν γυρναω απο τη δουλεια κ ειμαι κουρασμενη κ πειναω, βαριεμαι να κανω ανουσιες συζητησεις με εναν ανθρωπο που δεν εχω πολλη οικειοτητα. Ειναι στιγμες ρε παιδι μου που θες απλα τον χωρο σου κ την ηρεμια σου. Επισης δεν μου αρεσει που δεν μπορω να κυκλοφορω στο σπιτι μου οπως θα κυκλοφορουσα αν δεν ειχαμε επισκεπτες. Ακομα, υπαρχουν μερες που δουλευω μεχρι 10 το βραδυ κ μετα γυρναω σπιτι κ θελω να κοιμηθω κ εκεινοι μπορει να κανουν φασαρια μεχρι τις 11-12 που γενικα δεν θα με πειραζε, οταν ομως δουλευω κ ειμαι κουρασμενη εχω αναγκη να ξεκουραστω.
Δεν θελω να αναφερω κατι στη φιλη μου γιατι δεν θελω να της δωσω την εντυπωση οτι ο συντροφος της ανεπιθυμητος. Δεν εχω αλλωστε προβλημα με το να ερχεται ο ανθρωπος σπιτι μας, αλιμονο, εχω προβλημα με την ημιμονιμη εγκατασταση του στο σπιτι μας που συμβαινει τον τελευταιο καιρο. Δεν με πειραζει να μην μπορω να κυκλοφορω στο σπιτι μου οπως θελω για 4 ωρες, με πειραζει ομως να μην μπορω να το κανω αυτο για 4 μερες. Το σπιτι μας ειναι ο προσωπικος μας χωρος, το ησυχαστηριο μας, το καταφυγιο μας, δεν ειναι ξενοδοχειο. Θα το εκτιμουσα αν εβλεπα οτι η φιλη μου αντιλαμβανοταν οτι ειναι κ δικο μου σπιτι κ εχω κ γω το δικαιωμα καποιες φορες να θελω να χαλαρωνω χωρις να εχω εναν μονιμο επισκεπτη μεσα στα ποδια μου. Καλο, χρυσο παιδι, απλα δεν εχω τοση οικειοτητα μαζι του οποτε οταν ειναι στο σπιτι μας εγω νιωθω αβολα.
Νιωθω οτι επειδη μπορει για οποιοδηποτε λογο η φιλη μου να φοβαται την συγκατοικηση με τον συντροφο της (γιατι καθε φορα που ακουει για συγκατοικηση τρελαινεται κ λεει "απαπα δεν προκειται να γινει αυτο"), εχει βρει την ιδανικη (για κεινη) λυση, δηλαδη να τον βλεπει οποτε γουσταρει (που αυτο μπορει να σημαινει 5 φορες τη βδομαδα-στο σπιτι μας φυσικα), αλλα ταυτοχρονα να εχει κ την επιλογη να του πει να παει σπιτι του οποτε βαρεθει. Εμενα ομως νιωθω οτι δεν με εχει υπολογισει σ αυτη της την αποφαση, δηλαδη ποτε δεν με ρωτησε αν ειμαι οκ με εναν ανθρωπο μεσα στο σπιτι μου για σχεδον ολη την ωρα. Δεν επελεξα να συγκατοικω μαζι του κ ομως αυτο συμβαινει τον τελευταιο καιρο.
Ξερω οτι πολλοι δεν θα καταλαβουν αυτα που γραφω κ θα με πουν υπερβολικη, δεν με ενοχλει το οτι η φιλη μου περναει χρονο στο σπιτι μας με το συντροφο της, με ενοχλει η συχνοτητα με την οποια γινεται αυτο. Κ αυτη η συχνοτητα με κανει να νιωθω οτι δεν μπορω να απολαμβανω την ηρεμια μου στο σπιτι μου.