ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω τελειώσει οικονομικά. Δεν τα απεχθάνομαι, δεν με ενθουσιάζουν. Σκέφτομαι να αποκτήσω επιπλέον skills πάνω σε αυτό. Αν όμως δεν μου αρέσουν τελικά σκέφτομαι πως χρήματα και χρόνος πανε χαμένα Από την άλλη μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Αλλά τι; πως μπορώ να ξέρω με σιγουριά; Πως βρίσκει δουλειά τόσος κόσμος και είναι ευτυχισμένος και ικανοποιημένος;

Δεν θέλω να πάω σεζόν, πλέον έχω μεγαλώσει, δεν εχω το κουράγιο να κάνω τόσο απαιτητική δουλειά, ναι μεν τα χρήματα είναι καλά αλλά έχουν βγεί κ θέματα υγείας κ δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, επίσης δεν θέλω να ζω με αγνώστους, δεν θα έχω χρόνο να περιποιηθω τον εαυτό μου εάν εμφανιστεί το πρόβλημα. Ευχηθειτε να με πάρουν στην άλλη δουλειά που περιμένω απάντηση

Τις τελευταίες χρονιές ανήμερα των γενεθλίων μου δε ξέρω γιατί αλλά με πιάνει μια μελαγχολία, μια στεναχώρια. Απ το 2018 έχει ξεκινήσει. Τότε θυμάμαι είπα να περάσω τις απόκριες στην Αθήνα, όπου και σπούδαζα, αλλά δεν είχα κανονίσει κάτι λόγω οικονομικών αλλά δεν είχα και πολύ όρεξη. Θυμάμαι έσβησα μόνη μου το κεράκι σε ενα γλυκάκι που είχα πάρει, και παράλληλα ήμουν κλαμμενη. Ένιωθα τόσο μόνη. Μια φίλη μου όταν βρεθήκαμε 2 μέρες μετά για θέατρο, το είχα κάνει σαν δώρο στον εαυτό μου, 1η φορά πήγαινα, μου είχε πει έπρεπε να μου έλεγες να βρεθούμε. Το 2019 δε θυμάμαι πως ήταν, το 2020 ήταν πάλι μέτρια η κατάσταση αλλά λίγο καλύτερα, στο σπίτι με τους γονείς. Πέρσι πάλι ήμουν χάλια, είχα ίδια μέρα γενεθλια με τον πρώην, με τον οποίο ήμασταν στα χωρίσματα, έχοντας τον να με 'δουλεύει' όλο τον καιρό. Και ήρθαμε στα φετινά. Ενώ το πρωί ήμουν καλά, κατά τη διάρκεια της ημέρας με έπιασε μια στεναχώρια. Δε ξέρω γιατί, επειδή σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να έχω κάποιον δίπλα μου; Ή ότι δεν έχω νιώσει ποτέ αυτό το να μαζευτούν φίλοι σου και να σου κάνουν μια έκπληξη; Βέβαια το τελευταίο είναι λίγο δύσκολο μιας και ζούμε σε άλλες πόλεις η παρέα απ τη σχολη, αλλά και με την πρώην κολλητή μου, ποτέ δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο. Ευτυχώς έχω και την οικογένειά μου με την αδερφή μου να παίρνει πρωτοβουλία αν θα αγοράσουν ή αν θα φτιάξει εκείνη τούρτα. Είμαι πλέον 26 και νιώθω και γω δε ξέρω πόσο χρονών, όπου δεν έχει ζήσει σχεδόν τίποτα απ όσα θα ήθελα. Χρόνια μου πολλά λοιπόν!

Κηνυγάει το φλερτ μαζί μου μα φυσικά από την ασφάλεια του κινητου... Γιατί στο δια ζωσης κολλάτε ;

Καλησπερα, ειμαι 5ο ετος στο πανεπιστημιο, απο το πρωτο ετος, εκανα κολλητη παρεα με μια κοπελα, πρωτη φορα που κανω παρεα με κοπελα. Γενικα καναμε πολυ χαβαλε κλπ και την ειχαν γνωρισει και οι φιλοι μου και βγαιναμε και περνουσαμε τελεια. Εγω τοτε ειχα κοπελα και την εβλεπα τελειως φιλικα. Εκεινη εδειχνε οτι της αρεσω και πολυ μετα εμαθα οτι οντως της αρεσω. Εμενα μου αρεσε και τοτε αλλα ειχα σχεση. Τεσπα, το φλερτ της ηταν πολυ διακριτικο και κολακευτικο και δε με εφερε ποτε σε δυσκολη σχεση. Εκεινη περσι πηρε πτυχιο και εγω φετος δινω τα τελευταια μαθηματα που αφησα περσι λογω διαφορων προβληματων και πηγαινω σχολη. Η κοπελα αν και τελειωσε περσι, κρατησαμε επαφες κυριως μεσω σοσιαλ. Της ειπα οτι φετος παρακολουθω μαθηματα και της ειπα ποια, μια μερα που κατι ετυχε και δεν πηγα, μου ειπε ενας συμφοιτητης μου οτι την ειδε στη σχολη απ εξω αλλα μετα απο 30 λεπτα περιπου που περιμενε εφυγε. Τι πηγε να κανει στη σχολη αφου τελειωσε περσι; Επισης, ηρθε σε ωρα που ηξερε οτι θα πηγαινα σχολη. Μου αρεσε απο το πρωτο ετος αυτη η κοπελα αλλα οταν ενδιαφεροταν ειχα σχεση και οταν χωρισα, ειχε εκεινη. Ετσι πηγαιναμε 5 χρονια. Ηταν και ο κοβιντ και μονο απο σοσιαλ μιλουσαμε. Μου ειχε πει οτι μολις τελειωσει η εξεταστικη να τη στειλω να βγουμε. Μολις τελειωσα με εξεταστικη και θα την πω να βγουμε. Θελω να κανω κινηση αλλα επειδη εγω της το ειχα ξεκοψει με τροπο τοτε οτι δε την βλεπω ερωτικα, φοβαμαι μηπως ξενερωσε και βγουμε και παιζουμε τις κουμπαρες. Ολα αυτα τα χρονια, υπηρχε φλερτ αλλα μαλλον τοτε ξενερωνε που το εκοβα και παρολο που την ελεγα να βγουμε κλπ (σε φιλικο επιπεδο) εκεινη ολο το ακυρωνε. Εσεις τι λετε; Θα ηθελα κυριως τη γνωμη κοριτσιων.

Βγαίνω 4 μηνες με έναν αλλά έχουμε ελεύθερη σχέση παρόλα αυτά βγαίνουμε 2 φορές την εβδομάδα περίπου , μέχρι στιγμής εκτός από προκαταρκτικα δεν έχουμε προχωρήσει παραπάνω για τον λόγο ότι δεν νιώθω άνετα εγώ ή πρώτη φορά μαζί του να γίνει στο αμάξι μου ή σε εξωτερικό χώρο Μου πρότεινε λοιπόν να πάω στο σπίτι του και όχι μόνο να πάω αλλά θελει να κοιμηθουμε και μαζί.. Είμαι ένας άνθρωπος που λειτουργώ με το συναίσθημα και το να κοιμηθώ αγκαλιά μαζί του και να ξυπνήσω το πρωί λες και έχω σχεση και γίνει ότι γίνει το προηγούμενο βράδυ φοβάμαι μην με κάνει να δεθω περισσότερο μαζί του.. Αυτός το καλοκαίρι θα φύγει για δουλειά οπότε δεν ξέρω αν όλο αυτό συνεχιστεί και γιαυτό άλλωστε δεν επιδίωκουμε και την σχεση.. Επίσης εγώ δεν ξέρω και τι να πω στην μάνα μου, ότι θα πάω να μείνω σε έναν τον οποίον δεν έχεις γνωρίσει και δεν έχω καν σχεση; δεν ξέρω τι να κάνω αλήθεια..

Έκατσε έτσι η φάση,και χθές το βράδυ έκανα σέξ με ένα φίλο μου.Δέν είναι και κολλητός μου βέβαια,μόνο φίλες έχω,αλλά είναι ο μόνος άντρας,άς το πούμε,φίλος μου.Αχ,αυτό το ρημάδι το κρασί φταίει για όλα!Αφού ξέρω ότι στο τρίτο ποτήρι γίνομαι ντίρλα,τί τό 'θελα;Τεσπά,μιά χαρά ήταν,(super ήταν για την ακρίβεια,μή λέω και ψέματα)δεδομένων των συνθηκών και της περιόδου "ξηρασίας" την οποία περνάω,αλλά;;; Μάλλον εδώ ταιριάζει η φράση από το yfsf,με παραλλαγή, "και τώρα...αποχαιρετάμε τη φιλία,και υποδεχόμαστε το σέξ..." Έτσι δεν είναι;Πρίν από λίγο μιλήσαμε και μου είπε να βγούμε.Άν και μπερδεμένη,θα πάω μωρέ,κι άς πάει και το παλιάμπελο που λένε... Μιά ζωή την έχουμε άλλωστε.

Σήμερα το πρωί έμαθα ότι ένας παλιός, μεγάλος μου έρωτας έχει φύγει από τη ζωή. Ήταν μόλις 45! Τι κι αν πέρασαν χρόνια, τι κι αν είχαμε προχωρήσει κι οι δύο στη ζωή μας. Ο πόνος μου είναι ανείπωτος. Έχω κλειστεί στο σπίτι και το μόνο που κάνω είναι να κλαίω. Μου είναι αδύνατο να το χωνέψω. Καλό σου ταξίδι μεγάλη μου αγάπη. Ο καλός Θεός να αναπαύσει την ψυχούλα σου.

Μια χαρά ο καιρός... Χαρά Θεού... Και αντί να βρίσκομαι εκεί έξω, εγώ για άλλη μια Κυριακή είμαι κλεισμένος στους 4 τοίχους του σπιτιού μου, χωρίς να έχω έστω κάτι δημιουργικό να περάσει λίγο η ώρα μου... Ατελείωτες ώρες, λες και το ρολόι κολλάει και η ώρα δεν προχωράει με τίποτα... Βλέπεις δεν έχω παρέες... Είχα παρέες, αλλά σιγά σιγά τις έχασα και από δικά μου λάθη, αλλά και επειδή άλλαξε και η ζωή του καθενός... Κάποιοι παντρεύτηκαν και απόκτησαν οικογένειες, άλλοι μετακόμισαν, με άλλους απλά χαθήκαμε... Υπήρχε και μια περίοδος που περνούσα μόνος μου καλά... Και αυτός ήταν και ένας λόγος που έκοψα από αρκετούς γνωστούς μου... Ο καιρός όμως πέρασε και τελικά κατάλαβα ότι μόνος του κανείς ό,τι και αν κάνει, αργά ή γρήγορα θα βαρεθεί... Ήταν όμως πολύ αργά... Όχι πως τους προσέγγισα ξανά και εκείνοι μου γύρισαν την πλάτη, απλά δεν το τόλμησα καν... Δεν ξέρω το γιατί... Και πλέον έχει περάσει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα για να το προσπαθήσω τώρα... Από την άλλη, είναι σχεδόν αδύνατον να βρεις καινούριες παρέες, έτσι στο άσχετο, που λέμε... Δυστυχώς, το προσπάθησα και αυτό, αλλά χωρίς αποτέλεσμα... Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την μοναξιά... Δεν παλεύεται με τίποτα... Ειδικά κάτι μέρες σαν και σήμερα, που ενώ θα ήθελα να κάνω ένα σωρό πράγματα, δεν έχω με ποιόν να τα κάνω... Να βγω έξω μόνος μου π.χ. για καφέ, δεν το έχω κάνει ποτέ μέχρι τώρα στην ζωή μου, ούτε και πρόκειται... Καλώς ή κακώς, προσωπικά το θεωρώ τελείως ''άκυρο'' κάτι τέτοιο...

Στις πρώτες εβδομάδες μιας σχέσης κατακλύζεσαι από πάθος κι ενθουσιασμό. Στη δική μου λοιπόν περίπτωση ο χαρακτήρας της, η εμφάνισή της, το σεξ, όλα σούπερ. Τι κάνεις όμως , όταν αρχίζει η ξενέρα; Δηλαδή τι εννοώ; Το σπίτι της είναι αρκετά ακατάστατο. Δεν θα έλεγα βρώμικο, αλλά υπάρχει μια γενικότερη ακαταστασία. Κάθε φορά βλέπω το παλτό της για παράδειγμα, πεταμένο πάνω στον καναπέ ή στις καρέκλες. Στο κρεβάτι της δεν αλλάζει επίσης, τα σεντόνια κάθε εβδομάδα. Τέλος, προτιμά να τρέφεται με σαλάτες ή να παραγγέλνει health food από επιλεγμένους χώρους. Δεν ενδιαφέρεται να ετοιμάσει κάτι σπιτικό να το γευτούμε και να το απολαύσουμε μαζί ως κίνηση φροντίδας. Θεωρείτε ότι είμαι υπερβολικός?