ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έκανα παρέα με ένα ζευγάρι. Αυτός μου έλεγε (όπως αποδείχτηκε ψέμματα) ότι συζουσε με την πρώην του γιατί στο σπίτι της δεν είχε ρεύμα και τη βοηθούσε προσωρινά. Κάναμε σχέση. Μέχρι που ένα βράδυ ήθελαν να με φιλοξενήσουν και τους άκουσα να κάνουν έρωτα στο διπλανό δωμάτιο. Του είπα ότι τελειώσαμε αλλά συνεχίζει και με ενοχλεί και δεν δίνω σημασια. Έκανα άλλη σχέση και δεν μπορώ να εμπιστεύτω το αγόρι μου. Δε μου έχει δώσει κανένα δικαίωμα αλλά μέσα μου πιστεύω ότι θα μου την κάνει. Πάει για δουλειά και πιστεύω ότι ειναι με άλλη. Πως μπορώ να τον εμπιστεύτω; και κυρίως να ηρεμήσω;

Μια εξομολόγηση παρακάτω με τον παππού έχω να πω ότι μου λείπουν αφάνταστα οι παππούδες μου και τα χρόνια της ανεμελιας εκείνης. Η θαλπωρή του σπιτιού τους, οι μυρωδιές των πεντανόστιμων φαγητών της γιαγιάς μου,η αγάπη τους. Και τι δε θα έδινα να σας έχω ξανά κοντά μου. Η ενηλικίωση με τα δεδομένα αυτά είναι πολύ δύσκολη. Θα έλεγα δεν υπάρχει αξιοπρεπης ζωή με τα όσα συμβαίνουν. Θέλω να ξαναγίνω το μικρό σας κοριτσάκι που προστάτευατε και αγαπούσατε. Η αγκαλιά μου έμεινε άδεια και η καρδιά μου γεμάτη πληγές.

Η γιαγιά μου έφυγε πριν 1 χρόνο περίπου. Πηγαίνω να βλέπω τον παππού μου κάθε φορά που επιστρέφω. Είναι δύσκολο, έχω εικόνες μαζι της παντού, σε όλο το σπίτι, θέλω κάθε φορά να κλάψω αλλά τον βλέπω και χαμογελάω. Ο παππούς μου με ρώτησε σήμερα που πήγα, αν μπορεί να μου φιλήσει το χέρι, και του είπα βεβαίως. Ήταν από τις πιο όμορφες και συγκινητικές στιγμές στη ζωή μου, μπορεί να φαίνεται μικρό αλλά εγώ δεν θα το ξεχάσω ποτέ.

Είμαι με ένα παιδί με το οποίο ξεκίνησε χαλαρά (καθώς εκείνος δεν είναι ήσυχος και των σχέσεων γενικά) όμως στην πορεία εξελίχθηκε σε σχέση. Κάποιες μέρες πριν εν τέλει του πω ναι στο να βγούμε,έβγαινε με μια άλλη κοπέλα (το έμαθα αργότερα όταν ήμασταν πλέον μαζί) στην οποία δεν έδωσε εξηγήσεις και απλά την γκοσταρε. αυτή η κοπέλα όσο καιρό είμαστε μαζί εξακολουθεί να τον ενοχλεί με μηνύματα,να του λέει διαφορά από κοντά,να του κάνει αφιερώσεις. Παρόλο που εκείνος λέει ότι της έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν είναι μόνος αυτόν τον καιρό ,εγώ προβληματίζομαι που εξακολουθεί να τον προσεγγίζει. Δηλαδή, ή κανένα σεβασμό δεν έχει η απλά ο σύντροφος μου δεν κάνει καμία η έστω σωστή οριοθέτηση. Έχω αρχίσει να εξαντλουμαι και να νιώθω λες και ενοχλώ κάτι,παρόλο που έχω απεριόριστη σημασία κ χρόνο στην σχέση. Δεν ξέρω.

Σε δύο χρονια έχασα και τους δυο γονείς ... Απίστευτος πόνος και τεράστιο κενό στη ζωή μου.. Και γύρω μου οι κλασσικοί υποκριτές συγγενείς και το τοξικό εργασιακό περιβάλλον... Πόσο μου λείπουν αυτοί οι δύο ανθρωποι!

Είμαστε στην ίδια ομάδα που έχει να κάνει με την κολύμβηση,και την γνώρισα επειδή αρκετές φορές κάνουμε εναλλάξ προπονήσεις άνδρες-γυναίκες.Τί να πρωτοπώ για εκείνη,ότι στα 22 είναι ήδη το αστέρι της ομάδας,και μιλάμε για ομάδα με μεγάλες διακρίσεις.Σίγουρα πολύ γρήγορα θα ακουστεί το όνομα της και σε εθνικό επίπεδο,αλλά δέν είναι εκεί το θέμα.Το θέμα είναι ότι μου αρέσει πολύ,μιλάμε αρκετά στα διαλείμματα των εναλλαγών,και τελευταία μιλάμε και όταν τελειώσουμε τις προπονήσεις.Σήμερα το βράδυ,πρίν από λίγο συγκεκριμένα,βρήκα το θάρρος να την ρωτήσω άν έχει κανονίσει κάτι και μου είπε ότι περιμένει να την πάρει μία φίλη της,και πράγματι έτσι έγινε.Στο ενδιάμεσο,μου είπε ότι της αρέσει πολύ η νυχτερινή κολύμβηση σε ανοιχτή θάλασσα,και άν ενδιαφέρομαι να το κανονίσουμε οι δυό μας και να συναγωνιστούμε,και περιμένει πρόταση.Δέν μπόρεσα να αντιδράσω,με το που ήρθε η φίλη της μπήκε στο αμάξι της και έφυγαν,κι εγώ "έμεινα" μετά από αυτό.Μπορεί να σημαίνει κάτι αυτό που μου είπε;Το ύφος της ήταν αυστηρό και γλυκό ταυτόχρονα.Τη σκέφτομαι συνέχεια,είμαι ερωτευμένος το παραδέχομαι,και δέν ξέρω πώς να της το δείξω γιατί κωλώνω μαζί της.Μου κόβονται τα πόδια άν μπορεί να με καταλάβει κάποιος.

χωρις χρηματα νιωθω ανασφαλεια. Επισης αποκτω αντικοινωνικη συμπεριφορα, ειτε γιατι ντρεπομαι οταν με ρωτανε που δουλευω να λεω οτι δεν δουλευω η οτι ακομα ψαχνω, ειτε επειδη δεν εχω χρηματα να ανταποκριθω στις κοινωνικες συναναστροφες που προτεινουν εξοδο για καφε η ποτο κτλ. Μαυρα χαλια.

Ο πρώην μου βγήκε τις προάλλες (έχουμε μια επικοινωνία ακόμα χαλαρά) και μου είπε ότι παρατήρησε ότι πλέον τις βλέπει όλες τις γυναίκες κοντές μετά από εμενα(είμαι ψηλή) αλλά και αντικειμενικά ψηλές γυναίκες 1.70 του φαινονται κοντές πια.Σημαίνει κάτι αυτό; Ότι του άλλαξα τα στάνταρ ή ότι δε με ξεπέρασε; Ή τίποτε απ' όλα αυτά;

Να αντέξω τον εαυτό μου.. Δε ξέρω πόσο παράξενο ακούγεται αλλά ειλικρινά νιώθω πως δε μπορώ να με διαχειριστω.. Κάνω πράγματα χωρίς να καταλαβαίνω το ποσό μπορεί να πληγωθεί κάποιος.. Δε μπορώ πότε να σκεφτώ τον άλλο.. Εγωισμός λέγεται η κάτι χειρότερο δε ξέρω.. νιώθω πως έχω προκαλέσει τόση πίκρα στους γύρω μου με αυτά που έκανα που πραγματικά ήταν σνα να μην καταλαβαίνω τι κάνω..

Να αντιμετωπίζω τοξικότητα, αυταρχισμό, γκρίνια και ανθρώπους που δεν σέβονται τα όρια των άλλων. Θέλω να τα παρατήσω όλα!!!