ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατί είμαι μόνη μου ρέ γαμώτο τι έκανα λάθος; σωστά συμπεριφέρθηκα σε όλους.. και τώρα νιώθω ένα πόνο μέσα στην ψυχή μου.

Δεν ξέρω σίγουρα αλλά έχω παρατηρήσει στους περισσότερους από όσους γνωρίζω ότι η αγαπημένη εποχή του καθενός έχει να κάνει και με το μήνα που γεννήθηκε.Ταυτίζομαι -> ΣυμφωνώΔεν ταυτίζομαι -> Διαφωνώ

Βγήκα μετά από καιρό με έναν φίλο μου, ο οποίος την τελευταία διετία έχει περάσει πολλά άσχημα περιστατικά τα οποία τον έχουν αλλάξει. Χωρισμός, αρρώστιες, προβλήματα υγείας, πολλές ατυχίες. Του είπα διάφορα πράγματα που με απασχολούν και η συζήτηση μας με βοήθησε πολύ περισσότερο από ότι ο ψυχολόγος. Είπε κάποιες φράσεις οι οποίες ήταν ακριβώς ότι σκεφτόμουν και δεν μπορούσα να εκφράσω με λόγια, μου άνοιξαν τα μάτια. Παράλληλα είπε κάτι που με προβλημάτισε. Στο τέλος της βραδιάς του είπα ότι τον θεωρώ πολύ κοντινό μου φίλο και απάντησε ότι αυτός δεν με θεωρεί φίλο του και με συμβούλεψε να προσέχω σε ποιον ανοίγομαι. Ξαφνιάστηκα γιατί δεν περίμενα κάτι τέτοιο αλλά όσο το σκέφτομαι έχει δίκιο. Δεν παίρνει ποτέ την πρωτοβουλία να επικοινωνήσουμε, περνάει πολύ χρόνο μόνος του χωρίς να λέει πολλές προσωπικές λεπτομέριες. Είχε δίκιο και σε ποιον πρέπει να ανοίγομαι. Ξέρει την κοπέλα μου και του είπα διάφορα για τη σχέση μας που φοβόμουν τι μπορεί να πει. Όλη μέρα σήμερα νιώθω πολλά διαφορετικά συναισθήματα, στεναχώρια, θυμό, απογοήτευση, ζήλια. Είναι λογικό να αισθάνομαι έτσι;

Τρείς φίλες,το βράδυ στην ταράτσα,με κρασί,μεζέ και μουσική.Υποσχεθήκαμε όμως,πως για να περάσουμε καλά,δεν θα μιλήσουμε για άντρες.Ελπίζω να τηρήσουμε τη συμφωνία.Να περάσετε καλά κι εσείς,ο,τι κι αν κάνετε!

το να θελω έναν άνθρωπο να είμαι η ζωή του τα παντα του ο άνθρωπος του ήταν πολλά ε ??? να είμαι γιαυτό κι εκείνος για μένα στήριγμα ??? αντί αυτου νέκρα και σιγή κανείς δε με θέλει κοντά του γιαυτό κατέληξα στα 37 μονη τελείως ούτε φίλους ούτε ταίρι πραγματικά σωστό !! σπίτι να ζω παρέα με μια ψυχοπαθή μάνα ......

δεν έχετε ορισμένοι.Χάθηκαν οι ελεύθερες γυναίκες και την πέφτετε στις γυναίκες των άλλων; Αυτή την απελπισία σας,να την κοιτάξετε.

δεν μπορω να καταλάβω τι βρήκε αυτος ο ξανθός γαλανοματης που μένει από πανω μου στη γυναικα του. Είναι τοσο καλυτερος της !

Τώρα με τον κοροναιο και χωρίς δουλεια.. θέλω να πραγματοποιήσω ένα όνειρο που έχω και ποτέ δεν είχα χρόνο.... Ξέρω ότι εδώ στην Ελλάδα το κάνουν και άλλοι αλλά με έναν πολύ άθλιο τρόπο χωρίς νόημα και αντιγράφουν τους άλλους (έχει να κάνει με μια ιστοσελίδα ) ενώ το ξέρω αυτό ... Φοβάμαι σπαταλαω απίστευτες ώρες διαβάσματος και όταν είναι η ώρα να γράψω κάτι δεν μπορώ παντα θέλω να είναι καλύτερο ..βάζω όλα τα αρνητικά μου συναισθήματα και το αναβάλλω συνέχεια... Έχει μεγάλη ευθύνη να δημοσίευσης κάτι και κανείς δεν το καταλαβαίνει... Η άποψη σας πανω σε αυτό?να εμπιστευτώ το ένστικτο που μου λέει ακόμα δεν είσαι έτοιμη ή να εμπιστευτώ τον εαυτό μου και της δυνατότητες μου..?

Καλησπέρα παιδιά . Πέρυσι πήγα ως επιτηρήτρια στις εξετάσεις αγγλικών lower και proficiency στην ελληνοαμερικανική . Το αποτέλεσμα είναι για τόσες ώρες ορθοστασίας χωρίς ούτε ένα ποτήρι νερό η κάτι να φάμε οι εργαζόμενοι να μας πληρώσουν 7 μήνες μετά !! Που έχουμε φτάσει στην Ελλάδα . Να δουλεύουμε για ένα μεροκάματο (και σιγά τα λεφτά δηλαδή) και να μην μας πληρώνουν κιόλας . Όμως έχω ανάγκη τα λεφτά και έλεγα να ξαναπάω φέτος αλλά από την άλλη δεν γουστάρω με τέτοιες συνθήκες

Έμπλεξα με ένα παιδί με κοπέλα , ξέρω λάθος μου . Η ιστορία ξεκίνησε απλά με το να μιλάω με έναν τύπο που κάθε φορά που έβλεπα ειδοποίησή του στο κινητό μου έλεγα από μέσα μου " τι θέλει πάλι αυτός ; " . Μετά από καιρό τέτοιων ερωτήσεων , μου συνέβη κάτι , μου στάθηκε και με ξεκλείδωσε . Τον είδα διαφορετικά , με άλλα μάτια . Έλεγα από μέσα μου " ναι συνέχισε , αν δεν νοιάζεται αυτός για την κοπέλα του θα νοιαστείς εσύ που σου είναι μια ξένη ; " Και έτσι συνέχιζα και συνέχιζα , μου έδινε πολλά , αισθανόμουν πρώτη και όχι δεύτερη στη ζωή του . Έλεγα πάντα όμως από μέσα μου πως από τους τρεις μας , εγώ είμαι αυτή που θα πληγωθώ . Κι έτσι φτάσαμε και σε αυτή τη σκέψη . Πλέον λαμβάνω μόνο αδιαφορία , πλέον δεν νιώθω απλά δεύτερη αλλά τελευταία στη ζωή του . Ξέρω ότι τέτοιες ιστορίες είναι χιλιάδες ,ξέρω ότι δεν θέλω να με κρίνετε για όσα σκέφτηκα , για όσα έγιναν .. Θέλω απλά βοήθεια , βοήθεια για το πώς θα τον ξεχάσω , πώς θα τον βγάλω απ'το μυαλό μου . Αυτός τώρα έχει έναν άνθρωπο , εγώ όχι ! Δεν ξέρω τι να κάνω , τον σκέφτομαι και ασχολούμαι μαζί του όλη την ώρα . Ξέρω ότι όλα αυτά θέλουν χρόνο αλλά ο χρόνος περνάει αργά .. Σας παρακαλώ όποιος μπορεί , όποιος έχει περάσει κάτι παρόμοιο , ας βοηθήσει ... Σας ευχαριστώ !