ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
10.5.2024 | 14:00

Προσπάθεια να ζω καλά

Κάθε μέρα εδώ και πολλά χρόνια κάνω προσπάθεια να πιάνομαι από μικρά πράγματα, μικρές χαρές ώστε να αντέχω να ζω. Σκέφτομαι λογικά χωρίς να δείχνω τον εσωτερικό μου πόνο. Χωρίς συγκρούσεις με τους άλλους, χωρίς να απασχολώ με τα προβλήματά μου, χωρίς εξωτερίκευση του θυμού μου που άλλωστε δεν το έκανα και ποτέ. Κάθε μέρα χαίρομαι που πέρασε άλλη μια μέρα και ζω. Εδώ και χρόνια ζω με τη λογική και όχι με την παρόρμηση. Μέσα μου δεν το θέλω καθόλου αυτό. Αλλά είναι ο μοναδικός τρόπος να ζήσω, ειδικά μια ζωή που δεν έχει κανένα μέλλον όπως η δική μου αλλά την συνεχίζω έτσι. Από συνήθεια. Ή απλά επειδή υπάρχω. Είναι η μοναδική νίκη που έχω καταφέρει στη ζωή μου το να μην γλιστρήσει σε άλλα μονοπάτια η σκέψη μου γιατί είδα ανθρώπους να χάνονται όταν αφέθηκαν σε αυτά τα μονοπάτια.
5
 
 
 
 
σχόλια

Είναι το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις το να μην έρχεσαι αντιμέτωπη με τα συναισθήματΑ σου και τις σκέψεις σου. Αυτό ακριβώς είναι που σε κάνει να νιώθεις κενή και αντιθέτως προς αυτό που λες, το νόημα το βρίσκεις μέσα σου, έχοντας επαφή με τον εαυτό σου, όχι κάνοντας τα στραβά μάτια στο τι νιώθεις.

Κάνεις δεν ζει μόνο με την λογική όλη του την ζωή μονοτονα και αχρωμα..χρειάζεται και η παρορμηση σε καλά μονοπάτια και το συναίσθημα . Άλλαξε τρόπο σκέψης και δράσης.

Εκτός αν τρως τα μούτρα σου κάθε φορά που αποφασίζεις να λειτουργήσεις με το συναίσθημα και την καλώς εννοούμενη παρόρμηση οπότε σταματάς.
Επίσης παίζει ρόλο και η ηλικία.
Όσο μεγαλώνουμε δεν γίνεται να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και δράσης γιατί αν αρχίσουμε να μη βάζουμε τη λογική μπροστά τότε ο νέος μας τρόπος σκέψης και δράσης θα αντιτίθεται στην ηλικία μας και το αποτέλεσμά του θα μας πληγώνει ακόμα περισσότερο.

Οπότε κάθε φορά που σκοντάφτεις και πέφτεις δεν σηκώνεσαι μένεις κάτω γιατί έχεις ήδη σκοντάψει πολλές φορές στο παρελθόν οπότε γιατί να σηκωθείς; Αφού μπορεί να ξανά σκονταψεις. Εννοείται οτι οσο μεγαλώνεις αλλάζεις τρόπο σκέψης όσο είσαι μικρός ζεις την ζωή σου χωρίς να πολύ σκέφτεσαι ούτε αντιδράσεις ούτε συνέπειες. Με τις εμπειρίες τις δυσκολίες και τις απορρίψεις ωριμάζεις και αλλάζεις..
συμπεριφορά, ενδιαφέροντα , ανθρώπους που μπορεί να μην σου ταιριάζουν πια και όσο ζεις θα πληγωνεσαι δεν θα σταματήσει αυτό όπως δεν σταματάει κανένα συναίσθημα να υπάρχει. Και για να ξερεις το χειρότερο δεν είναι να σε απορρίπτουν πριν σε γνωρίσουν αλλά να σε γνωρίσουν και να σε απορρίψουν. Αυτά για σήμερα.

Σε καταλαβαίνω. Μη νομίζεις πως είσαι ο μόνος που αντιμετωπίζει τέτοια ζόρια, που μακάρι στη ζωή σου να είναι προσωρινά.
Το αν η ζωή σου αυτή έχει κάποιο μέλλον διαφορετικό από αυτό που έχεις προδιαγράψει, δε μπορείς να το ξέρεις ούτε εσύ ούτε κανένας. Η ζωή είναι απρόοπτη και μερικές φορές σου βρίσκει τρόπο να σταθείς πάλι στα πόδια σου, παρόλο που όλα γύρω σου φαίνονταν να είναι χαμένα. Μερικές φορές, στέκεσαι καλύτερα και από πριν.
Να θυμάσαι ότι τα μικρά πράγματα και χαρές είναι που δίνουν αξία στη ζωή και που συχνά προετοιμάζουν για τα λίγα και μεγάλα. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό που πιάνεσαι από αυτά και γνωρίζεις να τα εκτιμάς.
Βέβαια, χρησιμοποιώντας τη λογική ως όπλο, ξορκίζεις και το συναίσθημα του ανεξέλεγκτου φόβου που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός για μία ζωή που έχει καταντήσει επικίνδυνη. Θα έλεγα όμως να αφήσεις και ένα παραθυράκι στον αυθορμητισμό. Υπάρχουν στιγμές, που ακόμα και σε μία τέτοια ζωή απαιτείται. Δεν είναι θέμα τυφλής παρόρμησης, απλά δεν κάνει καλό ο παντοδύναμος έλεγχος στα συναισθήματα. Άφηνέ τα κάπου λάσκα.
Καλό κουράγιο.

Φωτιά σε βυτιοφόρο στον Ισθμό

THE GOOD LIFO ΔΗΜΟΦΙΛΗ