ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.2.2021 | 01:29

Προβλήματα και αναξιοκρατία στη δουλειά

Ενώ διανύουμε ακόμα την περίοδο του lockdown είναι και εκείνος ο προϊστάμενος στη δουλειά που σου ζητάει να δηλώσεις την άδειά σου. Εδώ δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει, θέλει οπωσδήποτε να πάρουμε 5 μέρες μέχρι το Μάιο. Εγώ πχ. δεν θέλω να ξοδέψω τις μέρες μου σε καραντίνα (εφόσον συνεχίσει αυτή η κατάσταση) ή στην Αθήνα. Θα τις έπαιρνα μαζί με άλλες μέρες το καλοκαίρι για να πάω στην επαρχία να ξεκουραστώ, και τις υπόλοιπες μέρες τον Νοέμβριο για αγροτικές εργασίες (διότι το γνωρίζει). Να ήμασταν πολλά άτομα στο γραφείο, να το καταλάβω ότι πρέπει να μπει ένα πρόγραμμα. Αλλά είμαστε 5 άτομα στο τμήμα (4 υπάλληλοι και αυτός), γιατί να υπάρχει τέτοια γκρίνια και άγχος με τις άδειες κάθε χρόνο; Και ενώ πέρσι μας είχαν δώσει deadline τέλη Μαρτίου, φέτος δεν ξέρω γιατί βιάζονται. Και εφόσον γνωρίζει ο προϊστάμενος πως θα ήθελα την άδειά μου, εχθές μου είπε ότι πρώτα εμένα ενημερώνει για να το ''δουλέψω'' στο κεφάλι μου. Δεν μίλησα, διότι με έπιασε εξ απηνής. Εσάς σας έχει τύχει κάτι παρόμοιο να σας ''αναγκάζουν'' να πάρετε την άδειά σας; Πότε γενικά αρχίζουν οι τέτοιου είδους συζητήσεις σε μια εργασία;*ΥΓ. το ίδιο είχε συμβεί όταν δούλεψα μια αργία και έπρεπε να πάρω μια μέρα ρεπό. Ντε και καλά μου έβαλε όριο εντός μιας εβδομάδας να πάρω την ημέρα, ενώ σε μια συνάδελφο (γνωστή των εργοδοτών) της δώσανε τις μέρες της μετά από 3 εβδομάδες όποτε ήθελε εκείνη. Γενικά δεν θέλω να μαλώνω ή να δημιουργώ προβλήματα και ποτέ δεν έχω δείξει άσχημο χαρακτήρα, αλλά θεωρώ ότι με ''ρίχνουν'' λιγάκι και σε άλλες καταστάσεις που συμβαίνουν στο γραφείο. Ο προϊστάμενος πάντα υποστηρίζει τις άλλες συναδέλφους και σχεδόν ποτέ εμένα. Από τότε που ξεκίνησα φάνηκε αυτό, διότι τις περισσότερες φορές μου μιλάει απότομα ή υπεροπτικά και με κάνει να κομπλάρω και να νιώθω χαζή. Ίσως φταίει που είναι οικογενειακή επιχείρηση και σχεδόν όλοι είναι μέσω γνωστών. Η μόνη ''άκυρη'' (και πιο παλιά μετά από αυτόν) είμαι εγώ. Και αντί κάποιες φορές να υποστηρίζει εμένα λόγω προϋπηρεσίας, γλύφει και βοηθάει τις άλλες.Πείτε μου, αυτό δεν είναι αναξιοκρατία;
3
 
 
 
 
σχόλια
Έχετε υπόψη σας ότι η πανδημία είναι ένα μη γραμμικό πρόβλημα και προκαλεί βίαιες μεταβολές στις εργασιακές πρακτικές, υψηλή μεταβλητότητα κι αβεβαιότητα σε όλες τις επαγγελματικές συναλλαγές;Αυτό μπορεί και να σημαίνει ακόμη, ότι πάρτε τώρα τις άδειες σας γιατί τον Αύγουστο πλακώνει δουλειά. Ή μπορεί να σημαίνει κι άλλα, που ας μη τα γράψω καλύτερα...Καλόν είναι όμως να έχουμε αντίληψη των καταστάσεων, των συνθηκών και διάθεση για συνεργασία.