ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ίσως όταν με πλησίασε και με κοίταξε με αυτό το βλέμμα να ένιωσα ότι μπήκε μέσα στο σώμα μου. Ίσως όταν έβαλε το πρώτο κομμάτι να παίζει, μου φάνηκε πως ήξερε τι θέλω να ακούσω την δεδομένη στιγμή.Ίσως όταν δεν μιλάγαμε απλά ο ένας να μίλαγε στον άλλον με τα μάτια. Ίσως αυτή η γνωριμία να ήταν κάτι το οποίο έπρεπε να γίνει; Το να ξυπνάς και να έχεις το μυαλό σου και την καρδιά σου γεμάτη χρώματα, το να ακούς στην καρδιά σου ωραίες μελωδίες φαντάζει ουτοπικό αλλά συμβαίνει.Μάλλον είναι ωραίο το κάθε άγγιγμα να το νιώθεις σαν να σε διαπερνά κάτι το οποίο σε πλημμυρίζει από χαρά. Και η απόσταση; Όλο αυτό θα γίνει δυνατό ή απλά θα σβήσει πριν καν ανάψει; Ακόμα και τώρα ξέρεις πως το γράφω και ξέρεις ποιος είμαι γιατί απλά με ξέρεις.Το ερώτημα είναι πως θα το παλέψω μακρυά σου.