ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.1.2019 | 13:08

Οι ακοινωνητοι...

για κάποιο λόγο έχω αρχίσει να νιώθω ότι όλο το παγκόσμιο lifestyle και γενικα η κουλτούρα που καλλιεργείται, απορρίπτει και κατακρίνει τους ακοινώνητους ανθρώπους. Ένας από αυτούς ειμαι και εγώ, που έχω πιάσει κάποιες φορές τον εαυτό μου να προσπαθεί να "κρύψει" την ακοινώνητη μου φύση, λέγοντας ψέματα ότι δεν προλαβαίνω κλπ κλπ. Λοιπόν, η αλήθεια είναι πώς δεν σνομπάρω κανέναν άνθρωπο και πως σίγουρα δεν με θεωρώ ανώτερη από κάποιον, ΟΜΩΣ μου αρεσει παρα πολύ να είμαι μόνη μου, μου αρεσει η ησυχία μου, οι άνθρωποι γενικώς με κουράζουν κ με μπερδευουν και επιζητώ πάρα πολύ τη στιγμή που θα κάτσω μόνη μου με το καφέ μου και θα διαβάσω. Εκείνη τη στιγμή μπαίνουν όλα στη θέση τους, καθαρίζει το μυαλό μου και πραγματικά αγαλλιάζω. Δεν σημαίνει αυτό ότι δεν αγαπάω τους ανθρώπους μου ή ότι δεν με ενδιαφέρουν. Αντιθέτως, τους αγαπώ, ανησυχώ για αυτούς και τους στηρίζω σε ότι θέλουν, η πολλή επικοινωνία όμως δεν μου ταιριάζει..Σε όλους αυτούς σαν εμενα, θέλω να πω να αγαπούν τον ακοινώνητό τους εαυτό, να τον προσέχουν και να μην τον καταπιέζουν..
4
 
 
 
 
σχόλια
Σεβαστό αυτό που λες όμως να ξέρεις ότι έχει και το τίμημα του. Διότι μπορεί εσύ να είσαι έτσι και να θεωρείς καταπίεση την επικοινωνία με τους άλλους, όμως υπάρχουν άλλοι που δεν μπορούν να συναναστρέφονται ανθρώπους που τους δείχνουν συνεχώς πόσο δεν τους θέλουν μέσα στη ζωή τους και αντιλαμβάνονται την επικοινωνία και παρέα μαζί τους ως διατάραξη της ηρεμίας τους. Προσωπικά εγώ τέτοιους ανθρώπους (ακοινωνητους, όπως λες) δεν τους αντέχω, γιατί νομίζω ότι γουστάρουν τόσο πολύ τον εαυτό τους που δεν θέλουν καν να μπουν στον κόπο να συνδεθούν με άλλους. Κατά βάθος μάλιστα νομίζω ότι δεν συμπαθούν κανέναν ειλικρινά. Όταν έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και καταλάβουν πλέον πόσο μόνοι είναι, τότε παραπονιούνται και αναρωτιούνται. Ε να μην αναρωτιούνται. Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν "απαιτήσεις", αν καποιος δεν βρίσκει το παραμικρό ενδιαφέρον σ'αυτές και αρκείται σε επιφανειακές επαφές τότε ας κάτσει μόνος με τον υπέροχο εαυτό του. Δικαίωμά του και αυτό.
Μερικοί έχουν καει από τις ανθρώπινες σχέσεις, έχουν απορριφθεί και για αυτό ίσως νιώθουν ανασφαλείς. Το αν θα προσπαθήσει κάποιος να πλησιάσει έναν άνθρωπο που φαίνεται απρόσιτος και δύσκολος, είναι δικαίωμα του. Αλλά δυστυχώς, όλοι γουστάρουν το εύκολο και επιφανειακό και κανείς δεν έχει διάθεση να ασχοληθεί με κάποιον που είναι πιο απόμακρος. Επίσης οι άνθρωποι που είναι μόνοι τους σίγουρα δεν αγαπάνε τόσο πολύ τον εαυτό τους όπως πιστεύεις και τους θεωρείς σνομπ. Ωστόσο τίποτα δεν είναι απόλυτο, σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις. Με εκνευρίζει πάρα πολύ να διαβάζω τόσο απολυτες απόψεις. Ομως, είναι γνώμη σου και σεβαστη.
καταρχην το βλεπεις λιγο επιθετικα το θεμα αλλα οκ, ας πω ότι αυτός ειναι ο τροπος σου. Την εξομολογηση την έγραψα εγω και θελω να σου πω ότι αυτό που λες ότι αγαπαμε πολύ τον υπεροχο μας εαυτό ειναι τελειως αβασιμο. Μπορείς να εισαι κοινωνικός ή ακοινωνητος και να υπερ-αγαπάς τον εαυτό σου, όπως μπορείς να εισαι κοινωνικός ή ακοινώνητος και να μην αγαπας τον εαυτό σου.Η ακοινωνητη συμπεριφορα μάλλον εχει να κάνει περισσότερο με την αγαπη προς την ηρεμια και τη μοναχικοτητα και όχι με την αποστροφή προς τους άλλους. Εσυ, εισαι λίγο προκατελλημενος/η με αυτά που είπες, έχεις κάνει μια ολοκληρη ιστορία στο κεφαλι σου, εχεις καταλήξει κιολας ότι ακοινωνητος=εγωπαθής=μισανθρωπος=παραπονιαρης/μιζερος=επιφανειακος. Νομιζω ότι παραλογιστηκες αρκετα..