ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η απομόνωση και η ανάγκη μου κατέστρεψαν το εγώ. Παλιά είχα έναν χαρακτήρα, είχα κάποια χαρακτηριστικά που με όριζαν σαν άνθρωπο. Δεν ήταν όλα καλά, αλλά τουλάχιστον ήμουν αποφασιστικός και επίμονος, μπορούσα να αγνοώ τις γνώμες των άλλων, ανέλυα και αντιμετώπιζα τα προβλήματά μου συστηματικά, μεθοδικά και νηφάλια. Τώρα πια έχει απομείνει ένα άδειο κέλυφος. Εξωτερικά η συμπεριφορά μου ίσως μοιάζει με κάποιου που έχει υποστεί λοβοτομή. Δεν είμαι κανένας. Δεν με ορίζει τίποτα. Δεν αντιδρώ Δεν παίρνω πρωτοβουλίες. Δεν λειτουργώ ούτε καν για να υποστηρίξω υποτυπώδη συμφέροντά μου. Με τα 30 να είναι πιο κοντά από τα 20, δεν ξέρω που θα καταλήξω σε αυτήν την ζωή.