31.5.2014 | 20:47
ηταν κακο αυτο που εκανες
μου γνωρισες μια ζωη που δεν ειχα συναντησει μερχι τωρα και το εκανες να φαινεται τοσο ευκολο...τοσο φυσικο το να βρισκομαστε μαζι..να ξυπναμε μαζι,να ξαγρυπναμε μαζι..σε εβλεπα πριν σε γνωρισω και ημουν σιγουρη οτι δεν ειχα την παραμικρη ελπιδα...και ετσι ξαφνικα μιλαμε και εμτα απο 3 μερες ειμασετ αγκαλια στο κρεβατι μου και νιωθω οτι παιζω σε ταινια..δεν ηξερα οτι ηταν τοσο απλο το τελειο κι ομως ηταν..και μετα μου τα παιρνεις ολα αυτα και μ αφηνεις οχι στη μιζερια μου..οχι τελειως μονη..εχω τις αναμνησεις σου και φροντισες αν ειναι δυνατες και να μη μ αφηνουν να προχωρησω...ελα και παρτες..φυγε με αυτες ή φυγε με εμενα..παρε με να παμε σε εκεινη την παραλια για καμπινγκ που μου λεγες..μαζι σου θα δοκιμαζα τα παντα αλλα δε προλαβαδεν μ αρεσει να ζω ετσι
