ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το λοιπον, θα περασω απευθειας στο ψητο. Τα τελευταια 2 χρονια εχω παρει 10 κιλα και απο ψηλη και αδυνατη εχω γινει ψηλη, λαπας και γεματουλα. Και δεν μπορω αλλο να με βλεπω. Ειμαι και στα 30. Το προβλημα ειναι α) εχω εθιστει στο φαγητο και ξεκιναω διαιτες και διατροφες οι οποιες ληγουν αδοξα στο πρωτο διημερο και β) σιχαινομαι τοσο την γυμναστικη και ντρεπομαι τοσο πολυ να παω σε ενα γυμναστηριο που οταν το σκεφτομαι ερχομαι στα προθυρα κρισης πανικου. Πηγαινα κατα καιρους παλιοτερα αλλα ποτε δεν ενιωθα ανετα. Ακομα και οταν ημουν αδυνατη. Νιωθω οτι ολοι κοιταζουν επικριτικα...Αν με εννοειτε... Τωρα ομως σοβαρα εχω αρχισει να ξεφευγω. Εχω σκεφτει να παω σε βελονιστη, υπνοθεραπευτη, ψυχολογο...αρχικα για να κοψω το φαι και σε δευτερη φαση για να αρχισω να γυμναζομαι.Δεν μου χωραει κανενα ρουχο πια, κουραζομαι γρηγορα και εχω χασει καθε ιχνος αυτοπεποιθησης. Και οταν τα σκεφτομαι ολα αυτα θελω να φαω. Τρωω και μετα νιωθω σαν τζανκι. Αυτο ηθελα να εξομολογηθω και οποιαδηποτε συμβουλη ειναι καλοδεχουμενη.Α.