Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Υποθετικές άσχημες σκέψεις είναι άσκοπο βάσανο μυαλού.
Να τις διώχνεις μακριά.
Να ζεις για την κάθε μέρα που περνάει.
Τα μακροπρόθεσμα σχέδια είναι για τους αμετανόητους εγωιστές.
Γιατί το να έχεις φιλοδοξίες και στόχους είναι γνώρισμα μόνο των εγωιστών;
να ζήσεις και να χτίσεις το δρόμο της ζωής σου όπως εσυ το επιθυμείς, αρκεί να ξέρεις τα όρια του εαυτού σου σε συνάρτηση με τα όρια των άλλων. να κοιτάξεις τη ζωή σου και να φροντίζεις τον εαυτό σου τους γονείς σου και οσους αγαπας και σε αγαπουν. Η ζωή σου είναι αναντικαταστατη μοναδική και πολύτιμη.
Το να βασανίζεσαι για να επιτύχεις τους στόχους σου και το να έχεις φιλοδοξίες υψηλού επιπέδου και να καταστρώνεις συνέχεια σχέδια για να επιτύχεις πιέζοντας το μυαλό σου και να ακολουθείς απαρέγκλιτα μια στάση ζωής που λέει ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει από τη ζωή αλλά ότι έχεις στήσει το μεγάλο κόλπο και θα τα καταφέρεις ό,τι και να γίνει εναι είναι γνώρισμα των αυτάρεσκων και εγωιστών ανθρώπων.
Γνώρισα άτομο ας πούμε (καλά όχι ότι είναι το μοναδικό, εκατομμύρια τέτοια υπάρχουν απλά το αναφέρω ως πρόσφατο παράδειγμα) που ξύνεται όλη μέρα, δεν έχει κανένα χόμπυ, κανένα ενδιαφέρον και αρνείται να πάει σε οποιαδήποτε δουλειά παρουσιάζεται μπροστά του ή πάει σε συνεντεύξεις και απορρίπτει τους εργοδότες αμέσως και κατά τα άλλα μας έχει πρήξει με τις φιλοδοξίες που έχει. Λέει ότι όποια δουλειά και να κάνει θα είναι περιστασιακή γιατί ο στόχος που έχει είναι κάτι άλλο μεγαλεπήβολο. Ούτε για το στόχο όμως προσπαθεί ουσιαστικά ούτε για κάτι άσχετο με αυτό. Απλά τρέφεται με ιδέες μεγαλείου και δόξας (είναι και μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας το συγκεκριμένο άτομο). Φυσικά είναι δικαίωμα του καθενός να κάνει (ή να μην κάνει) ό,τι θέλει. Αλλά να έχεις στόχους χωρίς να κάνεις τίποτα και χωρίς να ξέρεις αν έχεις τις ικανότητες να πετύχεις είναι δείγμα υπερτροφικού εγώ.
Ο εξομολογούμενος απλά εκφράζει το παραπάνω διότι είναι πιθανό να βιώνει (όπως όλοι μας) συναισθήματα ενοχής ή άγχους, απλά σαν παρατήρηση της ατυχίας και της θλίψης των άλλων. Δεν υποδηλώνει απαραιτήτως μια αίσθηση δικαιώματος ή υπερβολική αυτοεκτίμηση ή κάστρα στην άμμο, απλά σαν μια υπενθύμιση ότι ο καθένας με τις εμπειρίες του, όσο και καλή τύχη σε μια πτυχή της ζωής να έχεις, δεν μας κάνει ανοσία σε δυσκολίες σε άλλους τομείς.
