ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συνδέω ανθρώπους με μέρη. Όχι ως αναμνήσεις κανονικα οπως το είπα.Για παράδειγμα, το αγόρι μου δεν μου λείπει οταν επιστρέφω στο πατρικό μου γιατί γνωρίζω πως δεν ειναι η θεση του εδώ.Το ίδιο και με την φοιτητική μου παρέα. Μιλάμε αλλά δε μου λείπουν γιατι εχω συνηθίσει να μη τους εχω εδώ. Όταν φεύγω από κάπου ειναι σαν να αποφορτιζομαι συναισθηματικά. Ίσως κάποιοι το θεωρούν καλο αυτο αλλά εμένα με απομακρύνει από τους ανθρώπους που συναναστρέφομαι. Έχει κανεις ιδεα πως να το διορθώσω;