ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ναι, θα το εξομολογηθώ εδώ! Είναι η πρώτη φορά που νιώθω πως αλλάζουμε κάτι σε αυτή τη χώρα. Δεν έχω ξανανιώσει τόσο κοντά σε μια παράταξη, δεν έχω ξανα υποστηρίξει πολιτικούς. Ίσως φταίει και το νεαρό της ηλικίας (25) που ζητάει συνεχώς την ανανέωση, την "επανάσταση"..Δεν ξέρω. Ξέρω όμως οτι έχω βαρεθεί να ψάχνω για δουλειά και να με ρωτάνε αν έχω κανα μέσο, έχω βαρεθεί να πληρώνει η οικογένειά μου τα κέρατά της σε ο,τι φόρο νομιμοποιεί ο κάθε καραγκιόζης κι εχω βαρεθεί να φοβάμαι μήπως κόψουν και τελειώς τη σύνταξη της γιαγιάς μου. Επίσης δεν γουστάρω τους εκβιασμούς σε κανένα επίπεδο, ακόμα κι αν φτάσουμε στον πάτο. Απλά δεν με νοιάζει! Και όχι δεν ήμουν υπέρμαχος αριστερών παρατάξεων και όχι δεν άνηκα στα κομματόσκυλα. Δεν ασχολούμουν καν(λάθος το ξερω..) Χαίρομαι που τώρα υπάρχει κόσμος έξω απο τη βουλή και προσπαθούν να στηρίξουν τους ανθρώπους που ψήφισαν, να παραμείνουν στις θέσεις τους και στις ιδέες τους. Πότε είχαμε πάλι μάζωξη για να στηρίξουμε 5 ανθρώπους? Πριν πόσα χρόνια? Και μόνο η διάθεση, αυτή η αλλαγή στο κλίμα και τον αέρα με χαροποιεί. Παιδικό.. Είναι η πρώτη φορά ρε φίλε που ακούω έναν ανθρώπο να μη μιλάει με πολιτικές φαρφάρες και να εμμένει στην πρόταση για την οποία τον ψήφισε ο λαός. Αυριο θα το μετανιώσω? Θα φάω τα μούτρα μου? Θα χειροτερέψουν όλα??..Μάλλον ναι. Αλλά ρε φίλε τώρα γουστάρω και χαίρομαι, μη μου το χαλάς, λοιπόν!