ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.12.2022 | 19:10

Αδελφική σχέση

Μακάρι να μη την είχα αδερφή ή έστω να μην υπήρχα εγώ. Συνειδητοποιω ότι το εύχομαι πολλές φορές πλέον. Έχουμε 8 χρόνια διαφορά, εγώ 25 εκείνη 33. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, έχουν συμβεί και πολλά αυτά τα χρόνια. Από μικρή βιωνω λεκτική βία και ψυχολογική. Σωματική σπάνια, ανταποδίδω κ γω αν χρειαστεί. Αλλά το αποφεύγω, γιατί έχει πολύ παραπάνω δύναμη, που άνετα μπορεί να με σκοτώσει. Τα τελευταία χρόνια, όπως μου μιλάει της μιλάω. Το ευχαριστιεμαι, όταν της απαντάω με ειρωνεία, γιατί ξέρω ότι δε της αρέσει και της λέω είχα τη καλύτερη δασκάλα. Ετσι, φερόταν από πάντα και στους γονείς και τώρα να το βλέπει ίσως σαν μπούμερανγκ. Δε θέλω να γίνω σαν αυτή, αλλά όπως μου φέρεται, της φέρομαι. Δε με σέβεται και έτσι δε τη σέβομαι. Ναι, το δέχομαι να έχουμε διαφορετικές απόψεις, όλοι έχουν. Σε χρειάζεται να πηγαίνουν τα πράγματα στα άκρα. Παλιά με ρωτούσε συνέχεια αν την αγαπάω. Τι ακριβώς νομίζει ότι είναι η αγάπη; Μερικές φορές της έλεγα ναι, αν και δε το πίστευα, άλλες πάλι δεν έλεγα τίποτα. Υπάρχουν φορές που λέει τα παράπονα της για τα λάθη των γονιών, τα αναγνωρίζω, αλλά για τα ξέσπασματα της αυτά, δε θα τα ρίξω σε κείνους. Και αν εκείνοι έκαναν κάποια λάθη, εγώ δε φταίω σε κάτι. (Τους λέω τα τελευταία χρόνια, να μη παίρνουν μέρος όταν τσακωνομαστε, γιατί τα βάζει και μαζί τους λέγοντας, πως παίρνουν μόνο το δικό μου μέρος). Αν ήθελε, θα μπορούσε να είχε αλλάξει. Μια περίοδο που είχε μια κακοποιητικη σχέση θα έλεγα, μια σχέση επίσης, που δεν την ενέκριναν οι γονείς για διάφορους λόγους, οι καβγάδες εδώ μέσα ήταν ομηρικοί. Απ όταν χώρισε, δε έχει τόσο συχνά ξέσπασματα. Της είχα πει για ψυχολόγο, γιατί εγώ θα ήθελα να πάω, μ αρέσει σαν σκέψη, γελούσε. Πιστεύω θα τη/μας βοηθούσε. Κι όλο αυτό μ έχει επηρεάσει, η κολλητή μου μια φορά, που ξέρει πως είναι περίπου η σχέση μας, μού είχε πει ότι σ έχει ρίξει την αυτοπεποίθηση κ τη ψυχολογία. Και όντως ισχύει, φαίνεται και στους γύρω μου & το τι εικόνα δείχνω, προσπαθώ και λέω στον εαυτό μου, δε θα της κάνεις το χατίρι, αλλά είναι δύσκολο. Δε ξέρω, δεν την αντέχω. Ζηλεύω, όταν βλέπω πως είναι άλλα αδέρφια μεταξύ τους. Ειλικρινά εύχομαι να μη την είχα ποτέ στη ζωή μου και ελπίζω να φύγω από δω μέσα, αν και χλωμό λόγω οικονομικών και μη σχέσης. Πιστεύω αν δε ζούσαν οι γονείς μπορεί να μη μιλιομασταν κιόλας. Δε θα είχα πρόβλημα νομίζω, αν και τώρα γράφω εν βρασμώ.
4
 
 
 
 
σχόλια

Αν μέσα στο σπίτι γενικώς δεν υπάρχουν τρόποι και βρίζει ο ένας τον άλλο είναι λογικό ότι θα φτάσετε σε τόσες καταστασεις ή και ακόμη χειρότερες.
Πρέπει να κοιτάξεις να απομακρυνθεις και να σώσεις ο,τι σώζεται αρχίζοντας από την επίσκεψη σε έναν ψυχολόγο για να πάρεις τις βασικές κατευθύνσεις που οι γονείς σου δεν μπόρεσαν να σου δώσουν.

Συμφωνώ. Να απομακρυνθείς από ένα τέτοιο περιβάλλον. Τους συγγενείς δεν τους διαλέγουμε, εξομ. Λίγοι νομίζεις είναι όσοι δεν έχουν τίποτα κοινό με τα αδέρφια και τους γονείς τους. Και όχι μόνο δεν έχουν τίποτα κοινό, αλλά τους συμπεριφέρονται χειρότερα και από τους χειρότερους εχθρούς τους. Να μη σου τύχει.